Empty opening

Ο "ανδρισμός" είναι κάτι που περισσεύει σ' αυτή τη χώρα. Με βάση τη συμπεριφορά τους, οι περισσότεροι Έλληνες θα έπρεπε να τον έχουν τόσο μεγάλο όσο και ο Πύργος του Άιφελ. Περίεργο λοιπόν πως όταν έρχεται η στιγμή της θητείας, αυτής της ξεπερασμένης, άχρηστης και συμφέρουσας για διάφορα μικροπολιτικά ρουσφέτια κατάστασης, όλοι ξαφνικά σηκώνουν το σακάκι. Τι έγινε ρε παιδιά; Απαλλαγές, αναπηρίες και ομοφυλοφιλίες.

Το έχω ξαναπεί. Ή όλοι ή κανένας. Να καταργηθεί η γαμημένη η θητεία, σύμφωνοι. Ούτως ή άλλως ο Ε.Σ βρίσκεται σε τέτοια τραγική κατάσταση που το μόνο που θα μας έσωζε σε μια κρίση είναι το γνωστό τηλεφώνημα στην Αμερική. Αλλά μέχρι αυτό να συμβεί, όποιος είναι ικανός οφείλει να φάει το αγγούρι για τους μήνες που του αναλογούν. Να κάνει τις αγγαρείες και τα σκοπέτα ώστε να πληρωθούν και οι στρατιωτικοί! Εξάλλου ο Ε.Σ είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης στην Ελλαδίτσα. Αντί για "αγροφύλακες" φυσικά θα μπορούσαν προσληφθούν ΕΠΟΠ και για όνομα της αγίας βόμβας να εκπαιδευτούν και λίγο! Αλλά μάλλον δε γίνεται...

Το θέμα είναι ότι όταν ακούς [ακόμη και από τον Τριανταφυλλόπουλο που ούτε αυτός υπηρέτησε!] για γόνους μεγαλοβιομηχάνων και πολιτικών, για "καλλιτέχνες" και ποδοσφαιριστές που κάνουν τις πουστιές τους και μετά γελάνε με εμάς τους υπόλοιπους, οργίζεσαι. Μιλάμε για άτομα που το οικονομικό τους μέλλον είναι εξασφαλισμένο! Γιατί δεν υπηρετούν; Θα γαμάνε λιγότερο την γκόμενα; Θα χαλάσει η κόμμωση τους; Θα βγάλουν σπυρί στον κώλο; Ο καθένας θα έπρεπε να δείχνει μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια απέναντι στον εαυτό του και στους άλλους. Αλλά όχι εδώ... Στο διάολο όλοι σας, καριόλες...

Σήμερα "γρατζουνούσα λίγο" το μπάσο γράφοντας μερικά tracks στο audacity για να τα στείλω σ' ένα φίλο φαντάρο και αποφάσισα να "γρατζουνίσω" λιγάκι και το Blog μου και να περάσω στο νέο Blogger. Η διαδικασία είναι πολύ απλή και απροβλημάτιστη. Μπορείτε να κρατήσετε το παλιό σας template ή να το αναβαθμίσετε σε κάποιο από τα νέα(που είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που διατίθεντο και παλαιότερα) σε πρότυπο XML. Τα παλιά δεν υποστηρίζουν πολλές από τις νέες δυνατότητες μορφοποίησης, αλλά στην πράξη δε θα χρειαστεί να πειράξετε σχεδόν τίποτα. Αν αποφασίσετε να περάσετε στα νέα θα χρειαστεί να σκαλίσετε τον κωδικά για το φέρετε και πάλι στα ίσα του, όπως έκανε ο γράφων.

Μετά μπορείτε να αντιγράψετε το blog του Istikoglou όπως προφανώς(!) κάνω εγώ... (;)

Και έτσι η τέταρτη version της διαδικτυακής μου παρουσίας ξεκινάει. Και για άλλη μια φορά είναι μια κενή αρχή...