System Of A Down - Mesmerize

When Angels Deserve to Die...

Κάποτε ο RaDiKaL άκουγε HipHop [πριν ξεπουληθεί σύσσωμο κτλ κτλ τα έχω ξαναπεί]. Ακόμη και τότε είχα ζητήσει από το δάσκαλο Seventh να ακούσω μια μπάντα που μου είχε κάνει εντύπωση ο ήχος και το στυλ της. System Of A Down. Μιλάμε για εποχή του Toxicity. Μια δισκάρα.

Μετά από χρόνια αναμονής, από μια διαρροή στο δίκτυο κομματιών, που ΕΥΤΥΧΩΣ δεν μπήκαν στον τελικό, ήρθε η ώρα της επίσημης κυκλοφορίας του πολυαναμενόμενου, από εμένα τουλάχιστον, Mesmerize. And mesmerized I was left...

Μετά από την εισαγωγή, με την ωραία φωνή του Serj (και την εξόχως ενοχλητική του Malakian να τραγουδάει από πίσω), μια εισαγωγή που δε σε προϊδεάζει ούτε θετικά ούτε αρνητικά, μπαίνει το πρώτο κομμάτι. Μπαίνει με ένα βαρβάτο riff και κοπάνημα αλά SOAD. Fuck yeah! Σκέφτεσαι. Και τότε ο Malakian ανοίγει το στόμα του και επιχειρεί να κάνει μια hardcore, οργισμένη γκαρίλα, ξέρετε σαν σουηδικό death κάτι, σαν κάτι από End Of Heartache των KillSwitch Engage, μόνο που ακούγεται σαν κοριτσάκι που πάτησε πινέζα! Δεν μπορώ να το περιγράψω αλλιώς! Μάλλον μπορώ. Ο Chester [των Linking Park, ιιιιχχχχ! Ανατρίχιασα! :@] γκαρίζει καλύτερα! :p Το B.Y.O.B είναι μακράν το χειρότερο σκληρό κομμάτι που άκουσα τον τελευταίο χρόνο.

Και κάπου εδώ ο δίσκος τελειώνει. Και αυτό γιατί ο κύριος Malakian αποφάσισε να κάνει ΣΕ ΟΛΑ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΑ περισσότερα φωνητικά από τον Serj, που αν και έχει καλή φωνή και αυτό το παρανοϊκό στυλ, ακούγεται περισσότερο σαν να σπάει πλάκα, παρά να τραγουδάει με εκείνη την οργή που έκανε το Toxicity τόσο υπέροχα εύφλεκτο.

Τα φωνητικά κυριολεκτικά θάβουν ακόμη και κάποια κομμάτια που έχουν αρκετά καλή μουσική. Καλή μουσική μεν, αλλά με πολύ απλές συνθέσεις. Δεν ξέρω τι προσπαθούσαν να πετύχουν. Μάλλον το υποπτεύομαι. Ο δίσκος ακούγεται πάρα πολύ mainstream για System. Ή αυτό είναι ή απλά ακούγεται τελείως κενός. Διαλέξτε κάποιο από τα δύο. Τώρα που το σκέφτομαι μάλλον το δεύτερο. Γιατί αν ήταν mainstream, τουλάχιστον θα ακουγόταν, έστω και αδιάφορα! Αυτό το πράγμα όμως απλά ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ! :Q

Πουθενά δε θα βρείτε τους πολιτικοποιημένους στίχους του Toxicity, την όρεξη με την οποία έπαιζαν, αυτή την καθαρή ενέργεια που βγάζει το metal. Ακούγονται περισσότερο σαν μαστουρωμένοι τσαρλατάνοι!

Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις; Radio/Video; Ναι είναι ειρωνικό, αλλά είναι μαλακία. Το Cigaro; My cock is bigger than yours; Ωχ! Φλασιά από άθλιο rap! To Old School Hollywood; Αρχίζει με ένα πολύ ωραίο riff και ο Malakian ανοίγει το γαμόστομα του και το γαμάει. Όλα τα κομμάτια είναι απογοητευτικά. Τα φωνητικά και οι στίχοι σακάτεψαν το δίσκο, που όπως είπα, μουσικά έχει μερικές καλές στιγμές.

Σαν φανατικός οπαδός του Toxicity νιώθω προδομένος από τη «δουλειά» των System. Ο δίσκος είναι πολύ άσχημος. Και αυτό είναι το ηπιότερο που μπορώ να πω. Αυτό που με τρομάζει είναι η δήλωση τους ότι όταν προσπάθησαν να ξεχωρίσουν τα καλύτερα κομμάτια, είχαν τόσα καλά που αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν ΔΥΟ δίσκους σε σύντομο διάστημα! :@ :@ :@ ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΤΟΥ ΣΚΛΗΡΟΥ ΗΧΟΥ! ΗΜΑΡΤΟΟΟΟΟΝ ΡΕ!

It’s time for a self righteous suicide...