Believe In Nothing

Πριν μερικές ώρες η NASA ανακοίνωσε την ανακάλυψη ενός μικροοργανισμού που κατορθώνει να ενσωματώσει στη βιοχημεία του το αρσενικό στη θέση του φωσφόρου. Αν και η είδηση είναι σημαντική, απλά επιβεβαιώνει αυτό που όλοι φαντάζονταν, ότι δηλαδή η ζωή δε μοιάζει να περιορίζεται αποκλειστικά στο πλαίσιο που εμείς προσδιορίσαμε.

Και όμως απέχει τόσο πολύ από μια πραγματικά μεγάλη ανακάλυψη, από μια πραγματική είδηση που θα αλλάξει τον κόσμο... Και δυστυχώς τις τελευταίες μέρες δεν μπορώ να αποτινάξω την αγωνία ότι ο χρόνος που μας μένει, εμάς τους τριαντάρηδες, είναι απελπιστικά λίγος για να προλάβουμε ένα άλλο μέλλον... Ένα μέλλον όπως το φανταζόμασταν παιδιά και όχι μια παρωδία του παρελθόντος σε επανάληψη...

Η παραπάνω είδηση θάφτηκε κάτω από τόνους αναλύσεων για χρεοκοπίες, ανεργία, οικολογική καταστροφή, πόνο και φρίκη. Α ναι μπορεί και λίγη καταναλωτική μανία των "Χριστουγέννων", για να γεμίσουμε το τίποτα μας με άχρηστα πράγματα...

Η ανθρωπότητα έχει τελματώσει. Τίποτα ουσιαστικό δεν έχει αλλάξει. Οι ίδιες παρασκηνιακές μηχανορραφίες ανάμεσα στα κράτη, λες και δεν είμαστε όλοι επιβάτες πάνω στη μικρή γαλάζια κουκκίδα, η τρομοκρατία, ένα σαθρό οικονομικό σύστημα που συνθλίβει όνειρα και ζωές κάτω από τον πολύχρωμο μανδύα των tickers των χρηματιστηρίων, άχρηστοι πολιτικοί, αποσβολωμένοι πολίτες, μια φύση που αργοπεθαίνει...

Φοβάμαι τόσο ότι δεν θα προλάβω να δω αυτό το μέλλον που φανταζόμουν. Δεν υπάρχει χρόνος. Αντί αυτού θα συνεχίσουμε να σερνόμαστε στο βούρκο των ηλίθιων κατεστημένων μας. Για δεκαετίες, για γενιές ίσως, ποιος ξέρει; Δεν υπάρχει χρόνος...

Το βάρος των καταστροφικών επιλογών της απερχόμενης γενιάς είναι αβάσταχτο. Υποθήκευσε το μέλλον όλων μας. Είναι επώδυνο να σκέφτεσαι ότι οπισθοδρομούμε ολοταχώς, σχεδόν σε όλους τους τομείς... Δεν υπάρχει χρόνος...  Δεν υπάρχει χρόνος. Κρίμα.

Into a strange new world, into the after 

All your tears, might find you've fallen too far 

Take another look, take another ride 

Can't we make them leave the hate behind 

And I still believe in nothing 

Will we ever see the shape of tomorrow? 

Into the empty storm, into the formless 

Loss of hope, where we can forget the game 

And I still believe in nothing 

Will we ever see the cure for our sorrow? 

Nothing is sacred when no one is saved 

Nothing's forever so count your days 

Nothing is final and no one is real 

Pray for tomorrow and find you're empty still.

{Nevermore - Believe In Nothing}

ΥΓ. Πόσο περίεργος είμαι να υποφέρω με τέτοιες σκέψεις; Όταν το μόνο που ενδιαφέρει τους περισσότερους είναι... δεν πειράζει... έχω συνηθίσει στη μοναξιά της συννεφιάς μου.