We watched the silver rain
Τι όμορφη η εικόνα μιας βουβής πόλης, μια κρύα βροχερή νύχτα.
Αμέτρητες αντανακλάσεις πάνω στις ασημένιες σταγόνες, αμέτρητες σκέψεις...
We used to care
But things have changed
Where joy should reign
Painted lines on your face
To grasp your gaze restrained
So tranquil the outside rain
Stillborn, my child
Underneath the skull of night
The cold has a voice
The one that made me so old
And sweet determination
That versatile thing
It's not consolation
You are here to learn
We were born in this town
Where we cherished quiet rain
Stories everywhere
Lives were sculpted here
In this town where few know love
Our communality once so strong
Things here have changed
It airs no need to hold
I would like to meet the villain somewhere
He who tore apart
Burn his eyes with fire
And then step back, fall into peace
And watch the silver rain
The tranquil silver rain
Burst - (We watched) The silver rain
ώρα για να αράξουμε με ένα ζεστό καφέ στο χέρι σε μια πολυθρόνα διπλα στο τάμι και να χαζάψουμε τη βροχή να ξεπλένει την πόλη και την χυχή μας, ώρα για χαλάρωση και απόλαυση της στιγμής!;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ ρε φίλε αυτό το post σκεφτόμουν να κάνω :) Επιτέλους χειμώνααααας!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπωωωω πολλα λάθη έκανα, :S
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι πρέπει για μελαγχολικό metal \m/
ΑπάντησηΔιαγραφήNemo, μπήκε ο Σημίτης μέσα σου :p
Καλός ο χειμώνας αρκεί να μην ανεβάζεις πυρετό :@
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε φταίει ο χειμώνας! Οι κακές συναναστροφές φταίνε!
ΑπάντησηΔιαγραφή