Υποανάπτυξη

Μια από τις πιο απλές διαπιστώσεις που μπορεί να κάνει κάποιος στις μέρες μας είναι ότι ο μοντέρνος άνθρωπος, ειδικά αυτός που ζει στα αστικά ή ημιαστικά περιβάλλοντα, έχει αποξενωθεί εντελώς από τη φύση και τις σκληρές απαιτήσεις της για επιβίωση. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ένας κλασσικός πατάτας του καναπέ δεν θα μπορέσει να επιβιώσει στην ερημιά ούτε για μερικές ώρες χωρίς την απαραίτητη εκπαίδευση και κάποιον βασικό εξοπλισμό.

Αυτό είναι φυσικό επακόλουθο των ανέσεων της μοντέρνας ζωής και άκρως κατανοητό. Αυτό που είναι ακατανόητο είναι ότι οι άνθρωποι σιγά σιγά χάνουν ακόμη και την δυνατότητα στοιχειώδους επαφής με το φυσικό τους περιβάλλον. Και όταν λέω φυσικό δεν εννοώ τα δένδρα και τα ποτάμια, εννοώ τον γαμημένο χώρο μέσα στον οποίο κινούνται, εκτός από το σαλόνι τους και το facebook.

Σήμερα κάνοντας μια από τις κλασσικές μου πορείες, κατά μήκος του ατελείωτου εργοταξίου των ερειπίων των φιλοδοξιών κάθε Δημάρχου αυτής της ταλαίπωρης πόλης [γνωστά και ως έργα "ανάπλασης"], ήμουν αυτόπτης μάρτυρας της απόλυτης αδυναμίας του μοντέρνου ανθρωποεριφίου να πλοηγηθεί μέσα από άγνωστα περιβάλλοντα.

Στο κατεστραμμένο πεζοδρόμιο λοιπόν μόλις είχαν ρίξει και στρώσει φρέσκο τσιμέντο. Δεν χρειάζονται γνώσεις μηχανικής για να ξέρεις πότε το τσιμέντο είναι φρέσκο [hint: είναι υγρό και μαλακό], ούτε ικανότητες επιβίωσης στην Σαχάρα για να σκεφτείς ότι σε συμφέρει να το παρακάμψεις...

Όχι. Ο ένας μετά τον άλλο πεζοί περπατούσαν επάνω στο τσιμέντο. Μανάδες έσερναν τα καροτσάκια με τα μωρά μέσα επάνω από το υγρό τσιμέντο. Εκτός και αν ήθελαν να αφήσουν τα αποτυπώματα τους για την αιωνιότητα η συμπεριφορά τους έμοιαζε με αυτή μιας μύγας που χτυπάει συνέχεια στο τζάμι.

Είναι τόσο αποσυνδεδεμένοι από τον χώρο τους που κινούνται εντελώς μηχανικά; Σκέφτονται το νέο επεισόδιο του Σουλεϊμάν; Μήπως πως να μαγειρέψουν το κοτόπουλο με ινδικά μπαχαρικά και φτερά πιγκουίνου στη γάστρα με κομματάκια σοκολάτας; ΠΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΙ;

Άλλη μια συμπεριφορά που αποδεικνύει τα νέα επίπεδα νοητικής κατάντιας είναι και το άνοιγμα της πόρτας στις τουαλέτες. Πλέον τρεις στις πέντε φορές στις τουαλέτες των καφετεριών [όπου δηλαδή κανένας δεν είναι καν μεθυσμένος] απλά θα ανοίξουν την πόρτα πάνω σου.

Είτε απλά θα την ανοίξουν ενώ την βλέπουν κλειστή είτε θα χτυπήσουν πρώτα και μετά θα την ανοίξουν. ΟΚ φίλος.

Κοιτάξτε όλοι είμαστε πιεσμένοι, αφηρημένοι και όλα αυτά, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την απόλυτη αποχαύνωση σε σημείο μηρυκαστικού που βλέπω γύρω μου. Συνέλθετε.