The great misconceptions of Greeks

Δεν υπάρχει ξένη λέξη για το "φιλότιμο", άρα η έννοια είναι άγνωστη στους Βαρβάρους. Μάλιστα. Δεν υπάρχει και ακριβής ελληνική μετάφραση για το motherfucker, αυτό σημαίνει κάτι; Μπορεί να μην υπάρχει ακριβής μετάφραση, αλλά οι έννοιες της αξιοπρέπειας, της τιμής, της αξιοκρατίας και του αλτρουισμού, που περιέχει αυτή η λέξη, είναι χαρακτηριστικά του ανθρώπινου ψυχισμού, υπάρχουν σε κάθε άνθρωπο πάνω στη γη. Και δυστυχώς μπορεί η λέξη να υπάρχει στα λεξικά μας, όμως η ουσίας της είναι ολοένα και πιο δυσδιάκριτη και σπάνια στην ελληνική κοινωνία.

Οι ξένοι μας ζηλεύουν γιατί ξέρουμε να ζούμε καλά. Αφάνταστη ανοησία. Εκτός αν ο τρόπος που διασκεδάζει κάποιος είναι ποσοτικοποιήσιμος με σταθμικούς συντελεστές τα γαρύφαλλα στα μπουζουξίδικα. Η κάθε εθνική ομάδα έχει άλλους τρόπους διασκέδασης, άλλες πιο εξωστρεφείς, άλλες λιγότερο. Οι ξένοι δεν μας ζηλεύουν. Σίγουρα αν ζούσα στη Σουηδία δεν θα ζήλευα τη διαφθορά, την ανομία και τη στασιμότητα της Ελλάδος. Αν ήθελα να δω τις παραλίες της, θα την επισκεπτόμουν το καλοκαίρι,καθώς ο μισθός μου θα το επέτρεπε άνετα. Μάλιστα θα σκεφτόμουν να πάω στην Τουρκία, που προσφέρει σαφώς ποιοτικότερες υπηρεσίες.

Οι Αμερικάνοι είναι απολίτικ, αφελείς και φονιάδες, οι Γερμανοί τεχνίτες της γενοκτονίας και κρύοι. Καθώς και κάθε άλλο γελοίο στερεότυπο που αναπαράγεται για να προάγει τι; Το ελληνικό DNA μας; Ένα μεγάλο μέρος των Αμερικανών είναι άκρως πολιτικοποιημένοι, ο Ναζισμός ήταν ένα καταστροφικό κεφάλαιο στην ιστορία της Γερμανίας και του κόσμου, όμως αυτά δεν προσδιορίζουν τον κάθε άνθρωπο που ζει μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα δυτικά μας. Η καθημερινότητα των ανθρώπων των περισσότερων "ανεπτυγμένων" χωρών μοιάζει πολύ περισσότερο από ότι διαφέρει.

Ο κόσμος είναι αρκετά πιο περίπλοκος από ότι μια αναγωγή στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή, που γίνεται συνήθως μέσα από το στενό πρίσμα την ημιμάθειας, επιτρέπει να φανεί.

Αλλά αντίστοιχα, ο τρόπος με τον οποίο όλοι οι Έλληνες παρουσιάζονται σαν κλέφτες και τεμπέληδες από ένα μεγάλο μέρος των ξένων ΜΜΕ, δημιουργεί εξίσου βλακώδη και άδικα στερεότυπα. Πέρα από όλες τις στρεβλώσεις του κράτους μας, τη διασπάθιση των κοινοτικών πόρων και την αρπαχτή, υπάρχουν τίμιοι άνθρωποι σε αυτό το γαμημένο τόπο.

Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, αυτό που χρωστάει η Γερμανία στις χώρες του Νότου δεν είναι οι πολεμικές αποζημιώσεις. Η Γερμανία στη δεκαετία του ευρώ διατήρησε σταθερούς τους μισθούς της και αύξησε έτσι δραματικά τις εξαγωγές της και την ανταγωνιστικότητα της, γιατί ουσιαστικά το ευρώ είναι το μάρκο με άλλη εικονογράφηση. Ο "φτωχός" Νότος έχασε τη δυνατότητα προσαρμογής της ανταγωνιστικότητας του με την υποτίμηση των εθνικών νομισμάτων, που πια δεν διέθετε και φυσικά ήταν αδύνατο να ακολουθήσει ξαφνικά την τεράστια βιομηχανία της Γερμανίας.

Επομένως, η Γερμανία δεν ήταν το κορόιδο που πλήρωνε τις σπάταλες, διεφθαρμένες χώρες. Επωφελήθηκε ποικιλοτρόπως από το σύστημα της Ευρωζώνης, που ήταν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της.

Ναι, μπορεί η ανικανότητα των κυβερνήσεων μας να είναι μνημειώδης, αλλά οι Γερμανοί δεν είναι οι χαμένοι σε αυτό το παιχνίδι.

Ο κόσμος είναι περίπλοκος. Ας μην απλοποιούμε τα πάντα προς χάριν ευκολίας, μας κάνει να ακουγόμαστε απλά ηλίθιοι.