Six degrees of a metal album
Καθότι το metal δεν είναι και η πιο "εύκολη" μουσική για να ακούσει κάποιος [ευτυχώς], συνήθως ένας νέος δίσκος θέλει μερικές ακροάσεις για να πιάσεις το πνεύμα του, ειδικά αν πρόκειται για πιο ακραία ιδιώματα. Συνήθως για εμένα υπάρχουν έξι στάδια που οδηγούν στην τελική πώρωση!
Αδιαφορία
Στο στάδιο αυτό ακούς το δίσκο με αδιαφορία. Η μουσική σου ακούγεται ξένη, στυφνή, περίεργη, κοινότυπη, βαρετή. Την ακούς και σκέφτεσαι να γυρίσεις αμέσως στο δίσκο με τον οποίο έχεις πωρωθεί τελευταία.
Άρνηση
Στο στάδιο αυτό δε βρίσκεις τίποτα θετικό στο δίσκο. Τα riff σου ακούγονται μάπα, το ταμπούρο σαν ντενεκές, οι κιθάρες είναι λασπωμένες, το μπάσο που είναι οέο, τα φωνητικά ακατάληπτες γκαρίλες ή gay καθαρά. Μισείς το δίσκο :@
Δυσπιστία
Χμμ... Τώρα σαν να έχεις αρχίσεις να πιάνεις το vibe της μπάντας και του δίσκου. Τι προσπαθούσαν να πετύχουν. Έχουν αρχίσει να ξεχωρίζουν ρυθμοί, μελωδίες και συνθετικές επιλογές. Χμμ... ενδιαφέρον, αλλά δεν είναι δυνατόν, αφού δεν μου άρεζε...
Οικειότητα
Τώρα, μετά από μερικές ακροάσεις, η μουσική είναι πιο οικεία, αρχίζουν να σου κολλάνε διάφορα κομμάτια και να σου αρέσει όλο και περισσότερο ο ήχος και οι ιδιαιτερότητες του τόνου και των συνθέσεων.
Ικανοποίηση
Στο στάδιο αυτό ακούς το δίσκο και το ευχαριστιέσαι! Θυμάσαι πως πάνε τα κομμάτια και αρχίζεις να πωρώνεσαι όλο και περισσότερο.
Πώρωση
Εδώ πια ο δίσκος σου έχει κολλήσει! Μα πως γίνεται να μην μου άρεζε; Ακούς το δίσκο συνέχεια [ειδικά στο λεωφορείο βεβαίως, βεβαίως] και πρήζεις τους άλλους για να τον ακούσουν, εισπράττοντας χλεύη και φραστικό εξευτελισμό :@
Αυτό έπαθα και με το νέο Lamb Of God, το Wrath. Αρχικά μου φάνηκε κάπως αδιάφορο και σαφώς κατώτερο του απίστευτου Ashes Of The Wake. Μετά το μισούσα! Στην τέταρτη ακρόαση με κέρδισε και σκατοπωρώθηκα!
ΥΓ. Metal, είναι το καλύτερο! :O
ΥΓ2. Το άχρηστο project μου ονομάζεται Faded Line, που ήταν και τίτλος κομματιού των LoG. Αν διάλεγα τώρα τίτλο νομίζω ότι το Set To Fail θα ήταν ακόμη καταλληλότερο! :@
ΥΓ3. Υπάρχουν φυσικά και δίσκοι που αμέσως καταλαβαίνεις ότι είναι σαβούρες και δεν ασχολήσε ξανά. Τυχαία να πω το Death Magnetic :@
Αδιαφορία
Στο στάδιο αυτό ακούς το δίσκο με αδιαφορία. Η μουσική σου ακούγεται ξένη, στυφνή, περίεργη, κοινότυπη, βαρετή. Την ακούς και σκέφτεσαι να γυρίσεις αμέσως στο δίσκο με τον οποίο έχεις πωρωθεί τελευταία.
Άρνηση
Στο στάδιο αυτό δε βρίσκεις τίποτα θετικό στο δίσκο. Τα riff σου ακούγονται μάπα, το ταμπούρο σαν ντενεκές, οι κιθάρες είναι λασπωμένες, το μπάσο που είναι οέο, τα φωνητικά ακατάληπτες γκαρίλες ή gay καθαρά. Μισείς το δίσκο :@
Δυσπιστία
Χμμ... Τώρα σαν να έχεις αρχίσεις να πιάνεις το vibe της μπάντας και του δίσκου. Τι προσπαθούσαν να πετύχουν. Έχουν αρχίσει να ξεχωρίζουν ρυθμοί, μελωδίες και συνθετικές επιλογές. Χμμ... ενδιαφέρον, αλλά δεν είναι δυνατόν, αφού δεν μου άρεζε...
Οικειότητα
Τώρα, μετά από μερικές ακροάσεις, η μουσική είναι πιο οικεία, αρχίζουν να σου κολλάνε διάφορα κομμάτια και να σου αρέσει όλο και περισσότερο ο ήχος και οι ιδιαιτερότητες του τόνου και των συνθέσεων.
Ικανοποίηση
Στο στάδιο αυτό ακούς το δίσκο και το ευχαριστιέσαι! Θυμάσαι πως πάνε τα κομμάτια και αρχίζεις να πωρώνεσαι όλο και περισσότερο.
Πώρωση
Εδώ πια ο δίσκος σου έχει κολλήσει! Μα πως γίνεται να μην μου άρεζε; Ακούς το δίσκο συνέχεια [ειδικά στο λεωφορείο βεβαίως, βεβαίως] και πρήζεις τους άλλους για να τον ακούσουν, εισπράττοντας χλεύη και φραστικό εξευτελισμό :@
Αυτό έπαθα και με το νέο Lamb Of God, το Wrath. Αρχικά μου φάνηκε κάπως αδιάφορο και σαφώς κατώτερο του απίστευτου Ashes Of The Wake. Μετά το μισούσα! Στην τέταρτη ακρόαση με κέρδισε και σκατοπωρώθηκα!
ΥΓ. Metal, είναι το καλύτερο! :O
ΥΓ2. Το άχρηστο project μου ονομάζεται Faded Line, που ήταν και τίτλος κομματιού των LoG. Αν διάλεγα τώρα τίτλο νομίζω ότι το Set To Fail θα ήταν ακόμη καταλληλότερο! :@
ΥΓ3. Υπάρχουν φυσικά και δίσκοι που αμέσως καταλαβαίνεις ότι είναι σαβούρες και δεν ασχολήσε ξανά. Τυχαία να πω το Death Magnetic :@
Η χλεύη και ο φραστικός εξευτελισμός θα ήταν για άλλο λόγο :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μένα μου άρεσε αλλά το ότι δίνουμε πολλές ακροάσεις ουσιαστικά δίνουμε και πολλές ευκαιρίες. Κανονικά έτσι πρέπει να κάνουμε όμως αυτό συνήθως γίνεται με γκρουπ που συμπαθούμε. Μερικοί αυτά που δεν τα συμπαθούν τα θάβουν από το εξώφυλλο ακόμα :@
Ε ναι, αλλά δύσκολα θα σου αρέσει με τη μια κάποιος δίσκος, εκτός αν πρόκειται για πιο κλασσικά και με την καλή έννοια βατά πράγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως εγώ όλους τους δίσκους που έβαλα στο top10 του 2008 αρχικά τους μισούσα! :@
Εξώφυλλο; Εννοείς αυτή τη βλακεία με το φέρετρο και τα ρινίσματα σιδήρου; :@:@
Απ' ότι βλέπω συνεχίζεις να είσαι αφάνταστα κακόγουστος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς τ' αρχίδια μας τα δυο...
ΑπάντησηΔιαγραφή