War Curse

Στη διάρκεια της αιματοβαμμένης ανθρώπινης ιστορίας τα σύνορα των κρατών συνεχώς επαναπροσδιορίζονταν μέσα από τον πόνο, το θάνατο και την καταστροφή. Είμαστε εξαιρετικοί σε αυτό ως είδος.

Όλοι οι επιθετικοί, κατακτητικοί πόλεμοι και οι επακόλουθοι απελευθερωτικοί αγώνες είχαν ένα τεράστιο κόστος, αλλά δημιούργησαν μια ιστορική πραγματικότητα, ένα δεδικασμένο αν μου επιτρέπεται η χρήση του όρου. Από την άλλη η περίπτωση τους Ισραήλ είναι μοναδική.

Το “ολοκαύτωμα” ήταν μια ακόμη θλιβερή πράξη γενοκτονίας, δυστυχώς δεν ήταν ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία και ούτε καν η μεγαλύτερη. Ποτέ όμως πριν τα θύματα δεν “ανταμείφθηκαν” με την προσφορά εν λευκώ εδαφών που ανήκαν σε άλλα κυρίαρχα κράτη.

Δεν πιστεύω ότι ήταν οι συλλογικές τύψεις του ΟΗΕ που επέτρεψε τη δημιουργία ενός νέου κράτους σε εδάφη που ζούσαν για αιώνες άλλοι. Ήταν η τεράστια πολιτική επιρροή που έχουν τα διάφορα λόμπι του Ισραήλ.

Στο όνομα κάποιας ηλίθιας εθνικιστικής/θρησκευτικής ιδέας οι αρχιτέκτονες αυτού του νέου κράτους προκάλεσαν τον πόνο σε αμέτρητους ανθρώπους που θα επιθυμούσαν απλά να ζήσουν τη ζωή τους ανεξαρτήτου εθνότητας, καταγωγής ή πιθανής θρησκευτικής παράκρουσης. Τόσο Ισραηλινοί, όσο και Άραβες υποφέρουν από αυτό το τερατούργημα της Μέσης Ανατολής...