System Of A Down – Hypnotize

Ώπα! Τι έγινε ρε παιδιά; Αυτό μάλιστα!

Μετά την απογοήτευση που ήταν το Mesmerize ομολογώ πως περίμενα μια από τα ίδια, μιας και ουσιαστικά το Mesmerize/Hypnotize πάνε πακέτο σαν διπλός δίσκος χωρισμένος σε δύο κυκλοφορίες. Κάτι που ήταν μια ηλίθια, θα τολμούσα να πω malakian ιδέα... ;) Επιτρέψτε μου να εξηγηθώ.

Αρκετές ακροάσεις [σε αυτό συντελεί και η σύντομη διάρκεια ;)] αργότερα και το συμπέρασμα μου είναι ότι πρώτον, ο δίσκος είναι ΠΟΛΥ, μα ΠΟΛΥ καλύτερος του Mesmerize και δεύτερον, ότι η κυκλοφορία του τελευταίου ήταν εντελώς αχρείαστη. Μπορούσαν κάλλιστα να κρατήσουν τα ωραία κομμάτια του, όπως το Soldier Side Intro, Sad Statue και Question?, να τα βάλουν εδώ και να έχουν έναν πολύ δυνατό δίσκο. Μπορώ να δω το μέτριο μέρος του Mesmerize να λειτουργεί ως ένα bonus συμπλήρωμα του Hypnotize, σε καμιά περίπτωση όμως δε στέκεται μόνο του. Στην τελική, μπορούσαν να είχαν κυκλοφορήσει ένα διπλό δίσκο στη μισή τιμή, αφού το Hypnotize κάνει το «πρώτο μέρος» να ακούγεται σαν b-sides.

Και έτσι έρχομαι σε αντίθεση, ξανά, με τον «σχετικό» τύπο. Το πως είναι να δυνατόν να χαρακτηρίζουν το Hypnotize πιο εμπορικό ή λιγότερο καλό από το Mesmerize είναι κάτι που δεν μπορώ να κατανοήσω.

Εκεί που το Mesmerize ήταν ένας χαβαλές με διάσπαρτα καλά μουσικά στοιχεία, το Hypnotize είναι εστιασμένο, είναι έντονο, είναι πιο ψαγμένο και κατασταλαγμένο. Τα πολιτικά σχόλια με τον καυστικό, παλαβό System τρόπο επέστρεψαν, ο Tankian είναι και πάλι μπροστά και ο Malakian δε δοκιμάζει να τραγουδήσει ολόκληρο κομμάτι, ενώ είναι σαφώς λιγότερο σπαστικός από ότι πριν. Εξακολουθεί βέβαια να κάνει φωνητικά, αλλά είναι συνοδευτικά σε αυτά του Serj, όπως άλλωστε και στους προηγούμενους δίσκους.

Μερικά κομμάτια ξεχωρίζουν και γαμάνε με την πρώτη ακρόαση, Tentative, Attack, Holy Mountains, U-Fig, Lonely Day και το καταπληκτικό Soldier Side. Φοβερή μουσική, στίχοι με νόημα, ο Tankian που ερμηνεύει ξανά σαν Tankian...

Είναι ο δίσκος αριστούργημα; Ε όχι ρε παιδιά ας ηρεμήσουμε λιγάκι. Είναι όμως μια πολύ δυνατή SOAD κυκλοφορία. Μου άρεσε ΠΑΡΑ πολύ. Αν δεν είχε κυκλοφορήσει το Mesmerize αυτόνομο θα έλεγα ότι αν και καλός δίσκος δεν αποτελεί κάποια ιδιαίτερη εξέλιξη των Αρμένιων, όμως μετά από εκείνη την πατάτα νομίζω ότι το Hypnotize είναι ένα άλμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ελπίζω να συνεχίσουν από εδώ και η επόμενη δουλειά τους να μας ισοπεδώσει όπως κάποτε το Toxicity.

Μέχρι τότε Who wants to come with me and hide in the skyyyyyyyyyyyyyyyyyyy!