"Κριτικοί"
Αν και η αλήθεια είναι πως δεν χωνεύω τους "κριτικούς" σε οποιοδήποτε τομέα της ψυχαγωγίας, όπως οι περισσότεροι δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να διαβάζω "κριτικές" ή ακόμη καλύτερα τα διάφορα meta-sites στο Internet, όπως το γνωστό Rotten Tomatoes.
Υπάρχουν ορισμένοι παράμετροι. Ας δεχτούμε ότι κάποιος που κάνει "κριτική" ενός έργου, μουσικού, κινηματογραφικού κτλ, είναι λάτρης της συγκεκριμένης μορφής τέχνης, κατά συνέπεια, αν μη τι άλλο, έχει δικαίωμα να πει την άποψη του. Ας υποθέσουμε ότι τα κίνητρα του είναι καθαρά να ενημερώσει άλλους φίλους αυτής της τέχνης για το περιεχόμενο του έργου και για το ποια πιστεύει ότι είναι τα θετικά και τα αρνητικά του, ώστε ο αναγνώστης του να αποφασίσει αν αξίζει τον κόπο να αφιερώσει το χρόνο του σ' αυτό.
Ως εδώ καλά. Και συνήθως πολλοί "κριτικοί" προσπαθούν να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο αντικειμενικοί, κάτι που είναι προς τιμή τους. Υπάρχουν βέβαια είδη τέχνης, που αν και όντως έχουν τεράστια μειονεκτήματα δε παύει να είναι διασκεδαστικά και έτσι μια καυστική κριτική δε λέει κάτι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι γαμωπεριπέτειες. Ναι δεν έχουν υπόθεση, ναι είναι κάτι μεταξύ κωμωδίας και περιπέτειας, αλλά έχουν το απαραίτητο comic relief, το προβλεπόμενο γκομενάκι και μα τον άγιο Κάφρο είναι διασκεδαστικές μέσα στην παρανοϊκή απιθανότητα τους! :@
Αλλά κανένας δε θα έγραφε μια κολακευτική κριτική για τέτοιες ταινίες και είναι αναμενόμενο. Όμως όταν βλέπεις μια φοβερή ταινία, όπως το House Of Sand And Fog, με συγκλονιστικές ερμηνείες από την Jennifer Connelly [...λιποθυμώ... :@] και τον Ben Kingsley, με μια τόσο απλή μα συνάμα δραματικά ανθρώπινη ιστορία και βλέπεις ότι κάποιοι "κριτικοί" βρίσκουν ελαττώματα δεν μπορεί παρά να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο...
Οι τύποι αυτοί δεν είναι καν ελιτιστές, είναι απλά είτε ξινισμένοι δήθεν κινηματογραφόφιλοι [όπως λέμε μεταλοπατέρας] είτε έχουν δει τόσες ταινίες που έχουν σιχαθεί τη ζωή τους. Μπορεί απλά να θέλουν να κοκορευτούν για τη διαφορετικότητα τους, ότι αυτοί βλέπουν κάτι που δεν βλέπουν οι άλλοι, ότι είναι "ανώτεροι", αλλά άμα δεν συγκινούνται από τέτοιες ταινίες, τι στο διάολο κάνουν αυτή τη δουλειά;
Μάλλον είναι απλά μια δουλειά και έχουν χάσει προ πολλού την αίσθηση της μαγείας που σου αφήνει μια πραγματικά καλή ταινία... Μην ακούτε και πολύ τους "κριτικούς", άμα σας αρέσει μάλλον κάτι καλό θα έχει ;) [εκτός αν μιλάμε για το Dragon Wars, την χειρότερη ταινία όλων των εποχών, μετά το Πειρατές της Καραϊβικής - που κοιτάξτε τη βαθμολογία έχει! :@]
Υπάρχουν ορισμένοι παράμετροι. Ας δεχτούμε ότι κάποιος που κάνει "κριτική" ενός έργου, μουσικού, κινηματογραφικού κτλ, είναι λάτρης της συγκεκριμένης μορφής τέχνης, κατά συνέπεια, αν μη τι άλλο, έχει δικαίωμα να πει την άποψη του. Ας υποθέσουμε ότι τα κίνητρα του είναι καθαρά να ενημερώσει άλλους φίλους αυτής της τέχνης για το περιεχόμενο του έργου και για το ποια πιστεύει ότι είναι τα θετικά και τα αρνητικά του, ώστε ο αναγνώστης του να αποφασίσει αν αξίζει τον κόπο να αφιερώσει το χρόνο του σ' αυτό.
Ως εδώ καλά. Και συνήθως πολλοί "κριτικοί" προσπαθούν να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο αντικειμενικοί, κάτι που είναι προς τιμή τους. Υπάρχουν βέβαια είδη τέχνης, που αν και όντως έχουν τεράστια μειονεκτήματα δε παύει να είναι διασκεδαστικά και έτσι μια καυστική κριτική δε λέει κάτι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι γαμωπεριπέτειες. Ναι δεν έχουν υπόθεση, ναι είναι κάτι μεταξύ κωμωδίας και περιπέτειας, αλλά έχουν το απαραίτητο comic relief, το προβλεπόμενο γκομενάκι και μα τον άγιο Κάφρο είναι διασκεδαστικές μέσα στην παρανοϊκή απιθανότητα τους! :@
Αλλά κανένας δε θα έγραφε μια κολακευτική κριτική για τέτοιες ταινίες και είναι αναμενόμενο. Όμως όταν βλέπεις μια φοβερή ταινία, όπως το House Of Sand And Fog, με συγκλονιστικές ερμηνείες από την Jennifer Connelly [...λιποθυμώ... :@] και τον Ben Kingsley, με μια τόσο απλή μα συνάμα δραματικά ανθρώπινη ιστορία και βλέπεις ότι κάποιοι "κριτικοί" βρίσκουν ελαττώματα δεν μπορεί παρά να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο...
Οι τύποι αυτοί δεν είναι καν ελιτιστές, είναι απλά είτε ξινισμένοι δήθεν κινηματογραφόφιλοι [όπως λέμε μεταλοπατέρας] είτε έχουν δει τόσες ταινίες που έχουν σιχαθεί τη ζωή τους. Μπορεί απλά να θέλουν να κοκορευτούν για τη διαφορετικότητα τους, ότι αυτοί βλέπουν κάτι που δεν βλέπουν οι άλλοι, ότι είναι "ανώτεροι", αλλά άμα δεν συγκινούνται από τέτοιες ταινίες, τι στο διάολο κάνουν αυτή τη δουλειά;
Μάλλον είναι απλά μια δουλειά και έχουν χάσει προ πολλού την αίσθηση της μαγείας που σου αφήνει μια πραγματικά καλή ταινία... Μην ακούτε και πολύ τους "κριτικούς", άμα σας αρέσει μάλλον κάτι καλό θα έχει ;) [εκτός αν μιλάμε για το Dragon Wars, την χειρότερη ταινία όλων των εποχών, μετά το Πειρατές της Καραϊβικής - που κοιτάξτε τη βαθμολογία έχει! :@]
Δεν υπάρχουν σχόλια: