Metal: 2016

Δεν χρειάζεται μακροσκελής πρόλογος μοναδικέ μου αναγνώστη, τα λέει όλα ο τίτλος. Εμπρός!

10. Amon Amarth - Jomsviking
Αν κάτι χαρακτηρίζει τους Amon Amarth είναι η αμεσότητα των κομματιών τους. Τον συγκεκριμένο δίσκο όμως τον έσβησα δύο φορές και τελικά χρειάστηκε εντατικό πρόγραμμα 30 ακροάσεων, πρωί - μεσημέρι - βράδυ για να αναγκαστώ να τον χαρακτηρίσω "εντάξει¨. Ελπίζουμε σε καλύτερη συνέχεια.

Άκου αν φοβάσαι: Μονόλογο του Ragnar Lothbrock

9. Gojira - Magma
Μια από τις αγαπημένες μου μπάντες και βρίσκονται στο νούμερο 9. Μέτρια δουλειά, λογικά χρηματοδοτούμενη από κάποιο πρόγραμμα του Γαλλικού Υπουργείου Πολιτισμού. Δέκα κομμάτια με το ζόρι, με δυο instrumental κομμάτια για πέταμα. Μπορούν πολύ καλύτερα. Δίσκος με άρωμα δημοσίου.

Άκου αν φοβάσαι: Ομιλία του Ολάντ

8. Dark Tranquillity - Atoma
Άλλο ένα λατρεμένο συγκρότημα. Μάλλον λαθρομετανάστες από το Αφγανιστάν και το Μαρόκο τους κυνήγησαν μέχρι το στούντιο όπου ξεπέταξαν έναν δίσκο σαν τους Gojira. Για τα δεδομένα τους μέτριος, generic, άχρωμος, άοσμος και λογικά επιδοτούμενος από λεφτά για MKO.

Άκου αν φοβάσαι: Διαφήμιση του IKEA

7. Opeth - Sorceress 
Μετά τις επικές βλακείες που κυκλοφόρησαν όταν την είδαν 70s μαστούρια, εδώ έχουμε μια πολύ καλή μουσικά δουλειά, αν και metal δεν την λες. Σημαντικό πρόβλημα για κάποιον true old school οπαδό το εξώφυλλο. Μα παγόνι;

Άκου αν φοβάσαι: Ραδιοφωνική εκπομπή με αφιέρωμα στο παγόνι της Μεσογείου

6. Insomnium - Winter's Gate
Η προηγούμενη τους δουλειά είναι ένας από τους αγαπημένους μου δίσκους όλων των εποχών, λόγω θεματολογίας και μουσικής. Αν και η μουσική εδώ είναι πολύ καλή ομολογώ πως από στίχους δεν κατάλαβα τίποτα. Κάτι για τον χειμώνα νομίζω...

Άκου αν φοβάσαι: Τον βαρδάρη από το σπασμένο σου το τζάμι

5. Testament - Brotherhood Of The Snake
Οι γερόλυκοι το έχουν ακόμη. Εξαιρετικό thrash. Προφανώς δεν ανατινάζει τα στερεότυπα και τις φόρμες του είδους αλλά δεν χρειάζεται. Άξιοι!

Άκου αν φοβάσαι: Metallica, το καινούργιο, το πώς το λένε 

4. Meshuggah - The Violent Sleep Of Reason
Καταπληκτική παραγωγή, ίσως ο πιο τεράστιος, ογκώδης ήχος που έχει βγει ποτέ σε metal δίσκο. Οδοστρωτήρας. Παράνοια. Το zen της οργής. Κατά την γνώμη μου η καλύτερη δουλειά που έχουν κυκλοφορήσει.

Άκου αν φοβάσαι: Τους ήχους από εργοτάξιο του Μετρό Θεσσαλονίκης

3. Zakk Wylde - Book Of Shadows II
Όλος ο κόσμος λατρεύει να κοροϊδεύει τον Zakk. Κλάμα και μούσια, βαβούρας, φλούφλης. Ντροπή σας. Εξαιρετικές blues μπαλάντες με metal κατάθλιψη, ενδοσκόπηση και προβληματισμό. Ταίριαξε στην ψυχολογία μου και βρισκόταν σε μόνιμο rotation.

Άκου αν φοβάσαι: Διαφήμιση της Gillette 

2. Obscura - Akroasis
Τεχνικό, δύσπεπτο, πολύπλοκο, μελωδικό, τραχύ και ανερυθρίαστα METAL.

Άκου αν φοβάσαι: Αγόρευση για τα δικαιώματα της LGBTQ κοινότητας

1. Sabbaton - The Last Stand
Σε μια εποχή όπου τα ζομποποιημένα ανδρείκελα της πολιτικής ορθότητας ακούνε την λέξη Έθνος και βγάζουν φλύκταινες είναι ωραίο να ακούς μουσική που υμνεί τον ηρωισμό ανθρώπων που έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία των χωρών τους ενάντια σε κάθε μορφή υποταγής. Είναι άξια παραδείγματα ήθους και τιμής. Ίσως κάτι το διαφορετικό και για μια γενιά που θα έχει σαν ήρωες τον John Snow και τον Τσε.
*Έξτρα πόντοι γιατί είναι οι μόνοι που προσφωνούν την χώρα μας ως Ελλάς και όχι ως Greece.

Άκου αν φοβάσαι: Συνέντευξη με τον Φαήλο Κρανιδιώτη 

Αξιότιμη αναφορά: 
Metallica, το καινούργιο το... όχι πλάκα κάνω. Ούτε καν το άκουσα :@ :D

Συναυλία της χρονιάς:
Iced Earth στην Θεσσαλονίκη. Τρίτη φορά που τους βλέπω και καλά να ήμαστε για να υπάρξει και τέταρτη. Αγαπημένη μπάντα, αγαπημένα τραγούδια και Watching Over Me...

Καλό και παραγωγικό Metal: 2017! \m/