Ελληνιές...

So έχω βαρεθέι την μαλακία που περικλείει η φράση «αμερικανάκια», «αμερικανιές» κτλ. Για να δούμε λοιπόν ποια είναι τα στοιχεία που κάνουν τους Αμερικανούς τόσο ηλιθίους και τους Έλληνες τόσο απίστευτα έξυπνους.

Το λεγόμενο αμερικάνικο όνειρο αναφέρεται στην ατομική επιδίωξη να ξεκινήσεις από το μηδέν και να γίνεις αυτό που ονειρεύεσαι. Το ελληνικό όνειρο αναφέρεται στην επιδίωξη να γίνεις δημόσιος υπάλληλος μέσω των γνωστών ή μέσω πολιτικών ψηφοθηρών.

Η αμοιβή της εργασίας στην Αμερική είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητική. Αντίθετα στην Ελλάδα με τις τιμές να έχουν εξισωθεί και ξεπεράσει τα επίπεδα του δυτικού κόσμου, μιλάμε για μισθούς πείνας. Εξαιρούνται φυσικά οι δημόσιοι υπάλληλοι που αμείβονται υπέρ-αρκετά για το δίωρο πραγματικής εργασίας τους.

Οι Αμερικάνοι είναι πολιτικά αφελέστατοι. Στη μεγάλη πλειοψηφία τους ασφαλώς και είναι, όμως μιλάμε εμείς που εδώ και μισό αιώνα κυβερνιόμαστε από το σόι του Παπανδρέου, του Μητσοτάκη και του Καραμανλή;

Οι Αμερικάνοι δουλεύουν μόνο πολλές ώρες και δε διασκεδάζουν ποτέ. Αλήθεια; Τότε γιατί όλοι παραπονιούνται ότι κάνουν δυο και τρεις δουλειές, γιατί ακούμε ότι και καλά οι Έλληνες δουλεύουν τις περισσότερες ώρες από όλους τους Ευρωπαίους; Και τουλάχιστον εκεί υπάρχει ΟΤΙ θες από διασκέδαση. Εδώ μπουζούκια και ταβέρνες...

Η mainstream αμερικάνικη κουλτούρα είναι ένα μάτσο σκουπίδια. Ειδικά αν τη συγκρίνουμε με τα ελληνικά καλλιτεχνικά μεγαθήρια όπως Ρουβάς, Βανδή, Βίσση, Μίχας, Παπακαλιάτης κτλ κτλ.

Τα ΜΜΕ της Αμερικής είναι απαράδεκτα, κυνηγούν τον εντυπωσιασμό και πολλά είναι δάκτυλος της κυβερνητικής προπαγάνδας. Αντίθετα στην Ελλάδα έχουμε τους τρομερά αμερόληπτους σταθμούς όπως το Mega, το πάντα σοβαρό και μετριοπαθές Alter και τους υποψήφιους για Puliger Ευαγγελάτο, Χατζηνικολάου και Τράγκα.

Στην Αμερική βλέπουνε αηδίες όπως Oprha, ενώ εδώ μόνο ποιότητα όπως Λαμπίρη και Μικρούτσικο.

Μπορώ να γράφω για ώρες, αλλά απλά την επόμενη φορά που χαιρέκακα και αυτάρεσκα θα γελάσετε με το πόσο μαλάκες είναι και καλά οι Αμερικανοί σκεφτείτε μήπως ο –ούτε καν- μέσος Αμερικανός ζει καλύτερα, πληρώνεται καλύτερα, έχει περισσότερες επιλογές στη διασκέδαση του (που είναι απείρως φθηνότερη σε σχέση με τα εισοδήματα του) και ότι ίσως ακόμη έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του να κυνηγήσει τα όνειρα του.

Σκεφτείτε το όταν μαζεύετε 50++ ευρώ για μια συναυλία, όταν πληρώνετε 5 ευρώ έναν γαμημένο καφέ, όταν παίρνετε 600 ευρώ μισθό, όταν κάνετε ζάπινγκ και βλέπετε ΜΟΝΟ μαλακίες, όταν ψηφίζετε τους ίδιους μπάσταρδους πολιτικούς ξανά και ξανά και ξανά, όταν μαλώνετε για τις πεταμένες ποδοσφαιρικές σας ομάδες, όταν συμπληρώνετε εκείνη την αίτηση για το δημόσιο, όταν κάτω από τους τόνους της ελληνικής μαγκιάς μια ερώτηση σας καίει στο πίσω μέρους του μυαλού σας... ΠΟΣΟ ΜΑΛΑΚΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΩΛΟΧΩΡΑ;