Ignoratio Elenchi

Πριν μερικά χρόνια δεν υπήρχε τίποτα που να με κάνει να παθιάζομαι περισσότερο από το να προσπαθώ να υπερασπιστώ την κοινή λογική σε μια συζήτηση. Όταν άκουγα απίστευτες ανοησίες να εκστομίζονται με μεγάλη φυσικότητα ήταν σαν να κουνούσαν το κόκκινο πανί μπροστά σε έναν ταύρο.

Μεγαλώνοντας λίγο, κατάλαβα ότι το να προσπαθήσεις να συζητήσεις λογικά με τους περισσότερους ανθρώπους είναι σαν να προσπαθείς να αναλύσεις τις μεταφυσικές προεκτάσεις της κβαντικής μηχανικής με μια δεκαοχτούρα...

Οι περισσότεροι άνθρωποι έρχονται σε μια συζήτηση φέροντας ακλόνητες προκαταλήψεις συνδυασμένες με ημιμάθεια ή απόλυτη άγνοια. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο λόγος της συζήτησης είναι να επιβεβαιώσουν στον εαυτό τους την απόλυτη αλήθεια και ορθότητα των προκαταλήψεων τους, άρα οποιοσδήποτε διάλογος είναι εξ'ορισμού άσκοπος.

Άλλοι απλά συζητούν προσπαθώντας να κερδίσουν την επιχειρηματολογία σαν να είναι δικηγόροι. Δεν ενδιαφέρονται για το περιεχόμενο των επιχειρημάτων ή για να αποκομίσουν κάτι εποικοδομητικό από την συζήτηση, απλά προσπαθούν να υπερνικήσουν τον αντίπαλο τους. Στην βλακεία.

Άλλοι πάλι ξεκινάνε από τόσο διαφορετικές οπτικές που ο διάλογος είναι ένας παράλληλος μονόλογος χωρίς το παραμικρό σημείο επαφής.

Τι έχω μάθει λοιπόν στα σχετικά λίγα (ή πολλά) χρόνια της ύπαρξης μου σε αυτόν τον πλανήτη; Ότι το να προσπαθείς να συζητήσεις με τέτοια άτομα είναι απλά χαμένος χρόνος, σπατάλη ενέργειας και άσκοπη έκκριση αδρεναλίνης. Δεν μπορείτε να τους σώσετε όλους από την βλακεία τους.

Απεμπλακείτε από την συζήτηση και αποκλιμακώστε την ένταση, εσείς θα γλυτώσετε το εγκεφαλικό και αυτοί θα μείνουν ικανοποιημένοι μέσα στην ανοησία τους.

ΥΓ. Δεν έχω τίποτα ενάντια στο χαριτωμένο ιπτάμενο ον και λυπάμαι αν το προσέβαλα.