Οι θρασύδειλοι

Σήμερα στο Σύνταγμα ένας άνθρωπος τίναξε τα μυαλά του στον αέρα μέσα στη δίνη της απόγνωσης του... Στο σημείωμα του ο αυτόχειρας ανέφερε πως ο λόγος ήταν το οικονομικό αδιέξοδο που βρέθηκε λόγω της κρίσης. Αμέσως οι θρασύδειλοι κινητοποιήθηκαν. Ξέρασαν τα γελοία επιχειρήματα τους. Το γεγονός δεν πρέπει να συνδεθεί, είπαν, με την συγκυρία... Δεν πρέπει να γίνει αντικείμενο λαϊκισμού... Ήταν ένα τυχαίο περιστατικό.

Δεν είχα αντιληφθεί ότι οι δυνάμεις της αριστεράς ή της πατριωτικής δεξιάς ή των αρνητών του μνημονίου έχουν πλέον στις τάξεις τους αντιμνημονιακούς μουτζαχεντίν, στρατιώτες αυτοκτονίας πρόθυμους να θυσιαστούν για να μην σωθεί η Ελλάδα από τα δύο "μεγάλα" κόμματα, που τόσο αγώνα έδωσαν με επικεφαλής τον αγαθό τραπεζίτη. Απλά το ότι ο άνθρωπος είπε ξεκάθαρα τους λόγους που τον οδήγησαν στην τραγική αυτή απόφαση δεν σημαίνει ότι πρέπει να τον πιστέψουμε κιόλας...

Και οι θρασύδειλοι συνεχίζουν να κουνάνε το στόμα τους, σαν τη μαριονέτα του εγγαστρίμυθου, τα χέρια των αφεντικών τους απροκάλυπτα ορατά.

Οι εκλογές λένε είναι μια όχληση στον δρόμο προς τη σωτηρία μας. Είναι ένα αναγκαίο κακό, που το επιβάλει το ενοχλητικό Σύνταγμα. Δε χρειάζονται λαϊκισμοί πια, βλέπετε δεν υπάρχουν εύκολοι τρόποι να εξαγοραστούν οι ψήφοι. Βιάζονται να τελειώνουν, να εκλεγούν κακήν κακώς δυο κόμματα, προσυμφωνημένα να συνεργαστούν, με κάποιον νέο δηλωσία στο τιμόνι ή γιατί όχι με τον ίδιο μπάσταρδο τραπεζίτη. Άλλωστε μέχρι στιγμής έχει κάνει έξοχη δουλειά για τα αφεντικά του...

Τελικά αυτή η Δημοκρατία είναι πολύ ενοχλητική. Δίνει λόγο σε όλους, όσους δε δέχονται να φιμώνονται, δίνει το δικαίωμα και την ευθύνη της απόφασης σε όλους. Αρκεί να θέλουν να την αναλάβουν...