Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινωνικής Ομηρίας

Μια από τις μεγαλύτερες "παρακαταθήκες" που άφησε το βαθύ παπανδρεϊκό κράτος είναι και ο κοινωνικά ανεύθυνος και επικίνδυνος συνδικαλισμός. Πλέον τον ζούμε καθημερινά. Οι "λειτουργοί", οι άνθρωποι που χρυσοπληρώνονται από τους φόρους των πολιτών, απεργούν συχνότερα από τον οποιονδήποτε, καταχρώνται και υποβαθμίζουν το νόημα αυτού του δικαιώματος.

Και αναρωτιέμαι αν όντος, για αυτή την κατηγορία των εργαζομένων, αυτών που άδικα ενισχύονται από τον κρατικό προϋπολογισμό, στερώντας από τους υπόλοιπους έργα που θα βελτίωναν τη ζωή τους, αυτούς που ποτέ δεν αντιμετωπίζουν ζητήματα όπως απόδοση, επαγγελματική ευσυνειδησία, παραγωγικότητα, αυτούς που εργάζονται κάτω από ένα τελείως διαφορετικό καθεστώς, αν το δικαίωμα της απεργίας όχι απλά το δικαιούνται, αλλά αν το αξίζουν...

Γιατί όταν χρησιμοποιείς την απεργία ως μέσω εκβιασμού του κοινωνικού συνόλου για να εκβιάσεις περισσότερα ΠΡΟΝΟΜΙΑ, τότε όχι απλά χάνεις το δίκαιο σου, αλλά και το νόημα.

Αν οι κύριοι θέλουν τόσο πολύ να απεργούν διαρκώς ας αποδεχτούν την πλήρη ιδιωτικοποίηση των "επιχειρήσεων τους", την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς των κλάδων τους, τη διακοπή της κρατικής ενίσχυσης και προστασίας και τότε και μόνο τότε οι απεργίες τους θα είναι μέσο άσκησης πίεσης στους εκάστοτε εργοδότες.

Διαφορετικά τα συχνά-πυκνά κλειστά σχολεία και Πανεπιστήμια, η κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, οι διακοπές στην ηλεκτροδότηση, η κωλυόμενη δικαιοσύνη και οι τόνοι σκουπιδιών είναι τα μέσα ενός στυγνού εκβιασμού προς όλους μας, εμάς που τους πληρώνουμε από άδικους φόρους...

ΥΓ. Θα σταματήσουν οι γαμημένες διακοπές μπας και παίξουμε και λίγο κιθάρα; Μπας και δούμε καμιά ταινία;

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος10:34 μ.μ.

    Απάντηση στον Κουδάκο:

    (Για τη λαϊκή δεξιά)
    Η λαϊκή δεξιά τοποθετείται λίγο πιο αριστερά στη διαχείριση της οικονομίας σε σχέση με τους φιλελεύθερους. Από το σχόλιο σου στην παρένθεση, προφανώς θεωρείς ότι είναι κάτι σαν σχήμα οξύμωρο ο πιο πάνω όρος. Η αλήθεια είναι ότι το "λαϊκή" περισσεύει, καθώς όλα τα κόμματα είναι λαϊκά, αφού εκλέγονται (και προέρχονται από το Λαό). Η ΝΔ άλλωστε έγινε κυβέρνηση με την ψήφο του Λαού.

    (Για τις μετακινήσεις υπάλλήλων που προβλέπει το νέο νομοσχέδιο)
    Το κράτος έχει το δικαίωμα να μετακινήσει υπαλλήλους από έναν κλάδο σε κάποιον άλλο και το κάνει συχνά καθώς οι ανάγκες τις κοινωνίας μεταβάλλονται όσο περνάει ο καιρός. Απ'ότι ξέρω πάντα υπάρχει ένα στάδιο εκπαίδευσης και το νομοσχέδιο τα προβλέπει όλα αυτά. Δεν θα πάνε δηλ. σκόρπιοι και ανεκπαίδευτοι για ελέγχους. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε, που το κράτος αποφασίζει να κάνει μετατάξεις δημοσίων υπαλλήλων. Για κάποιους θα είναι καλύτερα έτσι, για κάποιους χειρότερα. Κάποιοι θα πάνε και στην ιδιαίτερη τους πατρίδα—στις μετατάξεις το κράτος προσπαθεί να τους ευχαριστήσει όλους. Πρόσφατα, ανακοινώθηκαν και άλλες μετατάξεις (στο ΥΕΘΑ). H προκήρυξη είναι "λουκούμι" για όσους θέλουν να αλλάξουν εργασία. Σε ελληνική ιδιωτική εταιρία τέτοιες ευκαιρίες δεν υπάρχουν.

    (Για την ενοποίηση)
    Η ενοποίηση των ταμείων είναι θετικό βήμα γιατί κάπως συμμαζεύεται το μπάχαλο και είναι πιο εύκολο για μια κυβέρνηση να πει "αυτό ισχύει για όλους, κύριοι". Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι εργαζόμενοι με τα ίδια χαρακτηριστικά έχουν αντιμετώπιση ανάλογη των προνομίων του ταμείου και του κλάδου στα οποία εντάσσονται. Αυτή είναι και η γενεσιουργός αιτία των "ρετιρέ". Όλα αυτά τα χάλια πρέπει να συμμαζευτούν κάποτε. Εμείς θα κληθούμε να τα πληρώσουμε —όχι οι συνδικαλιστές-κομματόσκυλα που λούζουν με σκουπίδια τους αστυνομικούς. Αυτοί έχουν λύσει το βιοποριστικό τους πρόβλημα.

    (Εισφορές κ.λπ.)
    Λες για τις εισφορές ότι αν τις πληρώνουν όλοι το πρόβλημα λύθηκε. Να σου απαντήσω πρώτα σε αυτό. Το πρόβλημα δεν λύνεται έτσι διότι κάποιοι πληρώνουν €150 εισφορές και στα 50 τους παίρνουν €1600 (και πλέον) και κάποιοι άλλοι παίρνουν €1150 στα 65 τους. Εδώ έχουμε δύο ανώμαλες καταστάσεις.

    Η πρώτη (βλ. ΔΕΗ) είναι αποτέλεσμα έμμεσης αφαίμαξης του κοινωνικού συνόλου. Η ΔΕΗ σαν εταιρία έχει αναλάβει υποχρέωση (καθώς και το δημόσιο) να συμμετέχει με εισφορές στο ταμείο της ΔΕΗ και να επενδύει τα χρήματα του ταμείου της. Δηλ. οι συντάξεις τους πληρώνονται από εμάς, με τα αυξημένα τιμολόγια της ΔΕΗ και τους υψηλούς φόρους του κράτους, το ΦΠΑ, το φόρο στα καύσιμα κ.ο.κ. Εδώ έχουμε μια προνομιακή μεταχείριση που προφανώς οφείλεται στην δυνατότητα του συνδικαλιστικού φορέα να κατεβάζει τους διακόπτες κατά το δοκούν. Ιδίως στα χρόνια του αλήστου μνήμης Παπανδρέου το είχανε κάνει σύστημα.

    Η δεύτερη περίπτωση αφορά τους κακόμοιρους ασφαλισμένους του ΙΚΑ. Εδώ χρωστάνε αβέρτα τόσο το δημόσιο όσο και οι εργοδότες. Αν ρωτήσεις τον υπουργό, θα σου πει ότι δεν έχει λεφτά και ότι δεν του φτάνουν. Πρόσεξε: δύο μέτρα και δύο σταθμά. Η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, το ταμείο των δημοσιογράφων και λοιπά ρετιρέ (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, μηχανικοί κ.ο.κ.) δίνουν σπέσιαλ συντάξεις και έξτρα σπέσιαλ παροχές. Χρεώνουν τον πολίτη με χαρτόσημα, κρυφούς φόρους, παράβολα, αγγελιόσημα και τα ταμεία τους ξεχειλίζουν από νόμισμα. Το δημόσιο, λοιπόν, αντί να αφήσει τη ΔΕΗ μόνη της να δίνει κανονικές συντάξεις, παίρνει λεφτά που οφείλει στο ΙΚΑ και τα δίνει στα ταμεία της ΔΕΗ. Αντί να περιορίσει τα διάφορα χαράτσια που βάζει ο κάθε κλάδος (και φορολογεί εμάς) τους αφήνει ασύδοτους και ανέγγιχτους. Δεν σε συμφέρει (ούτε εμένα) να κερδίσει η ΔΕΗ αυτόν τον αγώνα γιατί τον λογαριασμό θα τον πληρώσουμε εμείς. Ακόμα και τα λεφτά που λένε ότι έχουνε στο ταμείο τους, πάνω από τα μισά είναι από μια συμφωνία που έκαναν όλα τα κόμματα (για να τα έχουν καλά μαζί τους) και εγγυώνται ένα ποσό που δεν προέρχεται από εισφορές αλλά από τους δικούς μας φόρους.

    (Όλοι αξίζουμε σύνταξη)
    "Δεν έχω δει συνταξιούχο της ΔΕΗ που να μην άξιζε τη σύνταξή του", λες. Όλοι είμαστε ίσοι και όλοι αξίζουμε μια αξιοπρεπή σύνταξη. Στην πράξη, δεν εργάζονται όλοι το ίδιο και δεν είναι όλοι άξιοι των απολαβών τους αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Αν πιστεύεις ότι οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ αξίζουν περισσότερο από τους υπόλοιπους κλάδους (των πληβείων, δηλαδή) να ιδρύσετε έναν ΜΚΟ για να τους δίνετε ένα επιπλέον επίδομα. Πιστεύεις ότι θα πρέπει να τους πληρώνουμε και όλοι οι υπόλοιποι; Αν η κοινή γνώμη δεν είναι μαζί με τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ φέτος, είναι γιατί γνωρίζουν όλοι σε κάποιο βαθμό από που προέρχονται κομματικά και πως κέρδισαν όλα τους τα προνόμια σαν ταμείο. Και αν δεν σταματήσουν την απεργία προβλέπω ότι οι πολίτες θα τους προπηλακίζουν σε λίγο καιρό έξω από τα γραφεία τους.

    (Σε μια φιλελεύθερη κοινωνία...)
    Το κράτος δεν θα ήταν καν εργοδότης σε μια ιδανική φιλελεύθερη κοινωνία. Αφού όμως οι περισσότεροι πολίτες προτιμούν το κράτος που παρεμβαίνει στη ζωή τους, θα πρέπει να είναι έτοιμοι να δεχτούν και το ρόλο του σαν ρυθμιστή του ασφαλιστικού. Αυτό είναι που τα κόμματα της λεγόμενης αριστεράς ονομάζουν αναδιανομή του πλούτου και πρεσβεύουν ιδεολογικά. Αν το σύστημα μας ήταν φιλελεύθερο σαν το αμερικάνικο ή το βρετανικό, το ασφαλιστικό μας θα ήταν κεφαλαιοκρατικό. Δηλ. όσα δίνεις τόσα παίρνεις. Ποιος φαντάζεται όμως ότι στην Ελλάδα μπορεί να εφαρμοστεί ένα τέτοιο δίκαιο σύστημα;

    (Τα μαθηματικά μου)
    Τα μαθηματικά που έκανα είναι αυτά που κάνουν και οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ και είναι για γέλια, όπως είπες, καθώς για γέλια είναι και οι αιτιάσεις τους. Το ακόμη γελοιότερο είναι ότι δεν θίγονται καθόλου από το νομοσχέδιο, έστω και αν οι συντάξεις τους βασίζονται στους μόχθους περισσότερο αυτών που δεν μετέχουν στο ταμείο τους. Η απεργία τους είναι μια άσκηση περισσότερο παρά πραγματικός αγώνας. Προετοιμάζουν το έδαφος για την εποχή που μια περισσότερο δημοκρατική κυβέρνηση θα θίξει πραγματικά τα παράνομα κεκτημένα τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ σωστός.

    Υγ. Ζήτησα στον Μακ να το δημοσιεύσει και εδώ γιατί είναι πληρέστατο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Από το Blogger.