Metal 3 in 1
Ζέστη; Καλοκαίρι; Καιρός για "ανάλαφρη" μουσική; Μπούρδες. Metal ρε. Κάθε μέρα. Όλη μέρα! :@
Πρώτα απ' όλα οι Killswitch Engage και το As Daylight Dies. Από τις πιο δημοφιλής μπάντες στο χώρο του Metalcore. Τί εστί Metalcore; Χμμμ... Πολύς όγκος, κυρίως γκρουβαριστά riff και μια μίξη άγριων στροφών με μελωδικά ρεφρέν. Κάτι σαν να λέμε Αμερικανιά δηλαδή! Ο δίσκος έχει κυκλοφορήσει εδώ και καιρό, όμως τώρα τον έβαλα σε συχνό rotation όποτε και τον "μελέτησα"! Δισκάρα! Εξαίσιο metalcore. Αυτό σημαίνει ότι από τη μία δεν υπάρχει πολύ μελωδία για να σου κολλήσει στο κεφάλι (αν είστε από αυτούς που ακούνε μόνο τις κιθάρες), από την άλλη οι ρυθμοί είναι ανελέητοι και εθιστικοί και τα μελωδικά hooks και breakdowns είναι άγρια όμορφα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως παρά τον ηχητικό όγκο και τη βιαιότητα, η αίσθηση που σου αφήνει είναι αυτή μια απελπισμένης προσπάθειας για ζωή μέσα από τα σκατά που ο καθένας μας ζει. [ή κάποιοι από εμάς]
Άκου -> This Is Absolution, The Arms Of Sorrow, Break The Silence
Μετά το αριστουργηματικό The Black Halo οι Kamelot το μόνο που είχαν να αποδείξουν είναι αν τους περίσσεψε καθόλου μουσική έμπνευση για το νέο δίσκο τους ή την ξόδεψαν όλη σε εκείνο το μεγαθήριο. Για να είμαι ειλικρινής τα πρώτα ακούσματα με απογοήτευσαν κάπως, όχι γιατί τα τραγούδια ήταν άσχημα, αλλά γιατί δεν μου ακούγονταν της ίδιας ποιότητας με τον προαναφερθέντα δίσκο. Μετά από αρκετά ακούσματα τελικά μου άρεσε. Μάλιστα μου άρεσε πάρα πολύ! Οι συνθέσεις είναι αρκετά σύντομες και αυτό που ξεχωρίζει δεν είναι η μουσική, αλλά ο εντυπωσιακός Khan. Είπαμε έχει με διαφορά την καλύτερη μελωδική φωνή στο metal σήμερα. Δώστε σε αυτό το φάντασμα λίγο χρόνο και θα σας κερδίσει. Άκου -> The Human Stain, Blocher, Love You To Death
Ρε τον Mustain, δε το βάζει κάτω. Με το United Abominations, αν μη τι άλλο, αποδεικνύει ότι μπορεί ακόμη να φτιάχνει ανόθευτους metal δίσκους και όχι βρωμερές σαβούρες όπως ήταν το St.Anger.[Nαι, ναι θα πάω στους Metalllica! :p] Τι έχουμε εδώ; Άρτια, κρυστάλλινη παραγωγή. Όλα τα όργανα αναπνεύουν και φυσικά πρωταγωνιστούν οι κιθάρες με μερικά πολύ ωραία solo. Αυτό που δεν μου άρεσε τόσο είναι ότι ο δίσκος σου δίνει την αίσθηση ότι αν και μουσικά άψογος δεν έχει τραγούδια. Ο Mustain κινείται μεταξύ ραντικαλισμού[αυτό είναι καλό!] και πατριωτισμού, μεταξύ επανάστασης και συντήρησης. Δεν τον πολυπιάνω. Οι στίχοι μοιάζουν περισσότερο με blog παρά με "ποίηση". Τεσπά. Είναι Megadeth, άρα δικαιωματικά αξίζει τουλάχιστον μιας ακρόασης! Άκου -> Washington Is Next, You 'll Never Walk Alone, A tout Le Monde(Με Χριστινάκι Scabbia από Lacuna Coil! Μμμμμ!]
Don't let the world deceive you
Don't let their words betray you
Don't let their lies deceive you
Lead them to their graves
We will not die this way (This is absolution)
Death claims us no more (no more)
Do not grieve, end the suffering
We will live, live eternal
{Killswitch Engage - This Is absolution}
Πρώτα απ' όλα οι Killswitch Engage και το As Daylight Dies. Από τις πιο δημοφιλής μπάντες στο χώρο του Metalcore. Τί εστί Metalcore; Χμμμ... Πολύς όγκος, κυρίως γκρουβαριστά riff και μια μίξη άγριων στροφών με μελωδικά ρεφρέν. Κάτι σαν να λέμε Αμερικανιά δηλαδή! Ο δίσκος έχει κυκλοφορήσει εδώ και καιρό, όμως τώρα τον έβαλα σε συχνό rotation όποτε και τον "μελέτησα"! Δισκάρα! Εξαίσιο metalcore. Αυτό σημαίνει ότι από τη μία δεν υπάρχει πολύ μελωδία για να σου κολλήσει στο κεφάλι (αν είστε από αυτούς που ακούνε μόνο τις κιθάρες), από την άλλη οι ρυθμοί είναι ανελέητοι και εθιστικοί και τα μελωδικά hooks και breakdowns είναι άγρια όμορφα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως παρά τον ηχητικό όγκο και τη βιαιότητα, η αίσθηση που σου αφήνει είναι αυτή μια απελπισμένης προσπάθειας για ζωή μέσα από τα σκατά που ο καθένας μας ζει. [ή κάποιοι από εμάς]
Άκου -> This Is Absolution, The Arms Of Sorrow, Break The Silence
Μετά το αριστουργηματικό The Black Halo οι Kamelot το μόνο που είχαν να αποδείξουν είναι αν τους περίσσεψε καθόλου μουσική έμπνευση για το νέο δίσκο τους ή την ξόδεψαν όλη σε εκείνο το μεγαθήριο. Για να είμαι ειλικρινής τα πρώτα ακούσματα με απογοήτευσαν κάπως, όχι γιατί τα τραγούδια ήταν άσχημα, αλλά γιατί δεν μου ακούγονταν της ίδιας ποιότητας με τον προαναφερθέντα δίσκο. Μετά από αρκετά ακούσματα τελικά μου άρεσε. Μάλιστα μου άρεσε πάρα πολύ! Οι συνθέσεις είναι αρκετά σύντομες και αυτό που ξεχωρίζει δεν είναι η μουσική, αλλά ο εντυπωσιακός Khan. Είπαμε έχει με διαφορά την καλύτερη μελωδική φωνή στο metal σήμερα. Δώστε σε αυτό το φάντασμα λίγο χρόνο και θα σας κερδίσει. Άκου -> The Human Stain, Blocher, Love You To Death
Ρε τον Mustain, δε το βάζει κάτω. Με το United Abominations, αν μη τι άλλο, αποδεικνύει ότι μπορεί ακόμη να φτιάχνει ανόθευτους metal δίσκους και όχι βρωμερές σαβούρες όπως ήταν το St.Anger.[Nαι, ναι θα πάω στους Metalllica! :p] Τι έχουμε εδώ; Άρτια, κρυστάλλινη παραγωγή. Όλα τα όργανα αναπνεύουν και φυσικά πρωταγωνιστούν οι κιθάρες με μερικά πολύ ωραία solo. Αυτό που δεν μου άρεσε τόσο είναι ότι ο δίσκος σου δίνει την αίσθηση ότι αν και μουσικά άψογος δεν έχει τραγούδια. Ο Mustain κινείται μεταξύ ραντικαλισμού[αυτό είναι καλό!] και πατριωτισμού, μεταξύ επανάστασης και συντήρησης. Δεν τον πολυπιάνω. Οι στίχοι μοιάζουν περισσότερο με blog παρά με "ποίηση". Τεσπά. Είναι Megadeth, άρα δικαιωματικά αξίζει τουλάχιστον μιας ακρόασης! Άκου -> Washington Is Next, You 'll Never Walk Alone, A tout Le Monde(Με Χριστινάκι Scabbia από Lacuna Coil! Μμμμμ!]
Don't let the world deceive you
Don't let their words betray you
Don't let their lies deceive you
Lead them to their graves
We will not die this way (This is absolution)
Death claims us no more (no more)
Do not grieve, end the suffering
We will live, live eternal
{Killswitch Engage - This Is absolution}
Δεν υπάρχουν σχόλια: