Elegy

Μπορεί τα άρθρα μου να σας φαίνονται άλλοτε μεγάλα και βαρετά και άλλοτε άκρως επιθετικά και εμπαθή. Όμως όπως κάποτε στο Blaze, έτσι και εδώ γράφω ότι με προβληματίζει, ότι με τσαντίζει, αλλά και ότι βρίσκω συναρπαστικό, πράγματα που προφανώς δεν ενδιαφέρουν κανέναν άλλον...

Με πικρία διαπιστώνω ότι αυτό με το οποίο κάποτε αποφάσισα να ασχοληθώ, λέγε με Πληροφορική, με αφήνει πια αρκετά αδιάφορο [αν και ευτυχώς η κατασκευή σελίδων, που μου δίνει και τα προς το -τάδε έφη ματζίρικο- ζην, είναι από τα λίγα που με ενδιαφέρουν ακόμη].

Βρίσκω συναρπαστική τη μελέτη των ανθρώπινων κοινωνιών και την αναζήτηση των λόγων που βρισκόμαστε σε αυτά τα χάλια, βρίσκω συναρπαστικά τα υπόλοιπα πλάσματα και τη ζωή τους, βρίσκω συναρπαστικές της "καλές τέχνες", τη μουσική και ότι έχει σχέση με αυτή...

Πόσο θα προτιμούσα να είχα επιλέξει να ασχοληθώ επαγγελματικά με κάτι από όλα αυτά. Γιατί πέρα από χόμπι, το καλύτερο είναι να κάνεις και το χόμπι σου και επάγγελμα, μιας και ο συμβιβασμός με την οικονομία και τις προσταγές της είναι αναγκαίο, γαμημένο κακό.

Πόσα λάθη λοιπόν μπορείς μετρήσεις μέχρι να βγεις εκτός παιχνιδιού; Μέχρι να χάσεις τελείως τον εαυτό σου;