Σκόρπιες σκέψεις: Η επιστροφή

Για άλλη μια φορά η γιγάντια σειρά άρθρων "Σκόρπιες σκέψεις" ξαναχτυπά. Αυτό σημαίνει πως έχω διάφορα μαζεμένα να γράψω και βαριέμαι να κάνω πολλά post :@ Πάμε λοιπόν...

Η φωλιά
Όσοι είναι πραγματικοί εργένηδες θα αντιληφθούν αμέσως τι εννοώ. Αποκλείονται οι φοιτητές, καθώς έχουν δύο έπιπλα και πιθανόν κοιμούνται στο πάτωμα ή ξυπνάνε σε κανένα παγκάκι μετά από μια βραδιά κραιπάλης, καθώς και όσοι έχουν την "έτσι" ή την μαμάκα να βάζει χέρι στην ιερότητα της φωλιάς τους. Και όταν λέω φωλιά εννοώ κάτι σαν τη φωλιά ενός ερπετού ή της αρκούδας, μη πάει το μυαλό σας σε ωραίες σκέψεις! :@ Η φωλιά λοιπόν ενίοτε βρωμίζεται τόσο που απαιτείται μια δραστική καθαριότητα. Έτσι σήμερα έχω πνιγεί στις σκόνες! Προβλέπεται όμως. Γιατί όταν έχεις τις μαύρες σου, όταν δεν έχεις τι να κάνεις υπάρχει πάντα η φωλιά όπου μπορείς να επιστρέψεις στην ασφάλεια της και να απομονωθείς από τον έξω κόσμο! Σκέφτομαι να φωλιάσω *κάτω* από τον καναπέ... :@

Ξου φρομ δε μπας ρε!
Ας καταρρίψουμε ένα μεγάλο μύθο. Τα λεωφορεία δεν είναι μέσα μαζικής μεταφοράς. Δεν προορίζονται για όλους. Προορίζονται για σκληρούς bus riders! Στα λεωφορεία δεν υπάρχει οίκτος. Αν θες μια θέση όπου να μπορείς να σταθείς όρθιος με μια ασφαλή λαβή, για να μη φύγεις χαλκομανία στο επόμενο χαλαρωτικό "φρενάρισμα του θανάτου" που θα κάνει ο οδηγός, πρέπει να παλέψεις γι' αυτή. Όχι λοιπόν κωλοθείτσες που μπαίνετε πανικόβλητες μέσα για να πιάσετε το τελευταίο κάθισμα, όχι, το λεωφορείο δεν είναι για σας! Δε μπορεί επειδή δεν έχετε ξαναμπεί σε λεωφορείο να πατάτε, να σπρώχνετε, να κάνετε παρατηρήσεις και να εκτοπίζετε τον υπόλοιπο κόσμο. Άντε να πάρετε κάνα ταξί. Ουστ! Α! Και σταματήστε να σταυροκοπιέστε κάθε φορά που περνάτε μπροστά από μια γαμημένη εκκλησία, δηλαδή περίπου κάθε πέντε λεπτά.

Εθισμός
Έχω εθιστεί στο να έχω μονίμως μουσική στα αφτιά μου όταν κυκλοφορώ έξω. Στο προαναφερθέν λεωφορείο μάλιστα μου είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ αναγκαίο πια. Έτσι αν μια στις τόσες μείνω με το... MuVo στο χέρι λόγω τελειωμένης -επαναφορτιζόμενης- μπαταρίας, πανικοβάλλομαι και αναρωτιέμαι αν θα μπορέσω να φτάσω ζωντανός και σώφρων στη φωλιά μου! :@

Χμμμ
Στα προηγούμενα post μου δεν έκρυψα την αηδία μου για όλο το πολιτικό μας σύστημα. Ήμουν τόσο απηυδισμένος που η αποχή ή το άκυρο ήταν η μόνη λύση. Όμως όσο πλησιάζει ο καιρός το σκέφτομαι πιο ψύχραιμα. Δυστυχώς το άκυρο δεν προσμετράται στο "νόμιμό" ποσοστό και έτσι είναι σαν να μην ψηφίζεις καν. Ιδεολογικά ο Συνασπισμός είναι πολύ συμπαθής, όμως είναι φως φανάρι ότι έχουν καπελώσει επικοινωνιακά το niche των ψηφοφόρων μεταξύ 18-30 και αυτό κάνει την όλη εικόνα του τελείως ψεύτικη και γλοιώδη. Τί μένει; Κάποιο μικρό κόμμα, πιθανότητα Οικολόγοι - something; Ή μήπως να δώσω στον Γιωργάκη, που τον ψήφησα και την προηγούμενη φορά, μια ευκαιρία να αποδείξει αν μπορεί να τα κάνει χειρότερα από τον Καραμανλή; Κάτι δύσκολο βέβαια καθώς η κυβέρνηση της ΝΔ ήταν η πιο ΑΧΡΗΣΤΗ κυβέρνηση ever. Μιλάμε για αναπηρία επιπέδου κυβέρνησης Bush. Μέχρι τελευταία στιγμή θα το σκέφτομαι σοβαρά...

Πού είναι το τραγούδι, οέο;
Με τη συνήθεια που έχουμε να ακούμε νωρίς διάφορους δίσκους... εεε... τους οποίος αγοράζουμε... από... εεε... ναι... τες πα... αναρωτιέμαι αν ακούμε τις πλήρης εκδόσεις μερικές φορές! :@ Μόλις διαπίστωσα ότι η δισκάρα των Arch Enemy Rise Of The Tyrrant που ακούω διαρκώς τις τελευταίες μέρες, αν και έμοιαζε πλήρης δεν ήταν! Λείπουν κάτι κομμάτια ή είναι κουτσουρεμένα! :@ Αυτά παθαίνουμε με τα DSL του σατανά!

CD στα κλιματιστικά
Τί είναι αυτή μαλακία που κρεμάνε CD στις εξωτερικές μονάδες των κλιματιστικών; Για να απωθούν τα καημένα τα πουλιά που αποκαμωμένα πάνε να κουρνιάσουν; Που να σας κολλήσει το drive! Και όχι τίποτα, άλλα αν το πουλί είναι μέταλλο πως να πάει να κάτσει κάπου που έχουν κρεμάσει CD-σουβέρ της Κοκκίνου;