Το κόστος της στολής
Πολλοί μίλησαν για δύο μέτρα και δύο σταθμά, όσον αφορά την κάλυψη της δολοφονίας του αστυνομικού από την "Σέχτα", σε σχέση με τη δολοφονία του δεκαπεντάχρονου το Δεκέμβριο.Δεν θα διαφωνήσω μαζί τους. Από την άλλη όμως, ένας αστυνομικός φορώντας την στολή αναλαμβάνει την εκτέλεση μιας υπηρεσίας που ενέχει πιθανό θανάσιμο κίνδυνο. Κανείς δεν τον υποχρεώνει να γίνει όργανο της πολιτείας. Οικειοθελώς και από ανιδιοτέλεια αποφασίζει, με πιθανό κίνδυνο της ζωής του, να προστατεύει τους πολίτες.
Αν ακούγομαι ολίγον ειρωνικός παραπάνω, είναι γιατί είμαι... Και αυτό γιατί η Ελληνική αστυνομία έχει εξελιχθεί σε έναν αχανή (ο μεγαλύτερος αριθμός αστυνομικών αναλογικά με τον πληθυσμό από κάθε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα) γραφειοκρατικό μηχανισμό βολέματος ημετέρων. Με πρωταρχική ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας, αλλά και του ίδιου του σώματος.
Πόσοι γίνονται αστυνομικοί για τους λόγους που ανέφερα και πόσοι γιατί γνωρίζουν ότι θα αμείβονται για να πίνουν καφέ πίσω από κάποιο γραφείο;
Απαίδευτοι, οκνηροί, φορτωμένοι και επικίνδυνοι. Το ένα φιάσκο διαδέχεται το άλλο και όχι τυχαία.
Δικαιολογώ τον φόνο του αστυνομικού; Όχι! Ασφαλώς και όχι! Όμως, άλλο η δολοφονία ενός οργάνου στο καθήκον, εξαιτίας της ανικανότητας της Υπηρεσίας του να έχει σχεδιάσει ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ την αποτελεσματική "φύλαξη" του μάρτυρα, από τρομοκράτες και άλλο η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ενός ανήλικου, από αυτόν που ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ για να τον προστατεύει...
Ήταν υποκριτικά τα όσα ακούγαμε και βλέπαμε το Δεκέμβριο; Ω μα ναι. Από τον Λαζόπουλο μέχρι τον τελευταίο δημοσιογραφίσκο που έκλαιγε στα παράθυρα. Αλλά όσο και να θλίβομαι για την οικογένεια του αστυνομικού, απλά δεν υπάρχει σύγκριση των δύο περιστατικών.
Δύο χαμένες ζωές κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες. Η αξία τους είναι ίδια, αλλά η συναισθηματική μας αντίδραση διαφορετική.
Ένα σχόλιο μόνο. Μιλάς για την κατάσταση της Ελληνικής Αστυνομίας (βόλεμα, καφέδες σε γραφείο, έλλειψη σωστής εκπαίδευσης). Εγώ θα συμπληρώσω και διαφθορά. Αλλά πες μου: τι ακριβώς λειτουργεί σωστά σε αυτή τη χώρα ώστε εμείς να αναρωτιόμαστε γιατί η αστυνομία είναι έτσι; Είμαστε εμείς μια αδιάφθορη, τέλεια κοινωνία και η αστυνομικές αρχές είναι η μόνη παραφωνία; Λειτουργούν σωστά η παιδεία, η υγεία; Και πριν αρχίσουμε να μιλάμε για το μπουρδέλο που ζούμε, για τους τεμπελαράδες δημόσιους υπαλλήλους, πες μου: εμείς τι κάνουμε για να αλλάξει η κατάσταση αυτή; Το δικό σου λιθαράκι πού μπαίνει ώστε να αλλάξει αυτή η κοινωνία; Γιατί τις τελευταίες μέρες (και με μια εντελώς άλλη αιτία) έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι αν εγώ έχω συμβάλει σε κάτι, οτιδήποτε για να αλλάξουν κάποια πράγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς η διαφθορά δεν είναι ένα φαινόμενο που εμφανίζεται με παρθενογένεση μόνο εκεί που υπάρχουν χρήματα και εξουσία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διαφθορά ξεκινάει από εμάς τους ίδιους, αν όχι προσωπικά, σίγουρα στο επίπεδο των πολιτών.
Δεν είμαστε μια από τις διεφθαρμένες χώρες παγκοσμίως γιατί έχουμε μόνο λαμόγια πολιτικούς, δυστυχώς οι νεοέλληνες είναι/είμαστε εγωκεντρικοί, καλοπερασάκιδες και ψάχνουμε την εύκολη και άκοπη λύση...
Για να απαντήσω, στον βαθμό που μας αναλογεί και επηρεάζουμε καταστάσεις δεν νομίζω ότι κάνουμε και εμείς πολλά. Δυστυχώς...
Δεν απάντησα για να σε κάνω να νιώσεις ένοχος ή άσχημα. Απλά κάνουμε κριτική σε όλους και όλα, χωρίς να αναρωτιόμαστε αν μπορούμε να αλλάξουμε κάτι. Και τώρα να σε πρήξω με κάτι δικό μου (και ενδεχομένως άσχετο με το θέμα του post σου), για να καταλάβεις γιατί τα έχω πάρει τις τελευταίες μέρες με όλα και πιο πολύ με τον σταρχιδισμό μας ως κοινωνία. Έρχεται φέτος ένα παιδί με δυσλεξία (κατά τα φαινόμενα)στην Α' Γυμνασίου. Κατ'αρχήν, είναι κάτι που έπρεπε ήδη να έχει διαγνωστεί από τον Δημοτικό, από τις πρώτες τάξεις. Αντί για αυτό, το παιδί έρχεται με τραυματικά βιώματα από δασκάλες που τον έλεγαν άχρηστο, ανίκανο, αγράμματο κτλ. Περνάει όλη η χρονιά για να πείσω τη μάνα να εξεταστεί ο μικρός από το Κέντρο Διαφοροδιάγνωσης (ΚΕΔΔΥ). Επικοινωνώ μαζί τους για να μου πουν ότι το προσωπικό απολύεται το καλοκαίρι, προσλαμβάνεται το φθινόπωρο και καλό Δεκέμβρη θα μπουν σε σειρά. Μέχρι να εξεταστεί και να διαγνωστεί ο μικρός (γιατί έχει μεγάλη αναμονή) θα τελειώσει και τη Β' Γυμνασίου. Τότε θα έχουμε ένα χαρτί που θα λέει ότι είναι δυσλεκτικός. Αλλά ΑΚΟΜΗ δεν θα έχει βελτιωθεί το γράψιμο του, ούτε θα έχει αλλάξει κάτι στις σχολικές του επιδόσεις. Και λέω: πόσο άχρηστοι είμαστε ως κράτος; Πόσο άχρηστη είμαι εγώ που δεν έχω κάνει κάτι ωστε να αλλάξει προς το καλύτερο η απόδοση/αυτοεκτίμηση/ορθογραφία αυτού του παιδιού; Δεν είναι και δική μου ευθύνη η κατάσταση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι ρε συ, συζήτηση κάνουμε αλίμονο! :) [εξάλλου πάντα αισθάνομαι άσχημα, άχρηστος κτλ :@]
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην περίπτωση που αναφέρεις η πρωτοβουλία που πήρες είναι αξιέπαινη!
Προσπάθησες και έπεσες πάνω σε ένα αδιέξοδο αδιαφορίας και γραφειοκρατίας... Τουλάχιστον προσπάθησες.
Μα καλά οι γονείς του παιδιού δεν είχαν αντιληφθεί/ενεργήσει/ενδιαφερθεί για αυτήν την κατάσταση;!
Οι γονείς είναι αγρότες ή κάτι τέτοιο. Δεν είναι υποχρεωμένοι να ξέρουν τι παίζει με μαθησιακές δυσκολίες, άσε που δεν ξέρουν τι σημαίνει και μπορεί να φοβούνται μη στιγματιστεί το παιδί. Αυτές τις μέρες δεν νιώθω άχρηστη, νιώθω κουρασμένη και ανήμπορη, αυτές είναι οι σωστές λέξεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή:/
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι σ'αυτή τη χώρα. Ακόμη και να θες να κάνεις κάτι καλό βρίσκεις μπροστά σου 1000 άλλους που απλά "δεν"...
Άσχετο αλλά όταν η Λίτσα Πατέρα δίνει συμβουλές μακροοικονομικής πολιτικής... ε... νομίζω έχουμε πιάσει πια τον πάτο...