Poust Rock

Αφού Σάββατο βράδυ χάσαμε τους Ανώριμους [φτου! Καριόοοολαααα γλυκειάαα!] πήγαμε με καθαρά δικτατορικές μεθόδους [:p] στο Dizzy Dolls. Δε φημίζεται και ως “μεταλάδικο” το μέρος, αλλά μετά από ένα μαραθώνιο κλασσικού και «σκληρού» ροκ κατάλαβα πόσο πολύ έχω απομακρυνθεί από αυτή τη μουσική.

Καταρχήν το ροκ με το metal έχουν απλά κοινές ρίζες που φτάνουν στα blues και τις διαβόητες πεντατονικές τους και στο στήσιμο της μπάντας. Η μουσική είναι τρομερά διαφορετική όχι μόνο ως προς το συναίσθημα αλλά και ως προς τον ήχο. Ο χαβαλές και η χαλαρότητα του ροκ δίνει τη θέση του στη χειρουργική ακρίβεια, την ταχύτητα, την επιθετικότητα και την ατμόσφαιρα του metal.

Αυτό που δεν αντέχω στο ροκ και για να είμαι συγκεκριμένος στο sleaze/glam/πουστ rock, που κάποτε κάποιοι ημιμαθείς το κόλλησαν στο metal, είναι ακριβώς η λίγδα της μουσικής. Μια παιδιάστικη χυδαιότητα, όλο αυτό το image, το sex, drugs and rock nroll που ήταν αδιάσειστα ενωμένα με το «δημιουργικό» μέρος της μουσικής.

Άκουγα λοιπόν το ένα τραγουδάκι μετά το άλλο. Σχεδόν ίδια (καλά ρυθμικά ΑΚΡΙΒΩΣ ίδια) και έναν στίχο να επαναλαμβάνεται. Ποτέ δεν μπορούσα να ακούσω χαρούμενη μουσική. Η ψυχή μου είναι συντονισμένη σε πολύ πιο χαμηλές και βαριές συχνότητες και η όλη ιδέα αυτής της τέχνης είναι να συντονίζεται με αυτό το πράγμα που έχουμε μέσα μας.

Εξάλλου η μουσική ποτέ δεν μου επηρεάζει τη διάθεση. Δηλαδή αν είμαι πεσμένος μια μαλακία των Motley Crue δεν πρόκειται να με ανεβάσει, αλλά και ούτε μια thrashia θα με κάνει να σκοτώσω τον πούστη που με πατάει στο λεωφορείο [αυτό θα γίνει ούτως ή άλλως :@]. Τι θέλω να πω; Θέλω να πω ότι σέβομαι τους πραγματικούς μουσικούς που κινούνται σε αυτά τα είδη, μπράβο σε όσους γουστάρουν να τα ακούνε, αλλά δεν πρόκειται να κάτσω ξανά τόσες ώρες να ακούω πράγματα που δεν μου λένε απολύτως τίποτα…

Κολλημένος; Μπα, απελευθερωμένος. Επειδή ακούω metal δεν χρειάζεται να υποστώ και κάθε “hard/sleaze rock” κάτω από τον ήλιο και ακριβώς επειδή ακούω metal είμαι ανοικτός σε κάθε ωραία μουσική σύνθεση από όπου και αν προέρχεται, ΑΝ ΜΟΥ ΛΕΕΙ κάτι.

The deal was rigged
There’s darkness in my soul…

4 σχόλια:

  1. Σεβαστά όλα αλλά τότε θα καταλήξεις να ακούς μόνο ότι παίζει το PC σου και να μη βγαίνεις ούτε για μια μπύρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ε εντάξει, ήταν κάπως πιο γενικό το πνέυμα.

    Ως και το GP πάντως είναι πιο σκληρό από το Dizzy :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. -Κούρασε το GP
    -Ποια είναι τα παλικάρια στη φώτο; Για να κατεβάσω τη δισκογραφία τους και να παραγγείλω την κιθάρα τους :P
    -"Bob Rock 's heard eight of the new songs and that they are: around eight minutes long, have really long solos, and that the songs sound awesome and very old-school!" για το νέο Metallica

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. -Όταν απολαμβάνεις τον θεϊκό φραπέ της Πούκα τίποτα δεν κουράζει. Αντίθετα κουράζουν καφετέριες που πουλάνε χώμα ή φαρμάκι.

    -Μακάρι να γαμάει ο δίσκος. Αλλά και το Στανγκερ είχε μεγάλα τραγούδια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Από το Blogger.