Metal 2014 Q1

Παρά τις φήμες για το αντίθετο, που διαρρέουν τεχνηέντως κάποιοι, εξακολουθώ να ακούω (μόνο) μέταλ. Στο πρώτο τέταρτο του έτους κυκλοφόρησαν αρκετά ποιοτικοί δίσκοι.

Iced Earth - Plagues Of Babylon
Δίσκος φτιαγμένος για να αναδείξει τον Stu, καθώς οι συνθέσεις βασίζονται στις φωνητικές μελωδίες και όχι στα κλασσικά, χιλιοπαιγμένα riff του Schaffer. Ακόμη και έτσι τα τραγούδια είναι δεμένα, προσεγμένα και ακούγονται πολύ ευχάριστα. Οι Iced Earth είναι πια μια από τις ελάχιστες κλασσικές μπάντες που δεν έχουν εκφυλιστεί σε μια παρωδία του εαυτού τους.

Behemoth - The Satanist
Σατανίλα; Ναι. Παγανισμός; Σίγουρα. Αν έχετε δει και το True Detective κολλάει ιδανικά. Δεν είναι η καφρίλα που θα περίμενες, ούτε το ατελείωτο μπλαστίδι. Αντίθετα είναι ένας (σχετικά) mid-tempo δίσκος με αρκετή... μελωδία! :@ Τέτοια αγάπη πια για τον Σατανά;... Αν δεν σας ενοχλεί η θεματολογία και η ανιερότητα που βγάζει θα ακούσετε πιθανότατα τον δίσκο της χρονιάς.

Conquering Dystopia -  Conquering Dystopia
Ο Loomis βάζει τα solo και ο Merrow τα μοντέρνα μπάου-ούαου-τζεντ riffs. Οι δυο μαζί κάνουν μια επιτυχημένη καμπάνια στο kickstarter και αφού μαζεύουν τα λεφτά νοικιάζουν τον Webster και τον drummer των Faceless και φτιάχνουν έναν δίσκο τεχνικό διαμάντι, χωρίς το βάρος των άσκοπων φωνητικών. Είναι ο απόλυτα μοντέρνος τεχνικός instrumental δίσκος της χρονιάς.

Black Lebel Society - Catacombs Of The Black Vatican
Κάποιοι κακεντρεχείς θα πουν ότι ο Zack βγάζει ξανά και ξανά τον ίδιο δίσκο. Μπορεί και να έχουν δίκιο. Από την άλλη αυτός ο ίδιος δίσκος δεν είναι ποτέ κακός. Δεν το κουνάει εκατοστό από το γνώριμο στυλ του, όμως είναι μια συλλογή από ωραία κομμάτια που ταιριάζουν σε κάθε περίσταση. Α ναι, όπως πάντα οι μπαλάντες του τα σπάνε.

Insomnium - Shadows Of The Dying Sun
Μελαγχολία και μελωδία. Γνωστή συνταγή με άψογη εκτέλεση.

Γενικά όλοι οι δίσκοι σε αυτή την παρουσίαση είναι δοκιμασμένες συνταγές. Χωρίς να καινοτομούν, αλλά και χωρίς να απογοητεύουν. Σαν το AK. Αφού δουλεύει αξιόπιστα γιατί να το αλλάξεις;

5 σχόλια:

  1. Εκτός από το ΙΕ που το 'χω λιώσει, τα υπόλοιπα (πλην Insomnium που νομίζω δε τους ξέρω) είναι στην to-listen λίστα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Iced Earth: μετά τις 2 φορές, δύσκολα το ξανακούς
    Behemoth: Black Metal στα γεράματα;
    Conquering Dystopia: ελιτισμός
    Black Label Society: σταθερή αξία

    Το Triumph And Power των Grand Magus που είναι;...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναι ρε το Triumph and Steel! Δισκάρα! Κι αυτό το έλιωσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εεε... δεν μου άρεσε καθόλου η παραγωγή, τα φωνητικά ήταν τόσο μπροστά που δεν μπορούσα να το ακούσω... :@

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. κοκοκο στο epic metal. Έτσι εξηγείται που δεν θα πας και Amon Amarth...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Από το Blogger.