Γιατί μισώ το Facebook

1) Κοινωνική Μηχανική
Αν ακόμη δεν έχεις κατανοήσει το πόσο ισχυρό εργαλείο προπαγάνδας έχει γίνει το Facebook τότε μήπως θα μπορούσες να μοιραστείς με τους υπόλοιπους τι πίνεις και δεν μας δίνεις;

Η ιδιοφυΐα της χρήσης του ως μέσο προπαγάνδας έγκειται στο ότι το μήνυμα δεν έρχεται απευθείας από κάποιον οργανισμό προς τον οποίο μπορεί ήδη να υπάρχει δυσπιστία ή προκατάληψη (κυβέρνηση, εταιρεία, οργάνωση) αλλά από οικεία πρόσωπα, όσο οικεία είναι βέβαια οι "φίλοι" του Facebook. Αν και κρίνοντας από τον αριθμό των "φίλων" που έχει ο μέσος χρήστης μιλάμε για μια άνοιξη της υπερκοινωνικότητας και της παγκόσμιας αδερφικότητας.

Ο χρήστης βλέπει το στημένο βίντεο/κείμενο/"είδηση" που ο στόκος/πολιτικά ορθός "φίλος" του μοίρασε με ενθουσιασμό το καταπίνει αμάσητο και το μοιράζει και ο ίδιος. Ο στόχος της ιογενούς μετάδοσης της προπαγάνδας επιτεύχθη.

Όλα αυτά τα ιογενή κομμάτια προπαγάνδας στοχεύουν στην άμεση συναισθηματική ανταπόκριση του χρήστη. Είναι άλλωστε η πρώτη φυσιολογική ανθρώπινη αντίδραση, ειδικά όταν οι άμυνες του ορθολογισμού και της επιφυλακτικότητας είναι χαμηλωμένες, αφού ο ιός του πολιτικά ορθού υλικού μεταδίδεται από φορείς που ο χρήστης εμπιστεύεται, από "φίλους".

2) Κομπασμός - επίδειξη lifestyle
Λίγα πράγματα σου σπάνε τόσο τα νεύρα όσο το να κάνεις το λάθος (άρα φέρεις μερίδιο ευθύνης) να ανοίξεις το ντουβάρι του Facebook και να δεις διάφορες αναρτήσεις εγωπαθούς κομπασμού και προβολής lifestyle. Είναι οι στιγμές που θα ευχόσουν να υπήρχε κουμπί "στα αρχίδια μου".

3) Λογύδρια επιφανειακής άποψης 
Κάποτε υπήρχαν τα blog. Και ήταν ωραίες εποχές. Μετά η μόδα τους πέρασε και όποιος ήθελε να καταγράψει την άποψη του βρήκε τρόπο να το κάνει πιο γρήγορα, πιο επιφανειακά και πιο άμεσα στο Facebook. Μόνο που δεν ρώτησε κανέναν αν ήθελε να διαβάσει τις παπαριές του. Έχετε να καταθέσετε κάποια άποψη; Αναπτύξτε την σε ένα blog.

4) Προσκλήσεις σε event lifestyle και σε διαγωνισμούς δωρεάν φαγητού
Δεν χρειάζεται επεξήγηση, Τα καταναγκαστικά νουμεράκια/ενημερώσεις/υπενθυμίσεις σε όλο το Fecebook που σου υπενθυμίζουν ότι κάποιος "φίλος" σου πάτησε "share to all" και μοιράστηκε μια μαλακία που όχι μόνο δεν σε ενδιαφέρει αλλά αν συμμετείχες θα πάθαινες ανεύρυσμα.

5) Έκθεση σε πράγματα που κάνουν like και για τα οποία δεν δίνεις δεκάρα
Υπάρχουν μερικά site που σε εκνευρίζουν. Και χάρη στην (ψευδαίσθηση) ελευθερίας που ακόμη έχουμε απλά δεν επισκέπτεσαι. Παραδείγματα: Oneman, Luben κτλ. Ευχαριστώ, μόλις μοιράστηκες κάτι που προσπαθούσα να αποφύγω.

6) Φακελοποίηση / Ευρετήριο 
Το τι μοιραζόμαστε στον λογαριασμό μας είναι καθαρά δικό μας θέμα. Επομένως σε αυτό δεν φταίει το Facebook αλλά εμείς. Όμως σε ένα διάστημα ετών έχει λίγο-πολύ δημιουργηθεί ένα προφίλ της προσωπικότητας του καθενός μας, μέσα από αυτά που μοιραστήκαμε, σχολιάσαμε και κάναμε like.

Πέρα από την σκιώδη χρήση αυτών των δεδομένων από άλλους φορείς, είναι νομίζω κακό ότι μπορείς να αναζητήσεις κάποιον που δεν γνωρίζεις καθόλου στο Facebook και να αποκομίσεις μια, κατακερματισμένη στην καλύτερη περίπτωση, άποψη για την προσωπικότητα του.

7) Αντικατάσταση της φυσικής επικοινωνίας 
Συναφές με το νούμερο 6, αφού αντί να ρωτήσεις για παράδειγμα "τι σου αρέσει" χρησιμοποιώντας φυσικούς ήχους που παράγονται από το στόμα μας, την λεγόμενη ομιλία, χρησιμοποιείς το προφίλ χρήστη για να συγκεντρώσεις πληροφορίες σαν ανώμαλος σεξοδιαστροφικός παραβάτης.

8) Συνεχής ενασχόληση στο smartphone
Το γαμημένο Facebook είναι ο νούμερο ένα λόγος (ακολουθούν Instagram και Twitter), αφορμή και δικαιολογία για να παίζει ο άλλος με το εξίσου γαμημένο smartphone. Κάτι που θεωρώ την πλέον αγενή συμπεριφορά. Είναι σαν πριν από 20 χρόνια να ήσουν για καφέ με μια παρέα και όλοι να άνοιγαν μπροστά στα μούτρα του άλλου μια εφημερίδα.

9) Check-ins
Δεν με νοιάζει που είσαι. Αν με ένοιαζε θα είχα συνεννοηθεί μαζί σου και θα ήμουν και εγώ εκεί. Επίσης το ότι είσαι εκεί δεν θα με κάνει να τρέξω να σε βρω.

10) Καταναγκαστικά likes
Είναι τα likes που σε αναγκάζουν να κάνεις σαν ένδειξη υποστήριξης και ευγένειας.

Μάλιστα και τι μπορώ να κάνω; Θα αναρωτηθείς δίκαια μοναδικέ μου αναγνώστη.

Σβήσιμο του προφίλ
Δραστική και μάλλον αχρείαστη λύση. Εντάξει, σαν ένα εργαλείο επικοινωνίας με σωστή χρήση και μέτρο δεν είναι και ότι χειρότερο. Απλά χρειάζεται τεράστια αυτοσυγκράτηση στο τι μοιραζόμαστε και χτένισμα της πληροφορίας. Πάντως συχνά ερωτοτροπώ με την ιδέα. Όχι ότι τα δεδομένα μου θα τα σβήσει ποτέ πραγματικά ο Ζούγκεμπεργκ και η σκιώδης εταιρεία του.

Διακριτικό Μπλοκ
Η λειτουργία unfollow είναι θεόσταλτη. Μάλιστα είναι ακριβώς αυτό. Σταλμένη από μια ανώτερη δύναμη. Κάνοντας unfollow τους περισσότερο ενοχλητικούς "φίλους" απαλλάσσεσαι από την διαρκή μόλυνση του οπτικού σου νεύρου από τις πολιτικά ορθές ή εγωπαθείς εκρήξεις τους.

Παράλληλα διατηρείς τις διπλωματικές σχέσεις αφού δεν γνωρίζουν ότι δεν τους ακολουθείς και έτσι δεν χρειάζεται να βγάλεις τον βολβό του ματιού σου με κουτάλι για να "ξεδείς" αυτό που μόλις είδες στο ντουβάρι.

Αποχή / Είσοδος μόνο σε περιορισμένες λειτουργίες
Καμιά φορά ακόμη και το unfollow δεν είναι δυνατό γιατί πάντα υπάρχει η πιθανότητα να σε ρωτήσουν "είδες την φωτογραφία που ανέβασα στο ντουβάρι; Καλή;" και τότε το μόνο που θα καταπιείς είναι ο κόμπος που ανέβηκε στον λαιμό σου.

Οπότε σε περιπτώσεις που διακριτικά θέλεις να αποφύγεις την έκθεση σου σε απρόκλητες οπτικές βόμβες η μόνη λύση είναι είτε η όσο το δυνατόν πιο μακρόχρονη αποχή από την σελίδα του Facebook είτε η χρήση bookmark σε συγκεκριμένες λειτουργίες, όπως στην περιοχή μηνυμάτων ή στις σελίδες περιεχομένου (pages).

Το Facebook είναι δυστυχώς ένα αναγκαίο κακό της εποχής μας, αλλά με λίγη πειθαρχεία μπορεί από όργανο του Σατανά να ξαναγίνει ένα απλό εργαλείο επικοινωνίας. Και κλείνω λέγοντας αυτό, "γαμιέται το Facebook".