Εκκωφαντική σιωπή

6 Δεκεμβρίου 2008, ένας Έλληνας δεκαπεντάχρονος μαθητής πέφτει νεκρός από εξοστρακισμό σφαίρας παρανοϊκού αστυνομικού. Το γεγονός στέλνει κραδασμούς σε όλο το βάθος της ελληνικής κοινωνίας. Ακολουθεί μια εβδομάδα ταραχών.

28 Μαρτίου 2010, ένας Αφγανός δεκαπεντάχρονος ρακοσυλλέκτης βρίσκει μια βόμβα σε έναν κάδο απορριμάτων. Μέσα στα απομεινάρια του καταναλωτισμού μας. Κομματιάζεται μπροστά στα μάτια της μητέρας του και της σοβαρά τραυματισμένης, από το ωστικό κύμα, εντεκάχρονης αδερφής του. Το γεγονός περνάει στη σφαίρα των αόριστων αναλύσεων των ΜΜΕ για μερικές μόνο ώρες. Η ελληνική κοινωνία ανταποκρίνεται με μια εκκωφαντική σιωπή...

Οι αριστεροί "επαναστάτες", που αρέσκονται να οργανώνουν μαχητικές οργανώσεις γυμνασιόπαιδων μένουν βουβοί, πιθανόν οργανώνουν την έξοδο τους για το Πάσχα. Οι λαλίστατοι μαχητές της Δημοκρατίας άφαντοι. Όπως έγινε και με τον Αλβανό εργάτη, μια "παράπλευρη απώλεια" του τελευταίου φιάσκου της ΕΛ.ΑΣ.

Οι κραδασμοί του γεγονότος απορροφήθηκαν από τον άκρατο ρατσισμό των Ελλήνων.

Απορροφήθηκαν και από μια αρρωστημένη ανοχή στην τρομοκρατία. Για τον Έλληνα καλά κάνουν αυτοί που βάζουν βόμβες στο όνομα μιας αόριστης και ουτοπικής επανάστασης. Και αν τύχει κανένα θύμα, δεν πειράζει. Άλλωστε αυτή ακριβώς τη συμπεριφορά ζήσαμε και με την ανοχή για δεκαετίες της 17ης Νοέμβρη. Η οργή ξεχειλίζει για την ανικανότητα της Αστυνομίας, αλλά σβήνει γρήγορα για τους "επαναστάτες".

Απορροφήθηκαν από τη χυδαία εγωπάθεια μας. Οικονομία. Αργίες. Δεν υπάρχει διάθεση για "επανάσταση" φαίνεται... Δεν υπάρχει διάθεση για συλλαλητήρια, πανό, αγρυπνίες, ποιήματα, συνθήματα στους τοίχους και ημέρες μνήμης...

Τα δάκρυα δεν κυλάνε για έναν μετανάστη ρακοσυλλέκτη, μόνο για έναν γόνο εύπορης Ελληνικής οικογένειας. Μην ανησυχείτε, η μητέρα του θα χύσει περισσότερα δάκρυα από ότι όλοι εσείς για το ψεύτικο Θεό σας. Θα ξεπλύνει την αδιαφορία μας...

Ντροπή μας. ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ.

ΥΓ. Είχα χρησιμοποιήσει αρχικά το γεμάτο θλίψη πρόσωπο της κ.Νατζαφί, αλλά μιας και η φωτογραφία πάρθηκε με το γνωστό ανήθικο τρόπο της ελληνικής δημοσιογραφίας, αποφάσισα να βάλω μια άλλη εικόνα.

2 σχόλια:

  1. Η μεγάλη διαφορά με τα γεγονότα του Δεκέμβρη είναι ότι τότε ο θύτης ήταν ένας μπάτσος. Σε αυτό πάτησαν οι "αντιεξουσιαστές" και εξεγέρθηκαν. αυτή τη φορά θύτης είναι (μάλλον) κάποιος από αυτούς. Μην περιμένεις λοιπόν από τους λοιπούς αποχαυνωμένους να εξεγερθούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πέρα από τους αντιεξουσιαστές και λοιπούς της επαναστατικής γυμναστικής, υπήρχε και ένα μεγάλο κύμα από μαθητές. Κάτι μαθητικά συντονιστικά και κάτι τέτοια.

    Μάλλον επειδή έπεσε το Πάσχα δεν είχαν κίνητρο να χάσουν μάθημα. Όχι ότι με έπεισαν και τότε για την οποιανδήποτε ειλικρίνεια ή πηγαία αντίδραση τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Από το Blogger.