Δεν απέχει πολύ ο καιρός που μόλις βγαίνεις από το σπίτι σου το πρωί θα ακούς και τη μουσική του αγαπημένου ήρωα του Σπαθάρη. Καραγκιοζιλίκια. Αυτή είναι η ελληνική πραγματικότητα...
Αν και άμεσα δεν επηρεάζομαι από την απεργία των βυτιοφορέων, ακόμη ξύνω το κεφάλι μου από αυτό που αντιλήφθηκα. Τα βυτιοφόρα λοιπόν ελέγχονται από μια συντεχνία! Δηλαδή οι εταιρείες πετρελαιοειδών ΔΕΝ μπορούν να διακινούν οι ίδιες το προϊόν τους! :@ Τι πατέντα είναι αυτή; Μάλιστα το συμβούλιο επικρατείας έχει κρίνει αντισυνταγματική αυτή τη… «ρύθμιση» εδώ και περίπου δέκα χρόνια, αλλά οι πολιτευτές μας βρίσκουν ευκολότερα ψήφους χαϊδεύοντας αφτιά, παρά κάνοντας έργο.
Έτσι κάθε συντεχνία βρίσκει αφορμή να εκβιάζει το σύνολο και να κερδίζει ότι επιθυμεί. Τέτοια πολιτική δειλία είναι πρωτοφανής. Τουλάχιστον κάποιος παλιός πρωθυπουργός έσκασε και μερικά λάστιχα!
Η ελληνική οικονομία είναι εντελώς ελεύθερη, λέγε με κερδοσκοπική, όταν μας συμφέρει στην τσέπη και βαθιά κρατικιστική όταν είναι για τη βόλεψη μας. Έξοχα.
Ήδη οι Πανεπιστημιακοί απειλούν με απεργίες στις εξεταστικές περιόδους, κοινώς απειλούν τις οικογένειες των φοιτητών ότι θα τις κρατάνε ομήρους μέχρι να ικανοποιηθούν. Αίτημα; Να μην ιδρυθούν ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Γιατί έτσι θα πιεστούν να βελτιώσουν το ήδη τέλειο και θεάρεστο, ηρωικό σχεδόν (μη)έργο τους…
Αλλά άμα παρακολουθήσει κάποιος την κωμωδία με το ΑΥΘΑΙΡΕΤΟ του Σουφλιά και το πως είτε το θέμα θάβεται είτε ο ίδιος κάνει κυριολεκτικά ΟΤΙ γουστάρει χωρίς να κουνιέται φύλλο ή τουλάχιστον να επιπλήττεται από τον μπουχέσα, ε είναι να αναρωτιέσαι γιατί επικρατεί το απόλυτο μπάχαλο;
Δεν υπάρχουν σχόλια: