Crowd dissonance

Είναι γνωστό ότι τίποτα δεν εξαιρείται από τον νόμο του Μέρφι. Η αστοχία υλικού είναι δυστυχώς κάτι το αναπόφευκτο, ακόμη και αν είσαι κάποιος που σαν τον γράφων φροντίζει τον εξοπλισμό του. [σημείωση: εεε... για ακουστικά θα μιλήσω... :@]

Σήμερα λοιπόν τα ακουστικά που προτιμάω εδώ και χρόνια τα έπαιξαν. Ναι την πάτησα σαν άλλος Anton. Και κάθε φορά που βρίσκομαι εκτεθειμένος στην δυσαρμονία της οχλαγωγίας θυμάμαι γιατί δεν βγαίνω ποτέ από το σπίτι χωρίς τα ακουστικά και μερικά gigabyte metal...

Στη διαδρομή του λεωφορείου έμαθα για την υστερική που είχε κάτι με έναν Ηλία και φώναζε στο κινητό, για την κοπελιά που δεν θα πάει ζούμπα γιατί έχει διάβασμα, άκουσα το φλέμα του παππού, ότι ένας γιατρός θα πάει να πάρει τις μπότες του σκι και ότι είχε κόσμο στο ΙΚΑ. Ωραία... Στον δρόμο άκουσα ότι κάποιος δεν ήθελε σχέση με μια, ότι όλοι είναι κλέφτες και επίσης κάτι για χακούνα ματάτα και "χλου χλου κλοκ κλοκ" ή όπως πάει η συγκεκριμένη αφρικανική διάλεκτος του Africa Center, του πολυκαταστήματος που έχει παραρτήματα παντού σε όλη την Τσιμισκή.

Μετά από όλα αυτά απλά πήρα τα AKG 309, οκτώ ευρώ από το Public και έσωσα τα νεύρα μου. Εξαιρετικός ήχος για τα λεφτά τους, ακόμη καλύτερα από τα Philips.

Το πιο αποπνικτικό πράγμα μέσα στις πόλεις δεν είναι ο απόλυτα μολυσμένος αέρας, είναι η δυσαρμονία της πολυκοσμίας.

Τα ακουστικά δεν είναι πολυτέλεια, είναι εξοπλισμός διατήρησης των ζωτικών λειτουργιών ;)