Rock 'Em All '08 -- Report

Travel In Stygian
Το ξυπνητήρι βάρεσε στις 07.10. MESHUGGAH ρε! Σκέφτηκα. 09.00 και παραδόξως το πουλλλλμαν [μαύρο όπως έπρεπε -- με κίτρινα :p] και μια αγέλη μεταλάδων ήταν όντως στο άγαλμα του Βενιζέλου! Ευτυχώς! Το πρώτο εμπόδιο ξεπεράστηκε και μαντέψτε ποιος ήταν ο "Αλυτάρχης", yup ο γνωστός και μη εξερεταίος Sifis(sssss) ;) Άντε βουρ για το Αθηναϊκό μπουρδέλο!

Εκδρομή ρολόι πάντως. Υπολογισμένη στο λεπτό. Εύγε! Φτάσαμε 17.30 στο Γκάζι [αφού περάσαμε και μπροστά από το Στρατηγείο του Δημοσίου και της Μίζας -- η Βουλή είναι αυτή]. Ωραίος χώρος, που μοιάζει κάπως με τη Μονή Λαζαριστών ενώ το industrial ύφος είναι πολύ ταιριαστό υπόβαθρο για τέτοια μουσική [περισσότερο από τα δένδρα πάντως], μεγάλη σκηνή και πολύ καλό PA.

Το γαμάτο για εμένα είναι ότι ο χώρος γύρω από τη σκηνή ήταν πιο ψηλός από ότι μπροστά της, ας πούμε έκανε κάτι σαν σκαλοπάτι, έτσι όλοι οι δοκιμαζόμενοι υψομετρικά στις συναυλίες είχαμε την πρόνοια να πιάσουμε εκείνα τα σημεία και να μην τα αφήσουμε! Σε έκαναν 20 πόντους ψηλότερο! Χα! Πιο γάλα και μαλακίες! :@

Something Wicked
Κατά τις 18.00 ανεβαίνουν στη σκηνή οι Pain Of Salvation [δεν θα κάτσω να γράφω playlist -- δείτε τα γνωστά sites]. Ούτε τους έχω πολυακούσει, ούτε είχα και καμιά προσδοκία. Είχε και ΠΟΛΥ ζέστη ακόμη, οπότε έκατσα κοντά σε μια σκιά και έκοβα φάτσες. Πολλές κοπελιές. Και καλές! Και όπως λέει ο κάτοχος του ανάλογου trademark "συμφέρουσες" :O Τεσπα, κάτι χωρατά κάνανε οι POS στη σκηνή, κάτι για γιόγκα και παραλίες και τέτοια, μια χορδή έσπασε σαν μακαρόνι και με κέρδισε ο μπασίστας τους που γαργάλησε και το μπάσο λιγάκι [slapping]! Καλή φάση για αρχή και ζέσταμα, αν και είχε ζέστη :O

Μετά από μια αιωνιότητα και μια ημέρα sound check [εντάξει είναι οι κάσες λέμε! ΦΤΑΝΕΙ τις ζαλίσατε!] ώρα για Moonspell. Ιδιαίτερα αγαπητοί στο ελληνικό κοινό και φάνηκε καθώς τα αίματα άναψαν! Ο Φερνάντο την έχει τη σκηνή. Εξαιρετική απόδοση, καθαρός ήχος, μεγάλη η συμμετοχή του κόσμου και μια Ελληνίδα καλεσμένη στο Scorpion Flower, όχι η Πρωτοψάλτη ιερόσυλοι! Αυτή μόνο σε διαφημίσεις βγαίνει, μια κοπέλα από ελληνική goth μπάντα. Ωραία φωνή! Keep it up! Το σαρανταπεντάλεπτο τους πέρασε μονορούφι! Στο Alma Mater έγινε της κακομοίρας! Μπράβο τους!

M E S H U G G A H ρε! Επιτέλους θα τους δω (για πρώτη φορά έρχονται στην Ελλάδα). Τα check άρχισαν να γίνονται ολίγον σπαστικά, αν και δε ξέρω πως θα μπορούσαν να γίνουν πιο γρήγορα. Καθώς δε μιλάμε για άσκοπα check, αλλά αλλαγή ολόκληρου του εξοπλισμού κάθε μπάντας. Και πάλι γρήγορα ήταν τα crews [έχω πείρα εκ των έσω και το λέω], μόνο τα τύμπανα είναι σωστός ηχοληπτικός εφιάλτης.

Σκάνε επιτέλους μούρη όλοι οι Σχιζοφρενείς με τις οκτάχορδες και η παράνοια με κυριεύει. Bleed. Αποκεφαλισμός. Ο ήχος; Μανιώδη ωστικά κύματα από τα βαθή ενός οργισμένου μυαλού. Γι' αυτό και ο Kidman [ένας από τους πιο εκφραστικούς, όχι φωνητικά άλλα ερμηνευτικά[03:00] frontmen στο metal -- ξεκολλάτε πια!-- είτε αυτό είτε είναι πραγματικά παρανοϊκός :@] δονείται με κάθε ρυθμική ριπή. Το έχω ξαναπεί ή τους ΝΙΩΘΕΙΣ ή μένεις μαλάκας, όπως κάτι άτομα εκεί, με τα οποία κάναμε και μια "συζητησούλα". Καλά που δεν τους είδε ο συγκλονισμένος Μεσουγκάκιας βετεράνος μεταλάς με κατασκευή νταλικέρη, θα είχαμε άλλα. Fuck it, it's all good.

Απόδοση σαν να ακούς το CD. Ο λαιμός μου να ξεχαρβαλώνεται. Για όση ώρα κράτησε το σετ είχα περάσει στον κόσμο μου. Οργή και παράνοια. Αυτό είναι άλλωστε και η μουσική τους. Ένα κοκτέιλ μολότοφ σε ένα μπουκάλι από ερεβώδης νότες και ρυθμούς. Όπως είπε και ο Kidman σε μια φάση "I see allot of angry people here, why? Metal is a happy music... Aaaaaaarrrrrrrrrrrrrrrrrgggg"... και πανδαιμόνιο από κάτω.

Μας ευχαρίστησαν [ΞΑΝΑΡΘΕΙΤΕ ΣΥΝΤΟΜΑ!] και για 5 λεπτά δεν είχα άλλο θυμό μέσα μου... Με τον προαναφερθέντα βετεράνο του metal ανταλλάξαμε δυο κουβέντες μόνο.
-Γάμησαν...
-Τι να πως φίλε μου! Φεύγω τώρα...
Και οι δύο με ένα χαμόγελο μέχρι τα αφτιά :)

Νομίζω ότι θα έπρεπε να τους είχαν μετά τους Lacuna Coil, αλλά ίσως με τόση ένταση και στο καπάκι Ιced Earth να είχαμε αυτόματες ανθρώπινες αναφλέξεις! Το αναγκαίο check [τι με νοιάζει; Είδα τους Meshuggah!] και καθώς είχε βραδιάσει πια η ατμόσφαιρα ήταν ότι έπρεπε για το μελωδικό στυλ τους. Μπράβο στα παιδιά. Εξαιρετική παρουσία. Τις έχουν κερδίσει τις σκηνές με την αξία τους. Ναι, ναι μπορεί να είναι πολύ "ήσυχοι" για τους απόλυτους Έλληνες μεταλοπατέρες, όμως και ωραία μουσική παίζουν και πολύ όμορφο θέαμα προσφέρουν. Τα φωνητικά θα μπορούσαν να είναι λίγο καλύτερα στη μίξη, αλλά ο ήχος ήταν δυνατός και ογκώδης, ειδικά το μοντέρνο κλικακλουκα του μπάσου. Με εξέπληξε θετικά και η συμμετοχή του κόσμου. Βέβαια, ένα μέρος του κοινού [hint] είχε έρθει γι' αυτούς και για να θάψει με τόνους δηλητηρίου το Χριστινάκι [μμμμμμ]. ;) Γούσταρα!

Ένα δευτερόλεπτο (κυριολεκτικά!) αφού μας είπαν αριβεντέρτσι οι Ιταλοί μια γνωστή "ποδοσφαιρική" ιαχή άρχισε να ακούγεται. ICED EARTH! ICED EARTH! Ο κόσμος πύκνωσε σε σημείο σκασμού, αλλά εγώ κράτησα την έπαλξη μου με προνομιακή θέα στη σκηνή και μόλις μερικά μέτρα από αυτή. Όπου ο ήχος είναι ιδανικός δηλαδή. Η ατμόσφαιρα ήταν εκρηκτική. Και επιτέλους!

Το τι έγινε μπορείτε ίσως να το φανταστείτε, αλλά όσοι δεν το ζήσατε απλά χάσατε. Για να γίνω σαφής, ένα PA τέτοιου επιπέδου πρέπει να βγάζει άνετα μισό μεγαβάτ ισχύος. Φανταστείτε τώρα μερικές χιλιάδες ανθρώπους να ΠΝΙΓΟΥΝ με τις φωνές τους ένα ενισχυόμενο ήχο από μια φωνάρα όπως του Barlow. Ο κόσμος τραγουδούσε όσο πιο ΔΥΝΑΤΑ μπορούσε ΟΛΟΥΣ, μα ΟΛΟΥΣ τους στίχους, Σ Υ Ν Ε Χ Ε Ι Α. Τραγουδούσε τις μελωδίες [τα γνωστά ωωωωωωοοοο] και τα χέρια μονίμως στον αέρα. Fuck yeah, αυτή είναι η metal έκσταση. Καμία, ΚΑΜΙΑ άλλη μουσική δεν δημιουργεί τέτοια ενέργεια. Απλά δεν υπάρχει σύγκριση. Ατελείωτο moshing από κάτω, δυνατός ήχος, μπορούσε και καθαρότερη μίξη, αλλά αλήθεια και unplugged να παίζανε θα γινόταν ο ίδιος Π Α Ν Ι Κ Ο Σ. Η Ελλάδα λατρεύει τους Iced Earth. Δεν είναι μια μπάντα μεγαθήριο όπως οι Maiden ή Metallica [φτου φτου φτου Στάνγκερ], αλλά είναι η δικιά μας μπάντα. Μόνο έτσι μπορώ να εξηγήσω αυτή την πώρωση, την ένταση, την αγάπη.

Οι Iced Earth έχουν έρθει πολλές φορές, αλλά ακόμη και ο Schaffer και ο Barlow είχαν μείνει έκθαμβοι από την ανταπόκριση. Τα νεώτερα μέλη [Schaffer κράτα τους καμιά εβδομάδα ακόμη :p] δεν νομίζω να έχουν ξαναδεί κάτι τέτοιο... Δεν παίξανε όσο θα θέλαμε. Θα θέλαμε περίπου τέσσερις ώρες :@, αλλά δεν πειράζει. Δεν έχει νόημα αν θα παίξουν το τάδε ή το δείνα τραγούδι. Σημασία έχει η ενέργεια. Και χθες, ήταν μια νύχτα που θα θυμόμαστε. Ευχαριστούμε Iced Earth, ευχαριστούμε παιδιά.

Ε μετά από αυτό τι να περιμένεις. Όσοι δεν αποχώρησαμε [γουστάρω μία μπάντα και κοροϊδεύω όλους τους υπόλοιπους] ψάχναμε απεγνωσμένα για νερά που τελείωσαν(!). Και η ξινισμένη μούρη του τύπου και των γκόμενων στο "stand" ήταν για ξύλο. Στα αρχίδια μας.

Εγώ είχα εξαντληθεί, αλλά ως πάγια στάση σέβομαι [και θαυμάζω -- περισσότερα στα παραλειπόμενα] όλους τους μουσικούς. Θα τους έβλεπα και τους Venom. Τη μπάντα που έδωσε τον τίτλο σε ένα ολόκληρο ιδίωμα. Black Metal. Εκρήξεις, φωτιές, καπνογόνα, moshing και ο κ.Cronos. Μορφή, όπως και το δει κανένας. Έχει έναν αέρα σατανίλας και περπατάει στη σκηνή λες τα αρχίδια του ζυγίζουν τρεις τόνους [η ζυγαριά έδειξε μόλις δύο! :@]. Επιβλητικός. Μόνο "ατόπημα" το καημένο το Jazz Bass που έγινε δυο κομμάτια στο τέλος :@ Nooooooooooo! :@

Finito la musica λοιπόν. Σύραμε τα ποδάρια μας ως το πουλλλλμαν, ο γράφοντας απόλυτα ικανοποιημένος. Ολονύκτια επιστροφή στη Σαλόνικα με την αγέλη των μεταλάδων που ξεκίνησε να γυρίζει εξαντλημένη, αλλά χαρούμενη. Metal |..|

Σχόλια
Έριξα μια ματιά στα γνωστά forum και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω μερικά άτομα. Γκρίνια ατελείωτη. Τι να πω; Δεν πέτυχαν τα κεφτεδάκια της μαμάς; Δε ανέβασε level ο χαρακτήρας στο σκατό RPG που παίζει; Ψάχνει να ικανοποιήσει τον εγωισμό του γιατί για άλλη μια φορά έκατσε σπίτι να διαβάσει για τις συναυλίες από τον υπολογιστή του; Σίγουρα όλα δεν ήταν τέλεια. Και λοιπόν; Εκεί πας για να περάσεις καλά! Όλοι ξέραμε ότι οι μπάντες δεν θα παίξουν ολόκληρα δύωρα set! Προς τι οι μαλακίες;

Ο ήχος ήταν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ καλός. Γεμάτος, δυνατός, χωρίς να σε ξεκουφαίνει παρά το θηριώδες της ισχύος του και του σχεδόν αδύνατον του να κάνεις "τέλεια" ζωντανή μίξη στη βαβούρικη μουσικής μας. Αν εσύ καθόσουν σε μια καρέκλα στο πλάι και ήθελες να ακούς καλό ήχο πάνε στα μπουζούκια. Γαμώ την γκρίνια μου μέσα.

Και το χειρότερο. Όχι απλά δεν καταλαβαίνω, αλλά αγριεύω όταν ακούω από μουσικούς του καναπέ ή ακόμη χειρότερα τελείως ΑΣΧΕΤΟΥΣ να κοροϊδεύουν επαγγελματίες μουσικούς. Οι Meshuggah παίζουν δύο ακόρντα. Σώπα ρε μάστορα! Σώπα ρε Σατριάνι! Για όνομα του άγιου πουσταρά! Ακούμε ακραία μουσική! Τι σχόλια είναι αυτά; Καλά να μην πιάνουν το "θόρυβο" οι απ' έξω και δικαίωμα τους, αλλά να το ακούς από κάποιους που αυτοαποκαλούνται μεταλάδες είναι θλιβερό. Θλιβεροί είστε. Αντί να διασκεδάσετε το μόνο που σας νοιάζει είναι να κάνετε μίζερη κριτική. Σαν φίλαθλοι ποδοσφαιρικών ομάδων. Έλεος πια...

Aftermath
Συνολικά ωραία διοργάνωση και ελπίζω να επιβιώσει και να βελτιωθεί και άλλο! Και να συνεχίσει να φέρνει ονόματα όχι μόνο εκ του ασφαλούς!

Καλό καλοκαίρι σε όλους του Μεταλάδες.

Οι φωτογραφίες που έβγαλα είναι άθλιες δυστυχώς... :(
Ευτυχώς υπάρχει το ιντερνετς ;)

ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ MESHUGGAH ΑΥΡΙΟ!
ΚΛΕΙΣΤΕ ΚΑΝΑ ΤΡΙΩΡΟ ΓΙΑ ICED EARTH!

ΥΓ. Πάω για ύπνο... :O