Gimme me fuel, gimme me fire

Κάθομαι στον Blazer [το pc μου]. Απέναντι μου είναι δυο ράφια γεμάτα με τα βιβλία από τη σχολή. Εφαρμοσμένη Πληροφορική.

Αν τα έβλεπε κάποιος θα σχημάτιζε την άποψη ότι όλοι οι απόφοιτοι της είναι πλήρως καταρτισμένοι στα πεδία του Μάρκετινγκ, των Οικονομικών, της Λογιστική, των Δικτύων, των Λειτουργικών Συστημάτων, του Υλικού και φυσικά σαΐνια σε μια πληθώρα προγραμματιστικών γλωσσών. Θα σχημάτιζε την άποψη ότι όλοι οι απόφοιτοι αυτής της σχολής είναι λαμπροί επιστήμονες**.

Και όμως δεν θα μπορούσε να είναι πιο μακριά από την αλήθεια. Αυτή η σχολή όπως και τόσες άλλες δεν παρέχουν ουσιαστικά εφόδια για να βγει κάποιος στην αγορά εργασίας. Παρέχει γνώσεις επιφανειακές και από κει και πέρα κάνεις ότι σε φωτίσει ο μεγάλος δημιουργός του Σύμπαντος. Το πτυχίο που πήρα σου δίνει μόνο bragging rights [ναι ρε μου αρέσουν οι αμερικανικές εκφράσεις!]. Είναι καλό μόνο για να γίνεις πραγματικός επιστήμονας** ή άμα έχεις βύσμα διάβαινε στα μαρμαρένια αλώνια του Δημοσίου.

Η πραγματικότητα είναι πως αν θες να απασχοληθείς κάπου πρέπει να κάνεις τα εξής. Αρχικά περιμένεις να βρέξει. Μετά κοιτάς τον ορίζοντα ψάχνοντας ένα ουράνιο τόξο. Έπειτα το ακολουθείς μέχρι να βρεις στην άκρη του την κατσαρόλα που μέσα περιέχει τα μαγικά χρόνια [περίπου δύο ή τρία] προϋπηρεσίας που απαιτούνται ακόμη και για δουλειές που λογικά δεν θα έπρεπε...

Vicius Cycle. Πώς να αποκτήσω εμπειρία αν δε με προσλάβεις ρε φίλε και από την άλλη πως να με προσλάβεις όταν δεν έχω την εμπειρία να κάνω τα χίλια πράγματα που θες. Και δε μιλάμε για μεγάλες απαιτήσεις εδώ, έτσι; Μιλάμε απλά για μια αξιοπρεπή εργασία. Που ούτως ή άλλως θα σε πληρώνει λιγότερα από ότι έναν δημόσιο υπάλληλο.

Όμως όπως τόσα άλλα πράγματα στην Ελλάδα η αγορά εργασίας είναι απόλυτα δυσλειτουργική. Με τι όρεξη να ξεκινήσεις μια απαιτητική εργασία όταν ξέρεις ότι κάποιες πολύ πιο εύκολες εργασίες [ευφημισμός για το Δημόσιο] αμείβονται τόσο καλύτερα; Με τι όρεξη να στήσεις κώλο στον εργοδότη σου :@ όταν ακούς γαμημένες συντεχνίες, λέγε με πολιτικοί και δικαστές, να αποφασίζουν αυξήσεις για τους εαυτούς τους σε βάρος ΌΛΩΝ των άλλων; Με τι όρεξη να ξεκινήσεις όταν ξέρεις ότι απλά δεν έχεις τα κατάλληλα εφόδια; Με τι όρεξη όταν πρέπει να καταφεύγεις σε γνωστούς και αγνώστους μπας και βρεις τίποτα...

Και κάθομαι και αναρωτιέμαι... Γιατί δεν πήγα να μάθω να φτιάχνω αυτοκίνητα; Ποια η αξία ενός πτυχίου πληροφορικής στην Ελλάδα όπου η πληροφορική είναι συνυφασμένη με το Word; Ποια η αξία του αν πρέπει ουσιαστικά να κάτσεις ΜΟΝΟΣ σου και να μάθεις όσα χρειάζεσαι για να χωθείς στο χώρο;

Για αυτό θα το ξαναπώ. Επανάσταση. Gimme fuel, gimme fire...

**[Σημ. Επιστήμονας, ο, η. Ουσιαστικό. Η λέξη αναφέρεται στους δάσκαλους και τους καθηγητές, καθώς αυτοί είναι οι μόνοι πραγματικοί επιστήμονες και αληθινοί φωστήρες του έθνους. Χρησιμοποιείται μεταφορικά και για λοιπούς ημί-επιστημονικούς κλάδους.]

Disclaimer: Μιλάω από προσωπική εμπειρία. Αν εσείς την έχετε καλύτερα δεν ευθύνομαι εγώ. Πρέπει να δεχτείτε ότι υπάρχει ίσως η μικρή πιθανότητα ο κόσμος να λειτουργεί διαφορετικά και αυτόνομα από τις δικές σας εμπειρίες σε σχέση με αυτόν. Το "Ναι αλλά εγώ έκανα" δεν είναι αντικειμενικό κριτήριο.

5 σχόλια:

  1. Πολύ σωστές οι απόψεις σου RaDiKal. Aδύνατο να διαφωνήσει κανείς και δεν είσαι ο μόνος σ'αυτή την αντιμετώπιση της ελληνικής πραγματικότητας. Η ελληνική κοινωνία και πολιτισμός έχουν εισέρθει πλέον στη φάση μιας τερματικής παρακμής. Οι δομές της είναι τόσο ανώμαλες και ξερχαρβαλωμένες και οι άνθρωποι τόσο απορροφημένοι από αυτές που το μόνο light at the end of the tunnel θα είναι κάποια μορφή αυτοκατάργησης, επειδή αλλιώς θα πέσουν να μας πλακώσουν. Είναι πολλές ώρες που η εθνομαλακία μας (δηλαδή οι τερατοδομές που δημιουργήθηκαν από εμάς για μάς) με παραπέμπει για λύση και λύτρωση στους Khmer Rouge και στον Pol Pot.

    Σήμερα είχαμε τον ΄πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο' (βλέπε άλλο ένα τσιφτετέλι γύρω από το πτώμα της Παιδείας), χτές τον πορνο-Ευαγγελάτο και τις βιντεο-τσόντες με μαθητές στα σχολεία. Και οι Ελληνες ρουφάνε τους φραπέδες τους στις 10 το βράδυ στα καφενεία με τη βεβαιότητα ότι παραμένουν στο κέντρο του κόσμου.

    Ελεεεεεοοοοοος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και κάτι που ξέχασα... Ως εθνομαλακία ορίζω τη συλλογική ιδιοσυγκρασία που χαρακτηρίζει την ελληνική κοινωνία και εκδηλώνεται με διάφορα συμπτώματα, όπως τη διαφθορά, το δημοσιουπαλληλικό λήθαργο, τις εξάρσεις σε στιγμές εθνικού θριάμβου - όπως η 2η θέση στο παγκόσμιο κύπελλο μπάσκετ, τον εθνοκεντρισμό, κτλ.

    Αυτή η εθνομαλακία, όπως άλλωστε και η προσωπική, είναι επίκτητη, δηλαδή ο Ελληνας δεν γεννιέται έτσι αλλά μεγαλώνει και (αν)ανδρώνεται σε ένα περιβάλλον και ομήγυρι που τον αναγκάζουν να συμπεριφέρεται έτσι. Ενας σημαντικός λόγος επίσης είναι και η σύγκριση με τους ευρωπαικούς μας εταίρους και τα συμπλέγματα κατωτερότητας που μοιραία συνεπάγεται. Διεθνώς συμπεριφερόμαστε σαν αρχοντοχωριάτες , ενώ κατ' ουσία στην Ευρώπη είμαστε οι village idiots.

    Τέλος, η υπέρβαση αυτής της εθνικής μαλακίας και της αναπόφευκτης πολιτιστικής αποβλάκωσης, όπως συμβαίνει επίσης και στην προσωπική μας ζωή, είναι δύσκολη. Θέλει ξεκίνημα από παρθενική ή 'μηδενική' βάση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ωραίος. Σωστός.
    Εθνομαλακία. Μου άρεσε αυτό.
    Κατωχυρώθηκε! Εθνομαλακία(TM) ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μα ήδη βράζω στο ζουμί μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος6:59 π.μ.

    Αν και θέτεις το θέμα γενικότερα, περί Εφ. Πληρ. συμφωνώ απόλυτα. Μάλλον από τα χειρότερα τμήματα πληρ. στην Ελλάδα (στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα). Ούτε τις βασικές γνώσεις δεν προσφέρει για οτιδήποτε κάνεις μετέπειτα (συνέχεια σπουδών, εύρεση εργασίας). Έχει και καλά σχολεία πληρ. η Ελλάδα όμως (βλ. Μετσόβειο, Πάτρας, Κρήτης,...).

    Γενικότερα τώρα, η σύνδεση Πανεπιστημίου και αγοράς εργασίας είναι θέμα ταμπού στην Ελλάδα (δεν νομίζω να βαστάξει πολύ βέβαια). Αν αρθρώσεις κουβέντα θα σου την πέσουν από ΠΑΣΟΚια έως αναρχικοί (θέλουν παιδεία βλέπεις όλοι και όχι κατάρτηση και τις επιχειρήσεις μακρυά από τον ιερό χώρο του πανεπιστημίου).

    Από την άλλη ότι σκατά γίνεται σ'αυτή τη χώρα το ρίχνουμε ελαφρά τη καρδία στην παιδεία και ξοφλάμε.

    Μόνη λύση κατ' εμέ η προώθηση της επιχειρηματικότητας. Αλλά τι περιμένεις σε μια χώρα όπου το 80% της οικονομίας ελέγχεται από το κράτος και για να κάνεις μπίζνα με το κράτος πρέπει να έχεις μπάρμπα στην Κορώνη?

    Applied Informatics prevails!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Από το Blogger.