Φτάνει

Από την είσοδο της Ελλάδας στο μηχανισμό "στήριξης" [αχαχαχα] και έπειτα ζούμε διαρκώς την ημέρα της μαρμότας. Όταν πλησιάζει ο τριμηνιαίος "έλεγχος", η κυβέρνηση ξυπνάει από τον καραμανλικό λήθαργο της, καταλαβαίνει ότι δεν έχει κάνει ΑΠΟΛΥΤΩΣ τίποτα, ακολουθεί ένας καταιγισμός φημών, απειλών και πιέσεων περί χρεοκοπίας, πανικοβάλλεται, προβαίνει σε σπασμωδικές κινήσεις και μπλόφες που, νομοτελειακά και σχεδόν κωμικά, καταλήγουν σε νέα μέτρα χωρίς στόχευση άλλη από την αριθμητική "κάλυψη" των προγραμματικών αστοχιών της, εξασφαλίζει μια ακόμη δόση με επαχθέστερους όρους και στη συνέχεια κρύβεται και πάλι στην τρύπα της και κοιμάται για τρεις μήνες...

Ειλικρινά δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται αυτό το φιάσκο. Ας αποφασίσουμε και εμείς και οι ξένοι τι στο διάολο θέλουμε. Κάπου η υπομονή έχει και τα όρια της. Όταν συνέχεια ξεφτάς τις άκρες του λογικού δε θες και πολύ για να φτάσεις στην παράνοια... Και κάπου τα νεύρα θα σπάσουν.