Μαθήματα μετριοφροσύνης

Το πιο διασκεδαστικό στοιχείο του φετινού μουντιάλ, μέχρις στιγμής, είναι η εξαιρετική εμφάνιση των μικρών, θεωρητικά, ομάδων. Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις άγνωστες ομάδες, χωρίς καν επαγγελματικό πρωτάθλημα, σαν την Β. Κορέα [εντάξει σήμερα ξεφτιλίστηκαν] και τη Ν. Ζηλανδία να στέκονται επάξια απέναντι στα μεγάλα ονόματα και στις ακριβοπληρωμένες πριμαντόνες τους.

Ειδικά οι Άγγλοι που σε κάθε διοργάνωση κατεβαίνουν με μια τρομερή αυτοπεποίθηση και σνομπισμό, είναι ξεκαρδιστικό να τους βλέπεις να ξεφτιλίζονται :p Να σημειώσω ότι η Αγγλία είναι η τρίτη χώρα στην κλίμακα μίσους πίσω από την Ισπανία [die. die. die] και την Ιταλία. :o

Τέλος, σαν πολύ εύκολα δεν πέφτουν οι παίχτες φέτος; Φτερνίζεται ο θεατής στην κερκίδα και πέφτει ο παίκτης κρατώντας -απαραίτητα- το κεφάλι του. Πουστιές και παιδιαρίσματα. Λες και είμαστε σε κανένα ερασιτεχνικό πρωτάθλημα με ομάδα του Ψωμιάδη :@ Η FIFA θα έπρεπε να είναι πολύ πιο αυστηρή με τέτοια φαινόμενα.

Δεκτό, μπορεί ο διαιτητής να μην είδε ακριβώς τη φάση [γι' αυτό και χρειάζονται δύο ή και τρεις - και δεν εννοώ τους επόπτες], αλλά οι κάμερες καταγράφουν τα πάντα. Ακόμη και μετά τον αγώνα η FIFA θα έπρεπε να τιμωρεί παραδειγματικά τέτοιους παίκτες.