My reaper's blade

Ήρθε. Η λεπίδα του χάρου. Η Jackson Dinky DK2T. Ούτε θα αναλύσω γιατί την πήρα, ούτε θα δικαιολογήσω με επιχειρήματα και καλά την απόφαση μου. Μάζεψα λεφτά [από τα πολλά - παπάρια που παίρνω] και τα έδωσα. Γιατί τα είπαμε, η μουσική είναι το καταφύγιο μου. Και μπορεί η κιθάρα να είναι απλά ένα εργαλείο, αλλά θες και το κατάλληλο εργαλείο για τη δουλειά, στην προκειμένη περίπτωση τον όλεθρο του metal [όχι poser κτλ :O].

Μόλις την έβγαλα από το κουτί του Thomann χέστηκα επάνω μου. Τα γιώμωσα. Ναι. Δεν είχα ξαναδεί τόσο ΓΑΜΑΤΗ κιθάρα! Είναι ελαφριά, έχει ένα πανέμορφο flame και ο λαιμός είναι όλα τα λεφτά. Δεν είναι απλά ευκολόπαικτος, είναι αυτόματος! :@ Εντάξει, ένας αρχάριος δεν θα καταλάβαινε διαφορά μεταξύ μπουζουκιού και μπάσου, αλλά από ένα σημείο και μετά αρχίζεις να ψάχνεις τις λεπτομέρειες, πιο μεγάλα τάστα για πιο γρήγορο και ελαφρύ παίξιμο, πιο λεπτό λαιμό για να μην κουράζεσαι, πιο "ειδικά" μαγνητάκια για καθαρότητα μέσα στο χάος της παραμόρφωσης.

Έξοχη, έξοχη από κάθε άποψη. Πραγματικά τρομερή και πραγματικά άξιζε κάθε γαμημένο ευρώ!

Πάω να thrashάρω τώρα. A tout a l' heure...

Let not the sun go down on my wrath
I let it shake the world
Vengeance is the grudge I bear
flag of reckoning unfurled
You are the architect
of your own demise
so smile no more
I am the gatekeeper,
and you are mine for evermore

Burnt black and silent,
Rust and blood
Upon my reaper's blade
I come collect the tolls
Gather up all the debts unpaid
I call when you least expect
But when you deserve it the most
Behold the timekeeper
The end is getting close

The dead no longer have
A cross to bear
The dead no longer have
Need to despair
Death has come
And set the snare
Death will come
When you are unaware

{Exodus - Funeral Hymn}