Metal - Είναι το καλύτερο III

Mastodon - Crack The Skye
Οκ. Ο δίσκος αυτός χρειάστηκε τα 6 στάδια για να αρχίσει να μου αρέσει. Το πρόβλημα είναι ότι απέχει ΠΑΡΑ πολύ από το τι θα περίμενε να ακούσει κάποιος από τους Mastodon του Leviathan. Τα τραγούδια χαρακτηρίζονται από μια Rush-ική απλωσιά, μια 70s prog μαστούρα και μια ολίγον βαβούρικη, αναλογική, μαλλιαρή βρώμα. Μετά από αυτές τις κατατοπιστικότατες περιγραφές μου οφείλω να παραδεχτώ πως ο δίσκος τελικά μου άρεσε! Και μάλιστα πολύ!

Απαιτεί πολλαπλές ακροάσεις χωρίς καμία προδιάθεση για τον ήχο και τις συνθέσεις. Μόλις όμως περάσεις τον πρώτο σκόπελο της διάρκειας και της διαστρωματωμένης πολυπλοκότητας [τςςςς], αρχίζεις να ανακαλύπτεις πόσο ατμοσφαιρικά, σκοτεινά και ασήκωτα είναι τα κομμάτια. Τα πιο εθιστικά στοιχεία αυτή τη φορά δεν είναι τα riff, αλλά οι φωνητικές μελωδίες, που συχνά μου ακούγονται σαν μια μαστουρωμένη ψαλμωδία.

Παρόλα αυτά νομίζω ότι πολλές από τις κριτικές που διαβάζω και εκθειάζουν το δίσκο είναι λίγο υπερβολικές. Είναι πραγματικά ωραία μουσική και αρκετά διαφορετική από το σημερινό metal, αλλά εντάξει, δεν είναι και η νέα βίβλος του metal, ας χαλαρώσουν λιγάκι...

Candlemass - Death Magic Doom
Ο δίσκος επρόκειτο αρχικά να ονομαστεί Hammer Of Doom. Και όντως. Είναι μια βαριοπούλα που την βλέπεις να έρχεται αααααργααααά προς τα μούτρα σου και στα στα κάνει κιμά :@

Πολύ ωραία και άμεσα προσβάσιμα κομμάτια ασύστολης, τρισκατάρατης doomίλας, χωρίς όμως να λείπουν και τα πιο γρήγορα ξεσπάσματα. Εξαιρετική παραγωγή και ΦΩΝΑΡΑ ο Lowe. Ποιος καλόγερος είπαμε;

Ο δίσκος δε χρειάστηκε όχι τα 6 στάδια, αλλά ούτε μισό :p Βάλτε τον. Δεν σκοτείνιασε, όχι. Απλά το έρεβος σας κατάπιε. Αργά και βασανιστικά... Dooooooooooooooooom... \m/

Ain't no sunshine where I go
I stand where no roses grow
Desperate in the Typhoon
Swinging the Hammer of Doom

Isis - Wavering Radiant
Ακόμη ένας αθεράπευτα progressive δίσκος; Τι έπαθα; :p Μόνο που αυτή τη φορά δεν είναι τόσο στρυφνός στην αρχική του ακρόαση όσο των Mastodon, άλλωστε οι Isis δεν είναι χθεσινοί σε αυτό το στυλ...

Μελαγχολικά, αργόσυρτα, βαριά, σκοτεινά, εξόχως δομημένα, ατμοσφαιρικά κομμάτια.

Αν ψάχνεται για ταχύτητα ή αμεσότητα δεν θα την βρείτε εδώ. Αν όμως ψάχνετε για την παγωμένη ομορφιά μέσα στο σκοτάδι, ήρθατε στο σωστό μέρος...