Dark Tranquillity - Fiction

Η μουσική είναι ένα μέσο. Η μουσική είναι φορέας συναισθημάτων. Επομένως, είτε τη νιώθεις είτε όχι, τόσο απλά. Γι' αυτό και δεν ασχολούμαι με τη "συλλογή" μουσικής, δεν ενδιαφέρομαι για το αν παίζει ο τάδε ή ο δείνα, δε με νοιάζει αν υπάρχουν "καλές" στιγμές. Η μουσική είτε δουλεύει για τον καθένα προσωπικά είτε όχι.

Βέβαια, αν ασχολείσαι με το "άθλημα" της μουσικής παίζοντας κάποιο όργανο είναι ωραίο να προσπαθείς να καταλάβεις πως δουλεύει το όλο πράγμα, να δείνεις προσοχή στην τεχνική κτλ, από κει και πέρα όμως αυτό που ακούς πρέπει να δουλεύει ως σύνολο.

Προς τι η όλη εισαγωγή; Dark Tranquillity. Όσοι είναι κάπως σχετικοί με το χώρο θα έχουν ακούσει/διαβάσει πολλές απόψεις για το στυλ τους. Απόψεις υπάρχουν όσες και κωλοτρυπίδες. Για εμένα είναι μια μπάντα στη μουσική της οποίας γυρίζω ξανά και ξανά. Κάτι που μπορώ να πω, μόλις, για ακόμη δύο συγκροτήματα. Nevermore και Metallica[μέχρι το μισό Load :p].

Ο καινούργιος δίσκος τους είναι απλά θαυμάσιος. Υπέροχη μουσική. Υπέροχη. Ηχητικά είναι ίσως μια μίξη όλων των στοιχείων από το Damage Done, το Projector και το Character, αν και λίγη σημασία έχει αυτό. Αυτή η μουσική μου μιλάει και εμένα μου φτάνει...

Από την άλλη, αν δεν μπορείτε να καταλάβετε πως κάποιος μπορεί να νιώθει περισσότερο οικεία κάτω από ένα μελανιασμένο ουρανό, από ότι σε μια ηλιόλουστη μέρα καλύτερα να αφήσετε αυτά τα ηχητικά τοπία σε εμάς που το καταλαβαίνουμε...