Metal 2011 pt.II
Μπήκαμε στην άνοιξη και άρχισαν να κελαηδούν τα μεταλώνια \m/ Ας δούμε ή μάλλον ας ακούσουμε μερικές από τις νέες κυκλοφορίες. Να σημειώσω ότι δεν άκουσα ακόμη όσο θα ήθελα αυτούς τους δίσκους [γι'αυτό απουσιάζει και το "άκου ρε κοτούλα"] διότι είχα πέσει σε παρατεταμένη περίοδο Manowarίασης, όμως αξίζουν ένα heads up!
Sylosis - Edge Of The Earth
Ο δίσκος του μήνα, της άνοιξης και υποψήφιος για δίσκος της χρονιάς. Μοντέρνο thrash, με αρκετή μελωδία και έξοχη, αλλά τρομερή κιθαριστική δουλειά. Η παραγωγή βοηθάει τα μάλα, με έναν ήχο πεντακάθαρο και γεμάτο, μάλιστα ίσως είναι η καλύτερη παραγωγή που έχω ακούσει ποτέ! :@ Τα τραγούδια είναι φανταστικά, τα φωνητικά έχουν τόνους δύναμης, το μπάσο σκοτώνει, τα τύμπανα σφάζουν, οι κιθάρες μαγεύουν. Τι άλλο να πω ώστε να μην μοιάζει με παραλήρημα; ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ.
Amon Amarth - Surtur Rising
Οι Βίκινγκς ξαναχτυπούν. Μου φαίνεται οι Amon Amarth και οι Amorphis έχουν βρει το κόλπο. Πιάνουν ένα θέμα της μυθολογικής παράδοσης τους και γράφουν μουσική γύρω από αυτό :p Είναι ο σίγουρος τρόπος για να μην ξεμείνεις από στιχουργικές ιδέες ;) Οπότε αναμενόμενος ο ήχος και η τεχνοτροπία των κομματιών. Είναι όμως καλά; Fuck yes! Πολύ έπος, πολλές γροθιές στον αέρα, άμεσο headbanging, πιασάρικες μελωδίες και ρεφρέν. Amon Amarth στα καλύτερα τους δηλαδή! Skol! \m/
Obscura - Omnivium
Η γερμανική all-star tech death wehrmacht ξανακτυπά. Holy shit! Πάρα πολύ πυκνές συνθέσεις, αλλά χωρίς ποτέ να χάνουν ούτε τη μελωδικότητα τους [αλήθεια!], ούτε και την κατεύθυνση τους. Πέρα από το όργιο των blast beat και των sweeps, εδώ υπάρχουν μερικά πολύ ωραία τραγούδια! Πολύ ωραία είναι και η εναλλαγή από καθαρά περάσματα σε death όλεθρο! \m/ Με εντυπωσιάζουν και πάλι! Επίσης η παραγωγή και ειδικά τα φωνητικά είναι σαφώς καλύτερα από την προηγούμενη κυκλοφορία. Προσοχή μόνο, είναι περισσότερο για όσους αρέσκονται σε πιο περίπλοκα ακούσματα.
Cavalera Conspiracy - Blunt Force Trauma
Δεν μπορεί να περάσουν μερικοί μήνες χωρίς Max Cavalera motherfucker! Στο δεύτερο πιάτο της συνεργασίας με τον αδερφό του, σερβίρει τις αγνές, ανόθευτες, βαρβάτες συνταγές του με πελώρια riff που groovάρουν για πλάκα. Ένα κομμάτι αρκεί για να αρχίσεις να χτυπιέσαι. Δυο και αρχίζεις να φορτώνεις. Με περισσότερα είσαι έτοιμος για μάχη με ΜΑΤ. Αν ακούσεις όλο το δίσκο είσαι έτοιμος για εξέγερση. Δεν πρόσεξα τους στίχους, αλλά τι να λένε; Max είναι αυτός, δε θέλω να δώσω προσοχή. Αλλά το groove, αυτό το Groooooooove (και τα solo δεν πάνε πίσω!)! \m/ Δεν περίμενα κάτι σπουδαίο, αλλά μου φαίνεται είναι μια από τις καλύτερες δουλειές του των τελευταίων χρόνων!
Tesseract - One
Επιτέλους κυκλοφόρησε το LP των Άγγλων, αλλά είχαμε ήδη πάρει μια γεύση από το EP τους. Μιας και τα περισσότερα κομμάτια ήταν εκεί, δεν έχω να προσθέσω τίποτα περισσότερο, αφού δεν αλλάζουν το ύφος του δίσκου. Εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ, ειδικά ο συνδυασμός των αιθέριων φωνητικών με το υπόκωφο djent. Η παραγωγή δεν βελτιώθηκε ιδιαίτερα, αλλά μάλλον ταιριάζει στη μουσική τους.
Protest The Hero - Scurrilous
Τι έχουμε εδώ; MPGM; Massively Progressive Guitar Metal; :p Είναι σαν να ακούς Dream Theater, αλλά συμπυκνωμένους σε πεντάλεπτα κομμάτια και με καφεΐνη ;) Πολύ ενδιαφέρον άκουσμα, χωρίς να παρεκκλίνει πολύ από τον ήχου του ιδιώματος, όντας όμως αρκετά πιο γρήγορο. Ωραίο, αλλά δεν θα το πρότεινα για casual ακρόαση.
Born Of Osiris - The Discovery
Χμμ... Η παραγωγή είναι λίγο αηδία. Τι παίζει με τις εντελώς τζιτζικιασμένες κιθάρες στα πολύ χαμηλά djent κουρδίσματα; Τέλος πάντων. Τα παλικάρια το γύρισαν σε πιο groove -πόσο χαμηλά μπορούμε να κουρδίσουμε- στυλ με αρκετές synth μελωδίες που ακούγονται εντελώς εκτός κομματιού. Σαν κάποιος να παίζει πλήκτρα πάνω από meshuggah ένα πράμα. Δεν είναι χάλια, μάλιστα έχει μερικές καλές στιγμές, αλλά είναι αρκετά μονότονο και ασύνδετο.
The Haunted - Unseen
WTF; Οι Haunted γράφουν ένα δίσκο rock. Γιατί αν αυτό είναι το metal που έπαιζαν εγώ είναι ο Satriani. Προφανώς πρόκειται για μια ηθελημένη απόπειρα να αλλάξουν ήχο, αλλά προσωπικά δεν μου αρέσει. Η δυσάρεστη έκπληξη του αφιερώματος.
Καλές ακροάσεις και stay heavy \m/ [και μακριά από τα μπουζούκια! :p]
Sylosis - Edge Of The Earth
Ο δίσκος του μήνα, της άνοιξης και υποψήφιος για δίσκος της χρονιάς. Μοντέρνο thrash, με αρκετή μελωδία και έξοχη, αλλά τρομερή κιθαριστική δουλειά. Η παραγωγή βοηθάει τα μάλα, με έναν ήχο πεντακάθαρο και γεμάτο, μάλιστα ίσως είναι η καλύτερη παραγωγή που έχω ακούσει ποτέ! :@ Τα τραγούδια είναι φανταστικά, τα φωνητικά έχουν τόνους δύναμης, το μπάσο σκοτώνει, τα τύμπανα σφάζουν, οι κιθάρες μαγεύουν. Τι άλλο να πω ώστε να μην μοιάζει με παραλήρημα; ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ.
Amon Amarth - Surtur Rising
Οι Βίκινγκς ξαναχτυπούν. Μου φαίνεται οι Amon Amarth και οι Amorphis έχουν βρει το κόλπο. Πιάνουν ένα θέμα της μυθολογικής παράδοσης τους και γράφουν μουσική γύρω από αυτό :p Είναι ο σίγουρος τρόπος για να μην ξεμείνεις από στιχουργικές ιδέες ;) Οπότε αναμενόμενος ο ήχος και η τεχνοτροπία των κομματιών. Είναι όμως καλά; Fuck yes! Πολύ έπος, πολλές γροθιές στον αέρα, άμεσο headbanging, πιασάρικες μελωδίες και ρεφρέν. Amon Amarth στα καλύτερα τους δηλαδή! Skol! \m/
Obscura - Omnivium
Η γερμανική all-star tech death wehrmacht ξανακτυπά. Holy shit! Πάρα πολύ πυκνές συνθέσεις, αλλά χωρίς ποτέ να χάνουν ούτε τη μελωδικότητα τους [αλήθεια!], ούτε και την κατεύθυνση τους. Πέρα από το όργιο των blast beat και των sweeps, εδώ υπάρχουν μερικά πολύ ωραία τραγούδια! Πολύ ωραία είναι και η εναλλαγή από καθαρά περάσματα σε death όλεθρο! \m/ Με εντυπωσιάζουν και πάλι! Επίσης η παραγωγή και ειδικά τα φωνητικά είναι σαφώς καλύτερα από την προηγούμενη κυκλοφορία. Προσοχή μόνο, είναι περισσότερο για όσους αρέσκονται σε πιο περίπλοκα ακούσματα.
Cavalera Conspiracy - Blunt Force Trauma
Δεν μπορεί να περάσουν μερικοί μήνες χωρίς Max Cavalera motherfucker! Στο δεύτερο πιάτο της συνεργασίας με τον αδερφό του, σερβίρει τις αγνές, ανόθευτες, βαρβάτες συνταγές του με πελώρια riff που groovάρουν για πλάκα. Ένα κομμάτι αρκεί για να αρχίσεις να χτυπιέσαι. Δυο και αρχίζεις να φορτώνεις. Με περισσότερα είσαι έτοιμος για μάχη με ΜΑΤ. Αν ακούσεις όλο το δίσκο είσαι έτοιμος για εξέγερση. Δεν πρόσεξα τους στίχους, αλλά τι να λένε; Max είναι αυτός, δε θέλω να δώσω προσοχή. Αλλά το groove, αυτό το Groooooooove (και τα solo δεν πάνε πίσω!)! \m/ Δεν περίμενα κάτι σπουδαίο, αλλά μου φαίνεται είναι μια από τις καλύτερες δουλειές του των τελευταίων χρόνων!
Tesseract - One
Επιτέλους κυκλοφόρησε το LP των Άγγλων, αλλά είχαμε ήδη πάρει μια γεύση από το EP τους. Μιας και τα περισσότερα κομμάτια ήταν εκεί, δεν έχω να προσθέσω τίποτα περισσότερο, αφού δεν αλλάζουν το ύφος του δίσκου. Εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ, ειδικά ο συνδυασμός των αιθέριων φωνητικών με το υπόκωφο djent. Η παραγωγή δεν βελτιώθηκε ιδιαίτερα, αλλά μάλλον ταιριάζει στη μουσική τους.
Protest The Hero - Scurrilous
Τι έχουμε εδώ; MPGM; Massively Progressive Guitar Metal; :p Είναι σαν να ακούς Dream Theater, αλλά συμπυκνωμένους σε πεντάλεπτα κομμάτια και με καφεΐνη ;) Πολύ ενδιαφέρον άκουσμα, χωρίς να παρεκκλίνει πολύ από τον ήχου του ιδιώματος, όντας όμως αρκετά πιο γρήγορο. Ωραίο, αλλά δεν θα το πρότεινα για casual ακρόαση.
Born Of Osiris - The Discovery
Χμμ... Η παραγωγή είναι λίγο αηδία. Τι παίζει με τις εντελώς τζιτζικιασμένες κιθάρες στα πολύ χαμηλά djent κουρδίσματα; Τέλος πάντων. Τα παλικάρια το γύρισαν σε πιο groove -πόσο χαμηλά μπορούμε να κουρδίσουμε- στυλ με αρκετές synth μελωδίες που ακούγονται εντελώς εκτός κομματιού. Σαν κάποιος να παίζει πλήκτρα πάνω από meshuggah ένα πράμα. Δεν είναι χάλια, μάλιστα έχει μερικές καλές στιγμές, αλλά είναι αρκετά μονότονο και ασύνδετο.
The Haunted - Unseen
WTF; Οι Haunted γράφουν ένα δίσκο rock. Γιατί αν αυτό είναι το metal που έπαιζαν εγώ είναι ο Satriani. Προφανώς πρόκειται για μια ηθελημένη απόπειρα να αλλάξουν ήχο, αλλά προσωπικά δεν μου αρέσει. Η δυσάρεστη έκπληξη του αφιερώματος.
Καλές ακροάσεις και stay heavy \m/ [και μακριά από τα μπουζούκια! :p]
Haunted λέγονται ρε βλάχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να μας πεις ρε βδελυρέ Χαλκιδικιώτη;!
ΑπάντησηΔιαγραφήSylosis: Καφρίλαααααα... Μ' άρεσε!
ΑπάντησηΔιαγραφήAmon Amarth: Όντως επέστρεψαν σε "παλιότερο" στυλ \m/
Cav. Consp.: Groooooove!!!