Rhythm Section to the rescue!

Αν και κανένας δεν πρόκειται να διαβάσει αυτό το post, νιώθω την ανάγκη να θέσω ορισμένα πράγματα στην σωστή τους οπτική και να τσαλαπατήσω την απαράδεκτη αντίληψη που θεωρεί το rhythm section, δηλαδή μπάσο και τύμπανα, ως μουσικούς δεύτερη κατηγορίας, πίσω από τους «θεούς» κιθαρίστες και τον frontman [αν είναι γυναίκα, αλλάζει το πράγμα! :p]. Μια αντίληψη κυρίως των μουσικά άσχετων, αλλά και ορισμένων ψώνιων.

Το feel, αυτό που λέμε μουσικό είδος, είτε είναι rock, metal, pop, latin, swing, dance καθορίζεται από το ρυθμό του, όχι από τη μελωδία. Για παράδειγμα, βάλτε τον κιθαρίστα να παίζει στην κιθάρα μια rock μελωδία - ξέρω εγώ Metallica -, αρχίστε να τραγουδάτε και δώστε λεφτά στο rhythm section για να το γυρίσουν σε ένα αραχτό reggae groove. Θα νομίζετε ότι ακούτε διασκευή Metallica στη Τζαμάικα ;) Καταλαβαίνετε τώρα τη δύναμη και τον βασικότατο ρόλο εκείνων των δύο τύπων που ακούραστα στρώνουν το groove για να κυλάει από πάνω του η μελωδία;

Μαμά, μαμά, αυτή η μεγάλη κιθάρα έχει μόνο τέσσερεις χορδές. Άρα είναι πιο εύκολη! Αυτό θέλω να μάθω! Η πλέον αστεία άποψη για το μπάσο! Μην το λέτε παραέξω αυτό, παρά μόνο στους κύκλους των υπόλοιπων άσχετων φίλων σας. Είναι τόσο γελοίο όσο το να υποστηρίζετε ότι τα Star Wars είναι αριστουργήματα! :@ Χωρίς να μπω σε πολύ ανάλυση θα σας πω το εξής. Το πιο προβεβλημένο όργανο μιας κλασικής ορχήστρας είναι άμεσος συγγενής του μπάσου και έχει μόλις τέσσερεις χορδές. Μάλιστα λόγω του ότι παίζεται με δοξάρι και οι χορδές του είναι «ανισόπεδες» δεν ενδείκνυται να παίζει ούτε καν double stop ή τρίτες συγχορδίες. Είναι σχεδόν αποκλειστικά μονοφωνικό. Σε αντίθεση με το μπάσο. Καταλάβατε για πιο μιλάω; Το βιολί. Αν το βιολί είναι εύκολο, τότε ναι και το μπάσο είναι εύκολο, με πείσατε.

Μην μπερδεύετε τις πραγματικές δυνατότητες του μπάσου, με τον σχεδόν αποκλειστικά συνοδευτικό ρόλο που του επιφυλάσσει μια μακρά λίστα αγκυλώσεων και κατεστημένων αντιλήψεων γύρω από το ρόλο κάθε οργάνου (από την εποχή που δεν υπήρχε ηλεκτρικό μπάσο, μόλις 50 χρόνια πριν δηλαδή και το μπάσο δεν μπορούσε να ακουστεί δυνατά ) και ειδικά από κουλούς κάφρους! Από τη στιγμή που βάζεις ΔΥΟ κιθάρες με παραμόρφωση να πιάνουν όλο το ακουστό φάσμα του μπάσου [βέβαια, σε μεγάλο PA το μπάσο σε τραντάζει είτε το ακούς είτε όχι!] με τη μία να ονομάζεται «ρυθμική» και το μπάσο ουσιαστικά να ντουμπλάρει ότι παίζει αυτή (δηλαδή power cords ή μόνο τις ρίζες) τότε ο μπασίστας καλύτερα να πάει σπίτι του, καθώς δεν παίζει κάποιο ρόλο, πέρα από το αυξάνει τον όγκο της μουσικής. Ακούστε Maiden, Red Hot Chili Peppers, Rush και διάσημες power trio rock μπάντες, που αφήνουν το μπάσο να αναπνέει και να παίζει αυτόνομες μπασσογραμές και όχι κιθαριστικά μέρη, πετάξτε τη δεύτερη κιθάρα ή κόψτε την από το φάσμα των συχνοτήτων του μπάσου και θα καταλάβετε πόσο μελωδικά ρυθμικό μπορεί να είναι ;)

Το ίδιο και τα drums. Επειδή δεν έχουν «νότες», με την έννοια της μουσικής θεωρίας, δε σημαίνει ότι αποτελούν ένα φτωχό εκφραστικό μέσο. Εξάλλου είναι το πρώτο μουσικό όργανο που έπαιξε ο άνθρωπος... Αν δείτε έναν καλό drummer να παίζει δεν μπορείτε παρά να θαυμάσετε την... εμμ... χταποδίαση του - δε βρίσκω πιο δόκιμο όρο -. Ο συντονισμός και η σταθερότητα που απαιτείται για να κρατάς το ρυθμό και να του δίνεις feel και ποικιλία με τα διάφορα κομμάτια του kit είναι εξίσου απαιτητικός με το μάθεις μια συγχορδία. Θα έλεγα ίσως και πιο δύσκολος.

Μπορεί η παραμορφωμένη κιθάρα να ακούγεται εντυπωσιακή αν χτυπήσεις ένα power cord, όμως κάθε βλάκας μπορεί να το κάνει αυτό. Και ίσως αυτό είναι που θέλει κάθε παιδάκι ή άσχετος. Να φαίνεται εντυπωσιακός. Πιστεύω ότι όλοι θέλανε να γίνουνε κιθαρίστες (ή τραγουδιστές) όταν ήταν μικροί. Το rhythm section πιστεύω είναι κάτι πιο συνειδητοποιημένο, ξέρεις ότι θέλεις να κάνεις μουσική, όχι μόστρα. Φυσικά θα υπάρχουν και τύποι που νομίζουν ότι παίζουν μουσική με το να βρίσκονται πίσω από ένα όργανο και να μαλακίζονται. Και υπάρχουν πολλά άθλια rhythm sections. Ειδικά εκείνα του άθλιου glam/poser rock.

Όποιος τα προσεγγίζει ως πιο εύκολα είναι τελείως λάθος. Προσωπικά διασκεδάζω εξίσου παίζοντας λυπημένες μελωδίες στο μπάσο μου, όσο και κρατώντας ακούραστα το groove για τα υπόλοιπα όργανα ;)

Ένα σφυκτοδεμένο, δημιουργικό rhythm section είναι η ραχοκοκαλιά και ο χαρακτήρας κάθε μουσικής. Αγνοήστε το και θα γίνετε μια ακόμη μπάντα που παίζει στη τύχη solos πάνω στην πεντατονική ή ένας «ακροατής» που θαμπώνεται από την συχνά ατελείωτη, ανούσια μουσική πολυλογία των «δύσκολων» οργάνων...