Διυλίζοντας τον κώνωπα

Έχω σταματήσει να αναφέρομαι ιδιαίτερα στην ελληνική πραγματικότητα, όχι τόσο γιατί αψηφά κάθε λογική ανάλυση, αλλά γιατί δε διαφέρει και πολύ από ότι γίνεται και στον υπόλοιπο κόσμο.

Σίγουρα εδώ έχουμε ένα διαφορετικό μείγμα απίστευτης ανικανότητας, προχειρότητας και γελοιότητας, αλλά η ουσία είναι η ίδια. Υπερχρεωμένα κράτη που προσπαθούν να προσαρμόσουν τα νούμερα τους σε οικονομικά μοντέλα που έχουν αποδεσμευτεί από την πραγματικότητα.

Εμείς φτάσαμε σε αυτό το σημείο γιατί προτιμήσαμε να δημιουργήσουμε ένα πελώριο πελατειακό κράτος, άλλοι γιατί είχαν εκτεθεί σε "τοξικά" χρηματοοικονομικά προϊόντα, άλλοι γιατί παρέδωσαν την οικονομία τους σε παίκτες και νούμερα. Το τραγικό είναι ότι καμία σοβαρή συζήτηση δεν γίνεται για τα πραγματικά αίτια και την τελική αντιμετώπιση του προβλήματος.

Σχεδόν με τρόμο παρακολουθώ τις μαριονέτες της πολιτικής να ξερνάνε ανούσιες αηδίες, προκάτ λόγους, λες και αγορεύουν σε κάποιο εικονικό ακροατήριο. Τα σκοινιά τους φαίνονται. Μιλάνε για την "ανταγωνιστικότητα", που σήμερα νοείται ως ο συνεχώς μειούμενος μισθός των δούλων, ώστε τα νούμερα να μας βγαίνουν. Ο κομουνιστικός καπιταλισμός της Κίνας και τα sweat shop της Ινδονησίας είναι το νέο ιερό δισκοπότηρο της εργασίας.

Και μετά πέφτουν οι διαφημίσεις. Καταναλώστε. Ξοδέψτε. Δουλέψτε. Καταναλώστε.

Δογματική προσήλωση σε αποτυχημένες ιδεολογίες, δεξιά, αριστερά και σε τρίτους δρόμους. Ρηχές αναλύσεις και μεγάλα λόγια, ευθυνοφοβία και θόρυβος. Θεοποίηση της οικονομίας. Παραλογισμοί!

Μπορεί η λέξη διαφθορά να χαρακτηρίζει το σύστημα, αλλά μία άλλη λέξη χαρακτηρίζει τις κοινωνίες μας, διάβρωση... Το περίεργο είναι ότι είτε είμαστε πολύ ηλίθιοι για να δούμε ότι το οικοδόμημα καταρρέει είτε έχουμε περάσει στην απάθεια του τελικού σταδίου της ασθένεια μας.

Στην Αίγυπτο χρειάστηκαν δυο εβδομάδες για να καταρρεύσει ένα καθεστώς 30 χρόνων. Ήταν μια επανάσταση. Όμως η λέξη επανάσταση περιέχει μια κυκλική ιδιότητα. Δε χρειαζόμαστε μια ακόμη αλλαγή, χρειαζόμαστε επιτέλους μια οριστική λύση, μια οριστική απόφαση. Έχουμε τη γνώση, δεν έχουμε την παραμικρή θέληση για να την πάρουμε...

Και το θέατρο συνεχίζεται...