Chinese Democracy(;)

Χάρη στους Ολυμπιακούς Αγώνες [το πνέυμα των οποίων ξευτελίστηκε παντελώς με το φιάσκο της φλόγας], η Κίνα θέλοντας και μη μπήκε στο μικροσκόπιο του υπόλοιπου πλανήτη. Δυστυχώς, λόγω του καθεστώτος της και πολλών άλλων παραγόντων, έχουμε ένα σωρό προκαταλήψεις απέναντι σε αυτή τη χώρα, πολλές από τις οποίες δικαιολογημένες...

Το National Geographic, σε αυτό το τεύχος, παρουσιάζει μια σειρά άκρως ενδιαφέροντων άρθρων για τον μεγάλο αυτό γίγαντα. Το πιο ενδιαφέρον είναι αυτό όπου παρουσιάζεται η εξέλιξη μιας νέας μεσαίας τάξης μέσα από την καθημερινή ζωή ενός μικρού κοριτσιού και της οικογένεια της.

Βλέπεις πως συγκρούονται η παράδοση και η ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή του δυτικού πολιτισμού, όχι μόνο επιφανειακά με τα διάφορα προϊόντα και της εικόνες του, αλλά πολύ βαθύτερα, με τις διαβρωτικές παθογένειες του όπως είναι ο υλισμός, ο ανταγωνισμός, το άγχος και η αλλοτρίωση. Μπορεί να ακούγεται σαν έκθεση, όμως αυτές οι λέξεις περιγράφουν την πραγματικότητα μιας πολύ ιδιόρρυθμης χώρας.

Μιας χώρας που ακροβατεί ανάμεσα στον απολυταρχικό κομουνισμό και τον άγριο, υπερφιλελεύθερο καπιταλισμό. Ανάμεσα στους παραδοσιακά στενούς οικογενειακούς δεσμούς και τον ατομικισμό, ανάμεσα στο παρελθόν και στην ιλιγγιώδη αφομοίωση του παρόντος του δυτικού πολιτισμού.

Η Κίνα περνάει μια παρόμοια φάση ανάπτυξης και δραματικών κοινωνικών αλλαγών που πέρασαν οι ΗΠΑ, σε διάστημα 50 περίπου χρόνων, μέσα σε μια δεκαετία. Η νέα γενιά των Κινέζων θα έχει πολύ διαφορετικές απαιτήσεις και ικανότητες από τους γονείς της. Το θέμα είναι αν η κινεζική κοινωνία θα μπορέσει να αντέξει αυτή την τρομερή πίεση χωρίς να καταρρεύσει και να περιπέσει σε μια μακρά περίοδο ασθένειας ως αποτέλεσμα της σχεδόν καρκινικής μεταλλαγής...

Μια αλλαγή που οι περισσότερες αφρικανικές χώρες δεν μπόρεσαν ποτέ να αφομοιώσουν, με αποτέλεσμα οι κοινωνίες τους να είναι σήμερα κατεστραμμένες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ζιμπάμπουε, όπου παρά την ήττα του(;) στις εκλογές ο πρόεδρος Μουγκάμπε αρνείται να παραδώσει την εξουσία. Και αν αυτό ακούγεται συνηθισμένο για τα Αφρικανικά δεδομένα, σε μια χώρα όπου ο πληθωρισμός αγγίζει αστρονομικά ποσοστά, ποια είναι η προτεραιότητα της κυβέρνησης της; Τα όπλα φυσικά. Ένα κινέζικο πλοίο περιμένει να ξεφορτώσει 3 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ βλήματα, 1500 ρουκέτες και 2500 όλμους. Γιατί; Γιατί αυτό να ακούγεται τόσο φυσικό και αναμενόμενο;