Oblivion

Σαν πολύ καιρό δεν μου πήρε αυτό το κομμάτι; Ξεκίνησε από μια ιδέα (το "ρεφρέν"), εξελίχτηκε αργά και βασανιστικά και με ταξίδεψε στο τέλος εκεί που αυτό ήθελε, στο χαμό και τη λήθη...

Είναι 100% Faded Line και αν και εγώ ξέρω γιατί το έφτιαξα και τι συναισθήματα κρύβει από πίσω του, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον αν είχατε την καλοσύνη να μου πείτε τι συναισθήματα δημιουργεί σε εσάς όταν το ακούτε [πέρα από διάθεση για χλεύη, αποτροπιασμό, τάση για εμετό κτλ :@].

Αυτά λοιπόν. Ένα πεντάλεπτο ταξίδι στη λήθη...

ΥΓ. Ο Skolnick μετέφερε σε μια συνέντευξη ένα "μουσικό γνωμικό", πρέπει να γράψεις δέκα κομμάτια για να φτιάξεις ένα καλό. Μάλλον δίκιο έχει ;)
ΥΓ2. Όπως πάντα, καθότι στη μίξη κάνω ότι να ναι, άμα έχετε κάποια πρόταση/παρατήρηση για το πως ακούγεται στο σύστημα σας ρίξτε την!
Υγ3. FUCKING METAL \m/

5 σχόλια:

  1. re συ αυτό είναι άκρως πορωτικό!!!!!!
    Τα συναισθήματα που μου δημιουργεί εμένα είναι να σηκωθώ και να αρχίσω να κοπανιέμαι !!!!!
    Δε θέλω να πω μεγάλη κουβέντα , αλλά αυτή τη φορά ξεπέρασες τον εαυτό σου, όλο το κομμάτι έχει συνοχή χωρίς να σπάει το ρυθμό, και πολύ γαμάτη μελωδία!! Μπράβο μέσα από τη καρδίά μου !!! ;)
    υ.γ. ήδη έφτσα στην 5η φορα που το ακούω!! ;Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε φοβερός! Γαμάτο τραγούδι!!! Pure Faded Line με δόσεις ελληνικής κουλτούρας (το κυκλικό ριφάκι μου κάνει κάτι σε μπουζούκι)...

    Εμένα μου φέρνει στο μυαλό κάτι σε inner struggle, απόγνωση, ανάκαμψη... Μου ήρθε κι ολόκληρο σενάριο στο πρώτο άκουσμα (δεν κάνω πλάκα):

    Αποφασίζεις να ξενιτευτείς και προσπαθείς να πάρεις την απόφαση. Ξεκινάς να φεύγεις και χαιρετάς όλους όσους αφήνεις πίσω σου. Εκεί στα ξένα πιάνεις δουλειά και δύσκολα τα βγάζεις πέρα αλλά ελπίζεις ότι θα γυρίσεις πίσω. Καταφέρνεις ν' ανακάμψεις, γυρίζεις πίσω και θυμάσαι τις δύσκολες στιγμές...

    Στο δεύτερο άκουσμα μου ήρθε και σενάριο ερωτικής απογοήτευσης. Χάνεις την κοπελιά σου, προσπαθείς να την κερδίσεις πίσω, αρχικά φαίνεται να τα καταφέρνεις αλλά τελικά δε γίνεται τίποτα και θυμάσαι τις όμορφες στιγμές που πέρασες μαζί της...

    Σήμερα είμαι στο 4ο άκουσμα και δεν έχω άλλο σενάριο. Αν μου έρθει τίποτα...

    \m/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. \m/ Thanks mate!!!

    Ξες ο σκοπός της μουσικής είναι να δημιουργεί και να εξωτερικεύει συναισθήματα και σκέψεις. Πέρα από τεχνικές, riff και τα τοιαύτα αν δεν το κάνει τότε είναι απλά άσκηση τεχνικής.

    Αυτό που θέλω να πω είναι πως το σχόλιο σου είναι το καλύτερο κομπλιμέντο που θα μπορούσες να κάνεις ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ήθελα να στο γράψω από χτες, αλλά ξεχάστηκα (είμαι απίστευτα αφηρημένη αυτή τη βδομάδα. Από τα καλύτερα που έχεις γράψει, (ειδικά το μέρος που οι ρυθμοί και η ένταση πέφτουν) αλλά μη μου ζητάς να περιγράψω συναισθήματα. Προτιμώ να τα νιώθω! Keep up!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Από το Blogger.