Μια χώρα τσαρλατάνων
Η σημερινή εικόνα της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν κάτι το αναπόφευκτο. Όταν ο πρωθυπουργός μιας χώρας πορεύεται με αποκλειστικό κριτήριο τις δημοσκοπήσεις και είναι (και ήταν) προφανές ότι ούτε πολιτική βούληση έχει, ούτε όραμα, ούτε στόχους, πέρα από την (επανα)εκλογή του, δεν θα περίμενε κανείς τίποτα περισσότερο παρά μια νωθρή, αδύναμη και ανίκανη κυβέρνηση. Το ότι, όμως, μόλις σε τέσσερα χρόνια, έχει κατορθώσει να αναμοχλεύσει όλα τα ζητήματα και να τα αφήσει ίδια και χειρότερα, το ότι έχει καταφέρει να θυμίζει τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μετά από είκοσι χρόνια και όλα αυτά χωρίς πολιτικό αντίπαλο, ε, είναι κάτι που με εκπλήσσει.
Ασφαλιστικό και τα μυαλά στο μπλέντερ. Χωρίς τον παραμικρό σχεδιασμό ο Υπουργός Εργασίας [που "φιλοξενεί" φιλεύσπλαχνα μια οικογένεια Ινδών - δουλειά δούλοι!] ρίχνει ιδέες στο τραπέζι και περιμένει τις μετρήσεις και τις αντιδράσεις. Πέρα από τις δικαιολογημένες αντιδράσεις υγειών ταμείων, όπως των Μηχανικών, που θα συγχωνευτούν, μπορεί, με τους Ποδοσφαιριστές, λέμε τώρα, για να πληρώσουν τα σπασμένα τους, με τους συνδικαλιστές να παίζουν το ρόλο του κοινωνικού επαναστάτη και να εθελοτυφλούν, τίποτα δεν πρόκειται να γίνει.
Κοιτάξτε, αν δεν το έχετε καταλάβει. Οι συνδικαλιστές ωρύονται για τα δικά τους δικαιώματα. Τα σπασμένα θα τα πληρώσουμε εμείς. Γι' αυτό όταν ακούτε συνδικαλιστή να αρχίζει με τη φράση "Οι λαοί... εεε... οι εργαζόμενοι δεν θα επιτρέψουν" εννοεί "Δεν θα επιτρέψω να χάσω τα τεράστια κλεψιμαίικα που παίρνω από τους μαλάκες εργαζόμενους για να κάνω ότι τους υπερασπίζομαι"... Σ' αυτή την κατηγορία ανήκουν και βρωμοφυλλάδες με συνδικαλιστικό λόγο όπως η Ελευθεροτυπία. Η οποία έχει πια ξεφτιλιστεί. Κάτω οι Αμερικάνοι. Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, ζήτω η Ολυμπιακή και άλλα τέτοια. Από την εφημερίδα του Κοσμικού. Ξέρετε για ποιον μιλάω.
Ολυμπιακή. Το 80% των Ελλήνων θέλει να συνεχίζει να λειτουργεί. Το 80% των Ελλήνων είτε είναι Δημόσιοι Υπάλληλοι είτε απολύτως μαζοχιστές, κατά τα φαινόμενα. Ναι και εγώ θέλω να πληρώνω μια εταιρεία που απασχολεί χιλιάδες αργόμισθους, έχει ελεεινή εξυπηρέτηση και αποτελεί άνδρο κομματοκρατείας! Γιατί όχι; Μούτζα σε όλους σας.
Ακρίβεια. Συμφωνίες κυρίων. Σίγουρα. Κουλούρης is dead ρε. Κανείς δεν ελέγχει την αγορά που λειτουργεί, στην Ελλάδα, με όρους καρτέλ, κάτι όλοι το γνωρίζουν και ζήσε μαλάκα υπάλληλε να χαρείς... Και ναι, το ότι ο Ελληναράς δεν έχει ίχνος καταναλωτικής "παιδείας" [και γενικότερα παιδείας εδώ που τα λέμε], δε βοηθάει την κατάσταση...
'Ισως αυτοί οι Ινδοί φιλοξενούμενοι να μην κακοπερνάνε και τόσο...
Διεξάγεται η σύνοδος για το περιβάλλον και η Ελλάδα είναι ηχηρά απόν. Βλέπετε όχι απλά δεν έχουμε Υπουργείο περιβάλλοντος, αλλά και απόλυτη εθνική αδιαφορία για το θέμα. "Τι λες τώρα", θα πεις, "οι Αμερικάνοι μολύνουν όλο τον κόσμο! -- Ζήτω η Ρωσία!". Και βέβαια το κάνουν, γι' αυτό και ο επικεφαλής της όλης παγκόσμιας κίνησης, για να σώσουμε ότι απέμεινε από τον κόσμο, είναι ένας βλάκας Αμερικάνος...
Από την άλλη, η Ελλάδα, αφού μεθόδευσε την ένταξη της στις υπό ανάπτυξη [υποανάπτυκτες μήπως;] χώρες, όχι απλά δεν συμμορφώθηκε στην αύξηση των ρύπων κατά 25%, αλλά την υπερέβη στο 35%! Και όλα αυτά σε μια χώρα όπου ο φυσικός πλούτος είναι το μόνο που έχουμε... Φυσικά η ανάπτυξη είναι έκδηλη, όπως φαίνεται από την έκρηξη των θέσεων εργασίας [στο δημόσιο τομέα] και την ταχεία γιγάντωση των επιχειρήσεων... του Δημοσίου...
Όσο είμαστε ικανοποιημένοι στο να κλείνουμε τα μάτια και τα αφτιά μας στο τι συμβαίνει και να κοιτάμε αποκλειστικά ΚΑΙ ΜΟΝΟ το δικό μας συμφέρον, κλέβοντας, ο καθένας μας, ότι μπορεί, θα ξυπνήσουμε μια μέρα και οι εξελίξεις θα μας έχουν τόσο πολύ ξεπεράσει, θα έχουμε υποθηκεύσει το μέλλον μας σε τέτοιο βαθμό, που οι μόνοι που θα γελάνε τελευταίοι θα είναι οι συνδικαλιστές και τα λαμόγια...
Και μην ξεχνάτε, η επανάσταση ξεκίνησε στην... Αγία Λαύρα -- καραπαπάρια...
Ασφαλιστικό και τα μυαλά στο μπλέντερ. Χωρίς τον παραμικρό σχεδιασμό ο Υπουργός Εργασίας [που "φιλοξενεί" φιλεύσπλαχνα μια οικογένεια Ινδών - δουλειά δούλοι!] ρίχνει ιδέες στο τραπέζι και περιμένει τις μετρήσεις και τις αντιδράσεις. Πέρα από τις δικαιολογημένες αντιδράσεις υγειών ταμείων, όπως των Μηχανικών, που θα συγχωνευτούν, μπορεί, με τους Ποδοσφαιριστές, λέμε τώρα, για να πληρώσουν τα σπασμένα τους, με τους συνδικαλιστές να παίζουν το ρόλο του κοινωνικού επαναστάτη και να εθελοτυφλούν, τίποτα δεν πρόκειται να γίνει.
Κοιτάξτε, αν δεν το έχετε καταλάβει. Οι συνδικαλιστές ωρύονται για τα δικά τους δικαιώματα. Τα σπασμένα θα τα πληρώσουμε εμείς. Γι' αυτό όταν ακούτε συνδικαλιστή να αρχίζει με τη φράση "Οι λαοί... εεε... οι εργαζόμενοι δεν θα επιτρέψουν" εννοεί "Δεν θα επιτρέψω να χάσω τα τεράστια κλεψιμαίικα που παίρνω από τους μαλάκες εργαζόμενους για να κάνω ότι τους υπερασπίζομαι"... Σ' αυτή την κατηγορία ανήκουν και βρωμοφυλλάδες με συνδικαλιστικό λόγο όπως η Ελευθεροτυπία. Η οποία έχει πια ξεφτιλιστεί. Κάτω οι Αμερικάνοι. Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, ζήτω η Ολυμπιακή και άλλα τέτοια. Από την εφημερίδα του Κοσμικού. Ξέρετε για ποιον μιλάω.
Ολυμπιακή. Το 80% των Ελλήνων θέλει να συνεχίζει να λειτουργεί. Το 80% των Ελλήνων είτε είναι Δημόσιοι Υπάλληλοι είτε απολύτως μαζοχιστές, κατά τα φαινόμενα. Ναι και εγώ θέλω να πληρώνω μια εταιρεία που απασχολεί χιλιάδες αργόμισθους, έχει ελεεινή εξυπηρέτηση και αποτελεί άνδρο κομματοκρατείας! Γιατί όχι; Μούτζα σε όλους σας.
Ακρίβεια. Συμφωνίες κυρίων. Σίγουρα. Κουλούρης is dead ρε. Κανείς δεν ελέγχει την αγορά που λειτουργεί, στην Ελλάδα, με όρους καρτέλ, κάτι όλοι το γνωρίζουν και ζήσε μαλάκα υπάλληλε να χαρείς... Και ναι, το ότι ο Ελληναράς δεν έχει ίχνος καταναλωτικής "παιδείας" [και γενικότερα παιδείας εδώ που τα λέμε], δε βοηθάει την κατάσταση...
'Ισως αυτοί οι Ινδοί φιλοξενούμενοι να μην κακοπερνάνε και τόσο...
Διεξάγεται η σύνοδος για το περιβάλλον και η Ελλάδα είναι ηχηρά απόν. Βλέπετε όχι απλά δεν έχουμε Υπουργείο περιβάλλοντος, αλλά και απόλυτη εθνική αδιαφορία για το θέμα. "Τι λες τώρα", θα πεις, "οι Αμερικάνοι μολύνουν όλο τον κόσμο! -- Ζήτω η Ρωσία!". Και βέβαια το κάνουν, γι' αυτό και ο επικεφαλής της όλης παγκόσμιας κίνησης, για να σώσουμε ότι απέμεινε από τον κόσμο, είναι ένας βλάκας Αμερικάνος...
Από την άλλη, η Ελλάδα, αφού μεθόδευσε την ένταξη της στις υπό ανάπτυξη [υποανάπτυκτες μήπως;] χώρες, όχι απλά δεν συμμορφώθηκε στην αύξηση των ρύπων κατά 25%, αλλά την υπερέβη στο 35%! Και όλα αυτά σε μια χώρα όπου ο φυσικός πλούτος είναι το μόνο που έχουμε... Φυσικά η ανάπτυξη είναι έκδηλη, όπως φαίνεται από την έκρηξη των θέσεων εργασίας [στο δημόσιο τομέα] και την ταχεία γιγάντωση των επιχειρήσεων... του Δημοσίου...
Όσο είμαστε ικανοποιημένοι στο να κλείνουμε τα μάτια και τα αφτιά μας στο τι συμβαίνει και να κοιτάμε αποκλειστικά ΚΑΙ ΜΟΝΟ το δικό μας συμφέρον, κλέβοντας, ο καθένας μας, ότι μπορεί, θα ξυπνήσουμε μια μέρα και οι εξελίξεις θα μας έχουν τόσο πολύ ξεπεράσει, θα έχουμε υποθηκεύσει το μέλλον μας σε τέτοιο βαθμό, που οι μόνοι που θα γελάνε τελευταίοι θα είναι οι συνδικαλιστές και τα λαμόγια...
Και μην ξεχνάτε, η επανάσταση ξεκίνησε στην... Αγία Λαύρα -- καραπαπάρια...
Μέσα σε λίγες γραμμές αάλυσες μια κατάσταση η οποία χρειάζεται μέρες και πολλές σελίδες. Δυστυχώς αυτός ο ρημαγμένος τόπος δεν αντέχει άλλο. Με τους ρυθμούς που πάμε το πολύ σε μια 10ετία δεν θα υπάρχει η ρημαδοχώρα μας όπως την γνωρίσαμε, αλλά θα την έχει αγοράσει καμιά πολυεθνική, γιατί κακά τα ψέματα, αν δε μπορείς να φας για να ζήσεις πεθαίνεις και θα είναι ένας θάνατο αργός , γεμάτος ταπεινώσεις. Όπως λέει και ένας φίλος καλύτερα να πεθάνω όρθιος παρά να ζω πεσμένος στα γόνατα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και να έχει μπορεί να είμαστε ένα μπουρδέλο, αλλά το πονάω αυτό το μπουρδέλο και δε θέλω να κλείσει.Νομίζω πως σιγά σιγά άρχισαν όλοι να ξυπνάνε Από το λήθαργο στον οποίο είχαν πέσει. Μπορεί ακόμη τα υπνωτικά του λαού( δες μεσημεριανά) να δίνονται ασύστολα στα πειραματόζωα τους έλληνες , αλλά σιγάσιγά αποκτάμε ανοσία. Όχι άλλη μαλακία, νομίζω πως το μέλλον μας από εδώ και πέρα είναι στα χέρια μας, όχι ότι περιμένω τπτ τρομέρό. Γιατί όπως και να το κάνουμε ο έλληνας από τα αρχάια χρόνια παραμένει ο ίδιος. Μόνο ότι κλέινει η πόρτα του, ο γείτονας είναι εχθρός. Μόνο η παιδία μπορεί να κάνει κάτι , αλλλά όχι αυτή που παίρνουμε από τα σχολία τα οποία υπάρχουν μόνο για να απασχολούν τα παιδία μέχρι να τελείωσουν οι γονείς τους τη δουλειά. Μια παιδεία τη οποία ο καθένας κατακτά μόνος του με τη θέλησή του και το προσωπικό του μεράκι.Ας αρχίσουμε να ξυπνάμε σιγά σιγά γιατί έχω αρχίσει να νευριάζω με την κατάσταση, όπως και οι περισσότεροι νομίζω που νοιάζονται έστω και λίγο για το τσαντίρι που λέγεται ελλάδα και καλώς ή κακός είναι ο τόπος μας.
Δυστυχώς ή ευτυχώς Καπετάνιο νοιαζόμαστε, γι' αυτό άλλωστε και ασχολούμαστε. Γι 'αυτο και γράφουμε και γράφουμε... Το θέμα είναι πως εμείς και θέληση έχουμε και θυσίες θα κάνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά είναι βαθιά αποκαρδιωτικό αυτός που θέλει να συνεισφέρει και ας θυσιάσει και κάτι να βγαίνει απλά ο μαλάκας, καθώς ο άλλος θα τον εκμεταλλευτεί και θα τον πατήσει...