Στο γκριλ

Αποκαρδιωτική είναι η ζέστα των τελευταίων ημερών.

Ξυπνάς το πρωί και νιώθεις ήδη καταβεβλημένος αναπνέοντας ζεστό αέρα.

Πας στη δουλειά σου και ο οδηγός του λεωφορείου έχει τη φαεινή ιδέα ότι δεν έχει τόση ζέστη στην υπόλοιπη καμπίνα, με 50 ανθρώπους με θερμοκρασία σώματος 36 βαθμούς και τα ανοικτά παράθυρα είναι αρκετά. Πολλά οχήματα έχουν κλιματισμό, αλλά σε όσα (πλην ενός) τον έχουν ανοίξει η κατάσταση γίνεται χειρότερη καθώς πιο πολύ καλοριφέρ θυμίζει (έλλειψη συντήρησης;).

Τις μεσημεριανές ώρες η άσφαλτος αντανακλά στα μούτρα σου όλη τη θερμοκρασία που απορροφά κάνοντας το περπάτημα στο δρόμο μια υπέροχη εμπειρία γκριλ.

Και φυσικά είναι και η καθολική υιοθέτηση της θερινής ενδυμασίας από τας κορασίδας, δηλαδή σορτσάκια, μπουστάκια, όλα έξω κοινώς. Και τα μυαλά γίνονται πουρές.

Το σομπρέρο μας και να της πέσουμε σε καμιά γωνία...