Ανοησίες

Μόλις άκουσα μια διαφήμιση για μια ημερίδα σχετικά με τα άτομα που πάσχουν από σπάνιες παθήσεις. Η ατάκα ήταν "Για πραγματικά ξεχωριστούς ανθρώπους" ή κάπως έτσι...

Ε όχι. Όλα έχουν τα όρια τους. Αυτή η διαρκής προσπάθεια ωραιοποίησης των πάντων είναι άθλια και χυδαία. Σας διαβεβαιώ ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν θα εύχονταν τίποτα άλλο παρά να είναι "συνηθισμένοι άνθρωποι", να μπορούν να ζουν μια "συνηθισμένη" ζωή, ότι και αν σημαίνει αυτό...

Το να προσπαθούμε με το ζόρι να εξωραΐσουμε κάτι εκ φύσεως άσχημο, να προσπαθούμε να δώσουμε μια θετική οπτική σε κάτι τόσο σκοτεινό είναι ανοησία, είναι κοροϊδία.

Φυσικά και δεν προσπαθώ να πω ότι κάποιος δε μπορεί να ζήσει μια καθόλα "φυσιολογική" ζωή φέροντας και το βάρος μια τέτοιας κατάστασης. Όμως η ψυχική δύναμη που χρειάζεται είναι κάτι πολύ πέρα από ανόητα σλόγκαν που σκαρφίστηκαν κάποιοι διαφημιστές.

Οι άνθρωποι που αγωνίζονται με θαυμαστή αξιοπρέπεια αξίζουν κάτι πολύ περισσότερο από την ατάκα "ξεχωριστοί άνθρωποι". Είναι Άνθρωποι και μαχητές. Και αυτό τα λέει όλα.

Έλεος πια με την μαλακία που μας δέρνει...