Κροκοδείλια δάκρυα

Πολλά δάκρυα φαίνεται ότι χύνονται γύρω από την αναμενόμενη αναθεώρηση του ασφαλιστικού. Μεγάλο το πολιτικό κόστος και μεγάλα τα συμφέροντα που πιθανόν να θιχτούν. Μόνο που κανένας δε νοιάζεται ιδιαίτερα για αυτούς που θα κληθούν να πληρώσουν, όπως άλλωστε κάνουν και σήμερα, το κόστος του συστήματος.

Είναι τραγικό το ότι τα κόμματα της αριστεράς επιμένουν στη στασιμότητα. Ειδικά όταν είναι γνωστό ότι υπάρχουν τρομακτικές αδικίες σ' αυτό και ότι ουσιαστικά οι εισφορές των χαμηλόμισθων συντηρούν μια τεράστια μάζα ασφαλισμένων που δε συνεισφέρουν δεκάρα τσακιστή. Για να μην αναφερθώ στην παρωδία των βαρέων και ανθυγιεινών, που δίνονται σε όλους πλην όσων πραγματικά τα δικαιούνται. Καημένοι ερμηνευτές των νυχτερινών κέντρων...

Η γενιά μας είναι αυτή που θα πάρει τον πούλο. Αυτή που θα πληρώσει τη βόλεψη και τη σαπίλα που καλλιέργησαν οι σημερινοί πρώην χίπηδες, τα παιδιά του Πολυτεχνείου. Μόνο που τα σημερινά παιδιά του Πολυτεχνείου είναι τόσο κατευθυνόμενα που δεν παίρνουν πρέφα ότι το μέλλον μας είναι υποθηκευμένο. Δε πειράζει, φτάνουν τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνει μια σάπια κοινωνία για μας...

Και ενώ δεν ξέρουμε από που θα εξοικονομήσουμε χρήματα για να ταΐσουμε τους δημόσιους υπαλλήλους, τα κόμματα επιδοτούνται με 20,000,000 ευρώ το χρόνο. Από την τσέπη μας και αυτά. Είναι πολλά τα λεφτά Άρη...

Και όχι τίποτα, αλλά και αυτές οι προσευχές, οι δεήσεις και τα σχετικά της Ορθόδοξης Εκκλησίας Α.Ε δεν πιάνουν τόπο. Μα καλά, αυτοί δεν είναι οι μόνοι κοινωνοί του "Θεού"; Τόσος κόσμος προσευχήθηκε λέει για τον Χριστόδουλο και πιο ήταν το αποτέλεσμα; Να είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση τώρα... Η χάρη του Θεού τον ευλόγησε με πολλαπλές μεταστάσεις; Δεν καταλαβαίνω πως εξακολουθούν να μιλάνε για Θεούς και Δαίμονες... Θα ζήσει "όσο του επιτρέψει η χάρη του Θεού"; Τι λένε τα άτομα; Μάλλον όσο μπορεί να καταστείλει τον καρκίνο η σύγχρονη Ιατρική;

Και τα κανάλια ξεσάλωσαν. Στήθηκαν τα δικαστήρια. Μόνο που για την Αμαλία δεν είχε ενδιαφερθεί κανείς. Ήταν μια από μας βλέπετε. Δεν είχε κανένα θώκο, δεν πουλούσε η ιστορία της. Δεν πουλούσαν οι εκκλήσεις της. Δεν πειράζει όμως. Από κροκοδείλια δάκρυα είμαστε και οι πρώτοι σ' αυτή τη χώρα...