Ολυμπιακοί Aγώνε$

Πολλές οι φανφάρες τις τελευταίες μέρες σχετικά με την αφή της Ολυμπιακής φλόγας. Μεγάλη η υποκρισία και άφθονοι οι ξύλινοι λόγοι.

Όμως για μένα το ποτήρι ξεχύλισε όταν είδα τον Κυριακού να πιάνει τη φλόγα και να την παραδίδει στον Κινέζο αντιπρόσωπο. Με το σακάκι του, με τη γυαλαμπούκα, έμοιαζε σαν να ήρθε από τα μπουζούκια για να κάνει δημόσιες σχέσεις και μετά να πηδήξει καμιά ξεκωλιάρα που ψάχνει θέση στον ΑΝΤ1. Αηδίασα.

Οι Κινέζοι βγάζουν λόγους για "ελευθερίες" και "ισότητες" ενώ γνωρίζουμε όλοι τι γίνεται στην Κομουνιστική χώρα του ωμού καπιταλισμού, οι δρόμοι "καθαρίζονται" από διάφορους "ενοχλητικούς" ακτιβιστές για να μη χαλάσει η βιτρίνα του μαγαζιού και η κάμερα, όπως και εμείς, αποστρέφει το βλέμμα της από "άσχημες" στιγμές. Ας ξεκινήσει το φαγοπότι...

Αλλά τι το σκέφτομαι. Οι Ολυμπιακοί είναι κάτι σαν τα Χριστούγεννα, μόνο που γιορτάζονται κάθε τέσσερα χρόνια. Μια τεράστια γιορτή του καταναλωτισμού, όπου όλοι προσπαθούν να κερδίσουν μαρκετάροντας το "αρχαίο πνεύμα αθάνατο". Μα τι λέμε; Αυτό το πνεύμα, αν είναι αθάνατο, θα βρυχάται και θα ουρλιάζει κάπου στο έρεβος από την κακοποίηση του...