Nevermore – This Godless Endeavour

Το This Godless Endeavor είναι με άνεση ο δίσκος της χρονιάς (αν όχι των τελευταίων ετών!) ανεξαρτήτως μουσικού ιδιώματος και πλέον ο αγαπημένος μου δίσκος, αντικαθιστώντας το Brave New World των Maiden. Τελικά πόσο θεϊκή είναι αυτή η άθεη προσπάθεια;

Όπως είπε και ο Seventh, οι Nevermore είναι μια από τις πλέον αναγνωρισμένες μπάντες, τόσο των κριτικών, όσο και του ψαγμένου κοινού, κάτι που συνεπάγεται, υποθέτω, αντιστρόφως ανάλογες πωλήσεις. Μια απολύτως ειλικρινής ομάδα μουσικών που γράφουν κανονικά οποιεσδήποτε τάσεις θα τους επέτρεπαν να γίνουν πιο προσιτοί σε ένα ευρύτερο κοινό και συνεχίζουν να χαράσσουν τη δική τους πορεία. Τι χαράσσουν δηλαδή, εδώ μιλάμε ότι αφήνουν σμπαράλια και καμμένα μυαλά στο διάβα τους. [σημ: Κατάρες στον ΕΣ που εξαιτίας του χάσαμε τη συναυλία!]

Ο ήχος των Nevermore μπορεί μόνο να χαρακτηριστεί σαν... progressive doom thrash. Έχει όλες τις κουλές αλλαγές χρόνων του progressive, έχει την επιθετικότητα και την ταχύτητα του thrash και έχει αυτή την καταπιεστική ατμόσφαιρα του doom που νομίζεις ότι θα σε αρπάξει μέσα από τα ηχεία. Κιθάρες που θερίζουν, απίστευτα solos, ένα ρυθμικό τμήμα που βομβαρδίζει, σπάει μούτρα και είναι πιο συμπαγές από γρανίτη και μια λεπτομέρεια... ο κύριος Warell Dane.

Ο άνθρωπος δεν ερμηνεύει απλά. Νιώθει. Σκίζεται, θρηνεί, κλαίει. Απορώ αν βγαίνει ολόκληρος ή κομματάκια από το studio. Η ερμηνεία του στο δίσκο, σε συνδυασμό με τους φανταστικούς, φιλοσοφημένους και εμπνευσμένους στίχους εκτοξεύουν το This Godless Endeavour από ένα καταπληκτικό metal έργο, σε ένα μουσικό αριστούργημα.

Η ανοησία των θρησκειών και οι καταστροφικές τους συνέπειες, τα αδηφάγα media, ο πόνος που προκαλούν οι άνθρωποι στους εαυτούς τους και στον κόσμο μας, η εκμετάλλευση, ο πνευματικός θάνατος της ανθρωπότητας, το αβέβαιο μέλλον, η απεγνωσμένη προσπάθεια να δικαιολογήσουμε την ύπαρξη μας, είναι θέματα με τα οποία, με μοναδικό λυρισμό, καταπιάνεται ο Dane.

Οι Nevermore δεν είναι χαζοχαρούμενη εύπεπτη μουσική, είναι μουσική για σκεπτόμενους ανθρώπους, είναι τέχνη μελαγχολική, παγωμένη και κοφτερή. Βγάζει πόνο, θυμό, οργή και απογοήτευση, δημιουργεί τη μορφή της μέσα σε δύσβατα ηχητικά μονοπάτια που άλλοι ούτε τολμάνε να περπατήσουνε. Δε θα ξεχωρίσω κανένα κομμάτι, όχι γιατί είναι όμοια μεταξύ τους, κάθε άλλο, απλά γιατί το καθένα έχει τόσα πολλά στοιχεία, λυρικά και μουσικά, που θα χάσουν τη μαγεία του να τα ανακαλύψετε μόνοι σας, αν αρχίσω να τα παραθέτω εδώ. Δεν υπάρχει όχι ένα, αλλά ούτε μισό filler. Μιλάμε για κομματάρες ακαταμάχητης μεταλλικής ομορφιάς.

Για να εκτιμήσετε πάντως το δίσκο θα πρέπει να του αφιερώσετε τουλάχιστον 4-5 ακροάσεις. Στην πρώτη ο συμπαγής ήχος από το μπάσο και τις εφτάχορδες κιθάρες, τα μπουκωμένα riffs, η δίκαση και οι σπαραγμοί του Dane θα σας ισοπεδώσουν κανονικά. Στη δεύτερη διαβάζοντας και τους στίχους θα αρχίσετε να βλέπετε την ομορφιά μέσα στο χάος, στην τρίτη θα αρχίσετε να σιγοτραγουδάτε, στην τέταρτη θα αρχίσει να σας παίρνει το μυαλό, από κει και πέρα θα σας πάρει την καρδιά...

Δεν ξέρω τι είναι πιο βαρύ σε αυτό το δίσκο, η μουσική ή η συναισθηματική φόρτιση που βγάζει αυτός ο άνθρωπος. Είναι ένα πραγματικά heavy έργο, που όμως με περισσή άνεση ανεβαίνει πολύ πάνω από οτιδήποτε άλλο κυκλοφορεί αυτό τον καιρό (και τον προηγούμενο). Οι φίλοι του σκληρού ήχου έχουν ένα ακόμη αριστούργημα για τη συλλογή τους, όσοι είναι κολλημένοι στα κλισέ για αυτή τη μουσική ή ακούνε Γαρμπή, Βίσση, κλαρίνα και το μαλακισμένο το Νίκο Μϊχα (η κιθάρα παίζεται, δεν είναι κρεμαστό μαλάκα) ας το αποφύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι, όχι τίποτα άλλο αλλά δε θέλω να είμαι υπεύθυνος για τυχόν συντριπτικά, παραμορφωτικά κατάγματα που θα τους επιφέρει το ανελέητο ηχητικό και ψυχολογικό σφυροκόπημα αυτού του δίσκου.

Οι Nevermore είναι το μέλλον του σύγχρονου metal κατά τη ταπεινή μου άποψη. Τους αξίζει η κορυφή και θα τη φτάσουν, έστω και αν πρέπει να μετατρέψουν κάθε ακροατή σε οπαδό έναν τη φορά.

Tell me when, tell me why, tell me what this fucking life is for
We fly through this godless endeavour
We try to explain the black forever...

Track LIst

1. Born
2. Final Product
3. My Acid Words
4. Bittersweet Feast
5. Sentient 6
6. Medicated Nation
7. The Holocaust of Thought
8. Sell My Heart for Stones
9. The Psalm of Lydia
10. A Future Uncertain
11. This Godless Endeavour