Megadeth - Live στη Θεσσαλονίκη (19-6-2005)

Megadeth, το έργο της ζωής του Dave Mustaine, το έργο που ξεκίνησε από την οργή του για τον τρόπο που τον άδειασαν οι Metallica, ένα έργο που ο ίδιος, ακόμη και σήμερα, φαίνεται πως δεν του δίνει την αξία που του αρμόζει. Βλέπετε ποτέ δεν ήθελε να είναι κάτι λιγότερο από το νούμερο ένα. Ποτέ δεν μπόρεσε να δεχτεί ότι έχασε με εκείνον τον τρόπο την ευκαιρία του να είναι στην πιο γνωστή, στο mainstream κοινό, metal μπάντα.

Μπορεί οι Megadeth να μην έγιναν ποτέ τόσο μεγάλοι (ευτυχώς) όσο οι παλιοί του φίλοι, μπορεί να μην συνεργάστηκε με τον Ja Rule(μπλιαχ!) και να μην εμφανίστηκε στα κωλοστημένα βραβεία του ΜΤV, αυτό που κατάφερε όμως ήταν να δημιουργήσει το δικό του ήχο, το δικό του καυστικό, πολιτικοποιημένο/ενδοσκοπικό στίχο, κατάφερε να κάνει κάτι που μάλλον του διαφεύγει. Δημιούργησε μια από τις μεγαλύτερες metal μπάντες της ιστορίας.

Και με αυτή την εισαγωγή πάμε στο κυρίως θέμα. Megadeth ζωντανά στη Σαλονίκη. Σιγά μη το χάναμε! Εγώ, ο Seventh και ο Sleepless οδεύσαμε προς τη Μονή Λαζαριστών για να πάρουμε τη δόση μας από αγνό metal. Τα εισιτήρια έγραφαν ότι οι πόρτες ανοίγουν στις 7.30. Πριν και καλά θα έπαιζαν κάτι Αυστραλοί. Θα έπαιζαν power. Αυστραλοί και power; Πολύ «ενδιαφέρον» ακουγόταν :@ Κάποιες κακίες για διασκευές Kylie Minogue ακούστηκαν στην πορεία, αλλά εντάξει, τελικά δεν έπαιξαν ποτέ!

Και αυτό γιατί κωλοβαρούσαμε πάνω από μία ώρα μέχρι να ανοίξουν τις πόρτες. Έξω είχαν αρχίσει να μαζεύονται διάφοροι metalheads, από τους φυσιολογικούς, στους λίγο πιο πορωμένους με μπλουζάκια διάφορων συγκροτημάτων, μέχρι και τους κάγκουρες, τους κάφρους και τους τελειωμένους. Σε κάποια φάση ακούγεται «ΈΝΑ, ΔΥΟ, ΤΡΙΑ, ΝΤΟΟΟΟΥ» Χαχα! Αλλά τελικά δεν έγινε τίποτα! Καθώς ο ήλιος είχε πέσει αποφάσισαν τελικά να μας βάλουνε μέσα.

Πολύ ωραίος χώρος για καλοκαιρινές συναυλίες και μόλις είδα τις αιωρούμενες ηχοστήλες ήξερα πως αν μη τι άλλο ο ήχος θα είναι ΔΥΝΑΤΟΣ. Μπόλικος κόσμος μαζεύτηκε, θα έλεγα ότι γέμισε όλος ο χώρος, ενώ ένας μεγάλος αριθμός από φλώρους είχε κάτσει μακριά σε κερκίδα. Αίσχος λέω! Ρε πας σε metal συναυλία για να κάτσεις; Προωθηθήκαμε αρκετά κοντά στη σκηνή λοιπόν και περιμέναμε. Σε μια φάση παίζει το έπος των Pantera, Walk και κάποιοι από πίσω μας, πολύ metal όμως, μιλώντας μεταξύ τους λένε «Metallica έβαλε;». Τα κόκκαλα του συγχωρεμένου Dimebag Darrel έτριξαν, όπως εκείνα τα τιτάνια, βρωμερά riff που έπαιζε. Αφού ο Sleepless τους μόρφωσε με ευγενικό τρόπο, αυτοί επέμεναν «Μπα πολύ αργό είναι για Pantera...» :@ Τους αφήσαμε στην άγνοια τους... [ενώ έπρεπε τουλάχιστον να πλακωθούμε στο ξύλο! :p]. Ο κόσμος άρχισε να φωνάζει Megadeth, Megadeth, κάποιοι Burzum, Burzum :@ :@ :@ και ευτυχώς σύντομα βγήκαν οι Megadeth στη σκηνή!

Με το που ακούμπησε η πένα στη χορδή της κιθάρας του Mustaine ξεκίνησε ένα τρελό pit που δε σταμάτησε μέχρι που τελείωσε η συναυλία! Μιλάμε για ποοοολύ ξύλο! Μάλιστα κάπου εκεί μέσα ένας τυπάς πρέπει να είδε όλη τη συναυλία ανάποδα, καθώς για περίπου δύο ώρες βλέπαμε τα ποδάρια του στον αέρα! :@ Που και που ξεγλιστρούσε από το pit κάποιος σε πολύ άσχημη κατάσταση, ζαλισμένος, τσατσαλισμένος, έτοιμος να μείνει στον τόπο ρε παιδί μου. Πώρωση! Χεχε :@

Μετά από ένα συνεχόμενο θέρισμα, με νομίζω πέντε κομμάτια, ο Dave μας καλωσόρισε [νομίζαμε ότι το ξέχασε!], είπε τι ωραία που είμαστε και συνέχισε τον καταιγισμό. Ο ήχος εξαιρετικός, η μπάντα εκτελούσε έξοχα τα κομμάτια και αν και δεν είναι και οι πιο εκδηλωτικοί τύποι βγάζουν πολύ ενέργεια. Ωραίος και ο drummer, με τη χαίτη να ανεμίζει πάνω από τον ανεμιστήρα [ο Seventh τον ειρωνεύτηκε λέγοντας «Πφφφ, ο drummer των Stratovarius είναι;». Επίσης μου υποσχέθηκε ότι θα μου πάρει ένα kit ίδιο με το δικό του! Απαστράπτον, δίκασο, με το έξαλλο στήσιμο στα πιατίνια του! :p], φοβερός ο Mustaine που κράτησε σε όλη τη διάρκεια την ίδια ενέργεια και τη... φωνή του, κάνοντας το trademarked καμπούριασμα πάνω από την flying V του και φυσικά ο κόσμος τρελαμένος να φωνάζει τους στίχους και να χτυπιέται. Τι άλλο να ζητούσε κανείς;

Κάπου στη μέση, ο Dave ανέφερε τη λέξη «Αμερική» θέλοντας να προλογίσει το System Has Failed, χρησιμοποιώντας τον Michael Jackson για παράδειγμα :p, μερικά μπου μπου ακουστήκαν, αλλά μετά ο κόσμος τον χειροκρότησε καθώς και ο ίδιος είπε «I’m not your typical American». Πολύ φάση είχε όταν είπε κάτι και για τσιγάρα, με αποτέλεσμα να φύγουν πακέτα στη σκηνή, για να συμπληρώσει «I said I don’t want one! Stop fucking throwing them at me!» Χαχα!

Και το χτύπημα συνεχίστηκε. Πώς θα γινόταν αλλιώς εξάλλου, αφού η setlist ήταν έξοχη, περιλαμβάνοντας όλες τις κομματάρες από τις περισσότερες δουλειές τους. A Tout Le Monde, Symphony of Destruction, Tornado of Souls, Hangar 18... Τι; Δεν είχε Holy Wars; Μετά την κλασσική ψαρωτική αποχώρηση πριν το encore, ο κόσμος απαιτούσε το εν λόγω κομμάτι. Δε ξέρω αν το είχαν έτοιμο ή το έπαιξαν για το γαμώτο, αλλά μόλις ακούστηκε το αρχικό riff, αυθόρμητα ο κόσμος άνοιξε μια δίοδο, σαν την ερυθρά θάλασσα ένα πράγμα, καθώς ήταν σίγουρο ότι πολλοί από πίσω θα ορμούσαν στο pit για μια τελευταία κονιορτοποίση!

Και έτσι τελείωσε και αυτό to live αφήνοντας μου τις καλύτερες των εντυπώσεων. Dave, δεν είναι καλύτερα να έχεις κάτι δικό σου που ο κόσμος αγαπάει, παρά να είσαι απλά «ο κιθαρίστας» των Metallica; Megadeth! Megadeth!

Keep Rocking, Keep Blazing...

1 σχόλιο:

  1. Μια απο τις καλυτερες εμπειριες που εζησα!!!Ιδιαιτερα μολις τελειωνει το Trust,ακολου8ει μια παυση απο τους μεγαδετους,και ο κοσμος αρχιζει να ζηταει τραγουδια απο youthanasia,countdown to extinction.Τοτε με οτι φωνη ειχα και δεν ειχα φωναζω Rattleheaaad!Οσοι ηταν εκει,ξερουν τι ακολου8ησε...τι να πω...απλα ΕΥΤΥΧΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Από το Blogger.