DSLarium
Επιτέλους έκανα τη βουτιά στα τρίσβαθα νερά της σύνδεσης ευρείας ζώνης ή broadband στα ελληνικά. 1Mbps στη Forthnet. Αν και τσαντίστηκα, όπως πάντα, με κάποιες μικροκαθυστερήσεις, όχι παραδόξως από τον ΟΤΕ!, αλλά από την εν λόγω εταιρεία, οι πρώτες εντυπώσεις μου είναι ότι απλά σήμερα δεν υπάρχει άλλος τρόπος να χρησιμοποιείς και εννοώ να χρησιμοποιείς το internet πλην μιας σύνδεσης DSL. Τρομακτική ταχύτητα.
Φυσικά την αξιοποίησα κατάλληλα ;) φορτώνοντας πρώτα το απαραίτητο software, δηλαδή το avast!, to Zone Alarm(Black Ice και μαλακίες! :p), to μtorrent και το Google Earth. Εξαιρετικό, εντελώς δωρεάν λογισμικό.
Ε... χεχε... βρήκα τυχαία και κάτι δίσκους :p
Λοιπόν το Blood Mountain των Mastodon θα γαμίσει. Είναι απίστευτα καλό! Συμπαγές σαν τσιμέντο ταχείας πήξεως με πολύ «καλύτερα» φωνητικά και τιτάνια, σαν βουνό, riff! Οι Mastodon δικαιώνουν αυτό που πολλοί υποπτευόμασταν, πρόκειται για την νέα υπερδύναμη του Metal. Δε σηκώνω συζητήσεις.
Άκουσα και το διαβόητο Christ Illusion. Εντάξει καλό είναι. Slayer. Δηλαδή γρήγορες ταχύτητες, riffaθόνιος, δικασιές, ο Araya να ωρύεται και ουσιαστικά ανύπαρκτο μπάσο. :p Α ναι και η εμμονή του King με κάποιες αντιλήψεις περί θρησκείας. Συμφωνώ ρε Kerry, αλλά γράψε και τίποτα άλλο. Δεν είμαι και ο μεγαλύτερος fan των Slayer, αλλά ο δίσκος ακούγεται πολύ ευχάριστα, ειδικά Κυριακές πρωί όταν από κάτι ανοικτά παραθυρόφυλλα ακούγεται ο Χριστόδουλος! Μουχαχα!
Τέλος έριξα μια αυτιά σε τρία νέα κομμάτια των αγαπημένων μας Maiden. Τα έχουν ανεβάσει στο site τους. Το Reincarnation of Benjamin Breeg είναι ωραίο κομμάτι, όμως τα Brighter Than A Thousand Suns και Different World αρχικά δεν με ενθουσίασαν. Μουσικά είναι κλασικά Maiden με ωραίες μελωδίες, αλλά κάτι η φωνή του Bruce που δεν μπορεί πια να φτάσει τα υπεράνθρωπα ύψη του παρελθόντος, κάτι αυτός ο τόσο γνώριμος ήχος, ρυθμός και παίξιμο του μπάσου από τον Steve εδώ και κάτι δεκαετίες και τα κομμάτια μου φάνηκαν λίγο «μικρά» για Maiden. Κάπου εδώ ο Seventh θα με κατηγορήσει ως άθλιο οπαδό των Slipknot! Αλοίμονο όμως! Η μουσική τους έχει την ικανότητα να μπαίνει κάτω από το πετσί σου όλο και περισσότερο με κάθε άκουσμα, ώσπου στο τέλος έχεις κολλήσει χωρίς να το καταλάβεις! Ακούγοντας τα ξανά και ξανά την πάτησα! Πορώθηκα! Όλα κόλλησαν! Οι στίχοι καταρχήν είναι φανταστικοί, πολύ προσεγμένοι, οι κιθάρες ξέρετε και αυτό το άτιμο galloping του Harris δεν λέει να παλιώσει! Αν και τα άλλα κομμάτια είναι έτσι θα λιώσουμε τα ακουστικά πάλι! Up The Irons!
Καταραμένο DSL!
ΑπάντησηΔιαγραφή