Που είναι η τάπα, οεο;

Όλοι λένε ότι αξίζει να κάνεις ένα Πάσχα μέσα στο Στρατό για την εμπειρία. Και για άλλη μια φορά το να ακούς τι λένε οι άλλοι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μαλακία. Χώσιμο του κερατά. Παράδειγμα, σκουπίσαμε πέτρες από το χώμα! Και όλα για μια φιέστα που δεν ήταν τίποτα άλλο παρά άσκηση σε δημόσιες σχέσεις από τον Δίκα, που λοξοκοιτάει το Δημαρχιακό αξίωμα του Γκατζολόνησου.

ΣΤΡ(ΠΖ) ειδικότητα ψήστης στις διαταγές σας. Επί 8 ώρες γυρνούσαμε τη γαμημένη σούβλα με όλη τη ζέστη και το κάρβουνο να πέφτουν πάνω μας. Και δεν τα φάγαμε κιόλας! Αντιαεροπορικά, Hammer και λοιπά ψαρωτικά στρατιωτικά εργαλεία παρατεταγμένα για να τα θαυμάσουν οι πολίτες/ψηφοφόροι.

Ευτυχώς μετά ανέβηκα μια εβομάδα φυλάκιο και ησύχασα λίγο. Αν και έσκασε μια εξωτερική έφοδος και μας έπιασε σε κατάσταση... χημείου :@ Προβλέπεται όμως...

Τώρα ετοιμαζόμαστε για δεκαήμερο γαμίσι με σκηνάκια και μαλακίες! 50 ευρώ και δύο φωτογραφίες στο κύριο! Περαστικά μας!

Τα καλα νέα είναι ότι εγκρίθηκε η κατ' εξαίρεση μετάθεση. Έτσι μου είπαν δηλαδή... Οι τρεις το πολύ βδομάδες έχουν γίνει δυο και βάλε μήνες... Η ταχύτητα της νόμιμης οδού βλέπετε. Και πάλι αν δεν απαιτούσαμε τα δικαιούμενα δεν θα έφευγα ποτέ από δώ. Αλλά αν δε δω το μεταθεσόχαρτο κρατάω στάση αναμονής. Αυτό το κωλοτάγμα μοιάζει κάθε μέρα όλο και περισσότερο με φέουδο... Τέλος πάντων...

Μέχρι τότε όλοι ψάχνουν να βρουν που είναι αυτή η γαμημένη τάπα, να τη τραβήξουμε και να πάει στο πάτο αυτό το σκατόνησο...

Θέλω να γυρίσω στη Θεσσαλονίκη και στους ανθρώπους μου ρε! Δε γουστάρω άλλα πρόβατα, μποφόρ και σκοπίες με Μ71 στον κώλο!

Γαμιέται ο Ε.Σ.

Για όσους αναρωτιούνται την παλεύω ακόμη. 100 μέρες είναι πολλές; :)