Ζητείται θαύμα!

Ο Νίκος Δήμου σχολιάζει ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα, που με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Το θέμα είναι πάντα η νοοτροπία...

Διαβάζω (Βήμα 4.12.) μία άποψη του οικονομολόγου Αντρέ Σαπίρ: «Το σκανδιναβικό μοντέλο ανάπτυξης είναι το μόνο στην Ευρώπη που είναι συγχρόνως δίκαιο και αποτελεσματικό. Το αγγλοσαξονικό μοντέλο είναι αποτελεσματικό αλλά άδικο, το γαλλογερμανικό δίκαιο αλλά αναποτελεσματικό (υπερβολικά ακριβό) και το μεσογειακό τόσο αναποτελεσματικό όσο και άδικο».

Πώς τα καταφέρνουμε τελικά να συνδυάζουμε τα χειρότερα! Υψηλή φορολογία με χαμηλές εισπράξεις φόρων, τις ακριβότερες ασφαλιστικές εισφορές με το πιο σαθρό ασφαλιστικό σύστημα, προστασία στους εργαζόμενους με μεγάλη ανεργία, πληθωρισμό και στασιμότητα, ελλείμματα με έλλειψη επενδύσεων. Από το κάθε τι παίρνουμε το αρνητικό του – υποφέρουμε από τα μειονεκτήματα της τεχνολογίας (π. χ. ρύπανση) χωρίς να χαιρόμαστε τα αγαθά της (π. χ. εξάλειψη της γραφειοκρατίας). Έχουμε τα αρνητικά της παγκοσμιοποίησης χωρίς τα θετικά – τις ευκαιρίες που προσφέρει.

Διαβάστε το υπόλοιπο κείμενο