20 χρόνια Black Album

Στις 12 Αυγούστου έκλεισαν 20 χρόνια από την επίσημη κυκλοφορία του πέμπτου δίσκου των Metallica, που έμεινε γνωστός ως black album. Ήταν ο δίσκος που δίχασε απόλυτα το αμιγώς metal κοινό, ήταν η τελευταία, αντικειμενικά, καλή δουλειά τους και τι ξεχνάω; Α ναι ήταν ο δίσκος που τους απογείωσε από μια thrash μπάντα του L.A. σε ροκ σταρ παγκοσμίου εμβέλειας.

Χιλιάδες γραμμές έχουν αφοσιωθεί στο δίσκο, δεκάδες ώρες έχουν χαθεί σε αντιδικίες του στυλ "μαλάκα ο καλύτερος δίσκος ήταν το Kill Em All", "τι λες ρε μαλάκα, όταν έφυγε ο McGovney τελείωσαν οι Metallica" κτλ, αλλά η αλήθεια είναι ότι το Βλακ Άλμπουμ είναι σαν μια ερώτηση που απαντάς μόνο με ναι.

- Είναι ο πιο προσιτός metal δίσκος όλων των εποχών; Ναι
- Έχει φανταστικά τραγούδια; Ναι
- Έχει μια παραγωγή που άντεξε στη δοκιμασία του χρόνου; Ναι
- Έχει δύναμη, όγκο, συνοχή και κατεύθυνση; Ναι
- Έχει μερικά από τα πλέον αξιομνημόνευτα riff, μελωδίες και solo; Ναι
- Έχει τον καλύτερο Hetfield ever; Ναι
- Απενοχοποίησε για πάντα το metal σαν μουσική στο ευρύ κοινό; Ναι
- Ανάγκασε πολλούς να πάρουν και να μάθουν κιθάρα; Ναι
- Ήταν ο δίσκος που έκανε τους Metallica να γλυκαθούν από τη mainstream επιτυχία και να χάσουν κάθε επαφή με τις ρίζες τους; Ναι
- Ήταν ο δίσκος που ρούφηξε τα τελευταία αποθέματα δημιουργικότητας τους με αποτέλεσμα να περάσουν την επόμενη δεκαετία κυκλοφορώντας αηδίες; Ναι
- Θα υποστώ πολλές φορές ακόμη το Nothing Else Matters σε 1000 διαφορετικές διασκευές; Ναι

Μπορεί ο δίσκος να ακροβατεί στα όρια μεταξύ του metal και του σκληρού ραδιοφωνικού ροκ, μπορεί να τον έχει και η γιαγιά σου που κρυφά κάνει air guitar με την σκούπα στο Sad But True, μπορεί να "πρέπει" να το μισείς αν είσαι "true metal" και είχες ραφτά Metallica και το demo του Kill Em All με τον Mustaine, αλλά παραδέξου το. Είκοσι χρόνια αργότερα και ακόμη το δισκάκι σπέρνει. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην κάνεις headbang, air guitar και να μην σιγοτραγουδίσεις τους στίχους. Και δεν υπάρχει κανένα καλύτερο κριτήριο πέρα από τη δοκιμασία του χρόνου.

Ίσως ο τίτλος που θα ταίριαζε στο δίσκο θα ήταν το Don't Tread On Me, γιατί σαν τον κροταλία που αχνοφαίνεται στο εξώφυλλο, έτσι και τον αγνοήσεις θα σε δαγκώσει. Πέρα από τα trends και τις αναλύσεις, είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους όλων των εποχών.