Ο... γενναίος της Σαμοθράκης

Όταν με έστειλαν Υλικό Πολέμου [το δεύτερο πιο gay τμήμα του στρατού μαζί με τους διαβιβαστές :p] πολλοί βιάστηκαν να με χαρακτηρίσουν βύσμα, παρά τις δηλώσεις μου περί του αντίθετου. Η μετάταξη/μετάθεση μου στο Πεζικό, σαν απλό τζιτζίκι, εκτός του ότι βουλώνει κακοήθη στόματα, επιβεβαιώνει και κάτι ακόμη, ο ΕΣ λειτουργεί με τη βαθύτατη δημοσιοϋπαλληλική ελεεινή ελληνική νοοτροπία του βύσματος.

Ήμουν σίγουρος ότι θα έτρωγα μετάταξη και πάλι καλά που γλύτωσα τους Τέθωρες [Μπρρρρ! Ακόμη και οι ΟΥΚάδες τρέμουν στην ιδέα της Αυλώνας!]. Διασκέδασα αφάνταστα ακούγοντας τις ανακοινώσεις των μεταθέσεων. Τα βύσματα παρέμεναν Υλικό Πολέμου με ειδικότητες όπως χειριστής/προγραμματιστής υπολογιστή να δίνονται σε οικονομολόγους και λογιστές, ενώ οι πληροφορικάριοι άνευ βύσματος προσεύχονται να μην καταλήξουν να λαδώνουν κανά τανκ! Διάφορες άλλες «ειδικότητες» δίνονταν στα προκαθορισμένα άτομα που έβαλαν τη μαμάκα και τον μπαμπάκα να τους καβατζώσει μια εύκολη θέση για να μην κουράσουν το καλοθρεμμένο κωλαράκι τους.

Δε μπορώ να ξεχάσω την έκφραση στο πρόσωπο ενός παλικαριού μπροστά μου όταν άκουσε σαν ειδικότητα χειριστής κάποιου όπλου πάνω σε τεθωρακισμένο, έχασε το χρώμα του. Αλλά παρόλα αυτά, τα περισσότερα παιδιά χωρίς βύσμα είχαν την αξιοπρέπεια να ακούσουν τις λυπητερές χωρίς να γκρινιάζουν, χωρίς να πάρουν τη μαμάκα τηλέφωνο για να κλαφτούν.

Τα βύσματα κάνανε μπαμ. Συνήθως ήταν οι πλέον γκρινιάρηδες, αυτοί που ξέρανε που θα πάνε πριν καν βγούνε οι μεταθέσεις και πάλι δεν τους άρεζε. Ήταν αυτοί που πήραν αμετάθετα δύο τετράγωνα από το σπίτι τους.

Δε βαριέσαι. Ο Ε.Σ υπάρχει για να δικαιολογεί το μισθό διάφορων αξιωματικών και τις μίζες των μεγάλων που είναι από πάνω. Δεν θα κουραστώ να το λέω. Όταν με ένα τηλέφωνο σιχαμεροί πολιτικοί και βύσματα λύνουν και δένουν, δε μιλάμε για παρωδία ενός στρατιωτικού οργανισμού, αλλά για μια βαθιά αντιπαραγωγική, ζημιογόνα και υδροκέφαλη δημόσια επιχείρηση. Όχι ότι ο Στρατός ήταν ποτέ τίποτα καλύτερο...

Ο γράφων δικαιούται εξάμηνη θητεία λόγω θανάτου και των δύο γονέων και δύναται να ζητήσει κατ’ εξαίρεση μετάθεση στον τόπο συμφερόντων του. Σύμφωνα πάντα με τη νομοθεσία του κράτους. Και ένα προληπτικό γείωμα. Όποιος μου τη λέει για τη διάρκεια της θητείας να του πω ότι ευχαρίστως αντάλλαζα το δωδεκάμηνο του αν ερχόταν αυτός στη θέση μου... Τέλος πάντων, τα χαρτιά μου θα τα κάνω, από κει και πέρα στο βασίλειο του βύσματος τίποτα δεν είναι βέβαιο και τίποτα δεν είναι πιο πάνω από τη φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής και την απάντηση «Μάλιστα! Διατάξτε! Και βέβαια, ότι θέλει το παιδί»...

Μέχρι τότε θα είμαι απλός τυφεκιοφόρος (Πτυχία; Όχι, για το ΕΣ είμαι ίσος με τον απόφοιτο δημοτικού) στο 289 Τάγμα Πεζικού στη Σαμοθράκη.

Στρατιώτης Πεζικού RaDiKaL 2006 Α ΕΣΣΟ. Προς Χαιρετισμόν… Ατενώς...

ΥΓ1. Για όποιον θέλει, νέες φωτογραφίες εδώ ;)

ΥΓ2. Δυστυχώς το blog θα ανανεώνεται ακόμη αραιότερα. Όχι ότι νοιάζει κανένα...

ΥΓ3. Το Eclipse των Amorphis είναι απίστευτα καλό!

ΥΓ4. Καλή συνέχεια, στη θητεία και στη ζωή τους, σε όλα τα παιδιά της 1-3, της πιο χύμα διμοιρίας όλων των εποχών! :@ Ειδικά στον Μπίδη (όχι μόνο το όπλο δε γλύτωσες σου έδωσαν και ρουκέτες! Χαχαχα! Fucking Metal Man!), τον Τσίμη (Mclaren ρε!) τον Ερόλ (Μάγκα δε παίζεσαι!) και τον Κράπη (Κράαααπηηηη! :p – Περιμένω να κάνουμε μπάντα!)