Ντόνατς

Στις αμερικάνικες ταινίες το κλασσικό πρόχειρο φαγητό των μπάτσων είναι τα... ντόνατς ή ελληνιστί κάτι σαν λουκουμάς.

Στην Θεσσαλονίκη της κρίσης λοιπόν, όπου ακόμη και μεγάλες εμπορικές αλυσίδες λυγίζουν μπροστά στο μεγαλείο του "σαξές στόρυ" του τεράστιου Σαμαρά, η αγορά που ανθίζει είναι αυτή του... ντόνατ.

Ό,τι να ναι δηλαδή... Δεν ξέρω αν είναι απλά συνέπεια της επιχειρηματικής μαϊμουδιάς που χαρακτηρίζει την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, όπου δηλαδή όλοι σκαλώνονται από μια μεμονωμένη ίσως επιτυχία, την αντιγράφουν και την αναπαράγουν μέχρι αηδίας ή απλά ο Έλληνας αποφάσισε ότι η κατάσταση είναι τόσο τραγική που ο καλύτερος τρόπος να πας στον άλλο κόσμο είναι μέσα σε μια έκρηξη ζάχαρης... :Q

Σημ: Δεν ξέρω βέβαια αν διάλεξαν την κατάλληλη εποχή, γιατί αν ακολουθήσουμε έναν απλοϊκό συλλογισμό, όπως αυτός διδάσκεται για ώρες στα παράθυρα των τηλεοπτικών σταθμών, το ντονατ είναι το φαΐ του μπάτσου και όλοι οι μπάτσοι είναι φασίστες και ναζιστές. Άρα το ντόνατ το έτρωγε και ο Χίτλερ. Άρα αν τρως ντόνατ είσαι ρατσιστής και δεν αναγνωρίζεις το ολοκαύτωμα. Κάπως έτσι... :p